Visions of Atlantis

[SteelHammer]

Visions of Atlantis - The Deep & the Dark (2018)



Tracklista:
1. The Deep & the Dark 04:08     
2. Return to Lemuria 04:09     
3. Ritual Night 03:59     
4. The Silent Mutiny 03:45     
5. Book of Nature 05:21     
6. The Last Home 04:14     
7. The Grand Illusion 03:42     
8. Dead Reckoning 03:53     
9. Words of War 03:39       
10. Prayer to the Lost 04:11

Rok wydania: 2018
Gatunek: Symphonic Melodic Metal
Kraj: Austria

Skład:
Clémentine Delauney- śpiew
Siegfried Samer - śpiew
Christian Douscha - gitara
Mike Koren - bas
Thomas Caser - perkusja

Gościnnie:
Frank Pitters - instrumenty klawiszowe

Z powodów różnic wizji artystycznej i kierunku zespołu, Thomas Caser został sam. Skład o wokalistów uzupełnił szybko, bo w 2013 roku do grupy dołączyła znana z SERENITY i utalentowana Clémentine Delauney oraz równie dobry Siegfried Samer z rozwijającego się DRAGONY. Do zespołu powrócił oryginalny gitarzysta Werner Fiedler oraz basista Mike Koren, ale ostatecznie udział w nagraniach w 2017 roku wziął udział debiutant Christian Douscha oraz Koren, który odszedł niedługo po nagraniu materiału.

Po 5 latach przerwy studyjnej, nowa płyta została wydana 16 lutego 2018 roku przez Napalm Records.

To, co wyróżnia ten album od wszystkich poprzednich to fakt, że większość materiału nie została skomponowana przez zespół, a przez producenta i klawiszowca sesyjnego, Franka Pittersa, który współpracował już wielokrotnie z DRAGONY.

W większości został nagrany album bardzo spójny, ale jednocześnie też bezpieczny gatunkowo, osadzony mocno w NIGHTWISH, ale i DRAGONY. Ritual Night to poziom naiwności DRAGONY bez wątpienia, a tytułowy The Deep & the Dark to jest delikatny NIGHTWISH i scena fińska, podobnie znakomity w swojej naiwności i prostocie Return to Lemuria. Słodko, lekko, może nawet i radiowo, ale jest to ciekawe połączenie DRAGONY z NIGHTWISH. The Silent Mutiny to ponownie DRAGONY w wersji light, tak jak Words of War, w którym zwrotki są ciekawsze od refrenów, ale to raczej wynika z braku zrozumienia muzyki TEMPERANCE. Dead Reckoning to nic ponad gatunkową poprawność SIRENIA/NIGHTWISH.

Łatwo za to wybrać kompozycje najgorsze, a są to The Grand Illusion, w którym za bardzo idą w pastelowość NIGHTWISH i brzmi to bardzo sztucznie oraz Book of Nature, w którym są echa DRAGONY, bardzo sztampowego i radiowego. Oba te utwory zostały skomponowane przez zespół i to słychać od razu, bo różnica w podejściu i priorytetach jest spora.
Na takich albumach muszą być kompozycje delikatniejsze, i takimi są The Last Home, typowy dla NIGHTWISH, ale dobry The Last Home oraz Prayer to the Lost, który hipnotyzuje swoją rockową lekkością, oczywiście nie tak bardzo, jak to bywa w EDENBRIDGE.

Clémentine Delauney zaśpiewała znakomicie, niewiele jest też do zarzucenia Siegfriedowi Samerowi, u którego słychać spore zaangażowanie i szkoda tylko, że nie miał za bardzo szansy, aby się tutaj wykazać, chociaż nie jest to repertuar, który można by uznać za kompromitujący.

Mastering w wykonaniu Mika Jussila jest w najlepszym razie poprawny, bo jest to typowe brzmienie Finnvox Studios, ale w wersji znacznie, znacznie zmiękczonej i bardzo komercyjnej. Ekspozycja wokalistów na plus, ale kolejny album pokazał, że można było to zrobić lepiej.

Jest to ciekawy album, głównie z tego względu, że jest to pierwszy, który można uznać za spójny, jednocześnie niezbyt odkrywczy. Wolę jednak muzykę niezbyt odkrywczą niż cokolwiek próbowali grać na płytach mniej udanych. Ciekawe, że to zasługa osoby z zewnątrz, która widać miała wizję, czego widać samemu zespołowi wcześniej brakowało.

Niedługo po nagraniu albumu z zespołu odszedł Siegfried Samer, który był bardziej zajęty DRAGONY, ale szybko został zastąpiony przez innego, znakomitego wokalistę, którego można było usłyszeć już w 2019 roku.

Ocena: 7.4/10

SteelHammer