Anvil

[Memorius]

Anvil - Anvil Is Anvil (2016)

Tracklista:

1. Daggers and Rum 05:26

2. Up, Down, Sideways 03:19

3. Gun Control 04:22
4. Die for a Lie 03:17

5. Runaway Train 03:40

6. Zombie Apocalypse 04:22

7. It's Your Move 03:30

8. Ambushed 03:22

9. Fire on the Highway 04:35

10. Run like Hell 03:07

11. Forgive Don't Forget 02:40

12. Never Going to Stop 04:09

 

Rok wydania: 2016

Gatunek: Heavy Metal

Kraj: Kanada

Skład zespołu:

Steve "Lips" Kudlow - śpiew, gitara

Chris "Christ" Robertson - gitara basowa

Robb Reiner - perkusja

Sal Italiano odszedł z ANVIL już w 2014 i kolejny album dla Steamhammer nagrali z kolejnym nowym basistą Chrisem Robertsonem, kanadyjskim debiutantem. Ukazał się on w lutym 2016.

Tym razem tytuł płyty wyjaśnia niewiele, bo ANVIL to grał jednak przez te lata różne rzeczy.

Tym razem to klasyczny heavy metal, inspirowany dokonaniami sceny amerykańskiej, głównie lat 80tych. Jaki piraci w openerze Daggers and Rum nie pokazali niczego ciekawego i lepiej pozostać przy RUNNING WILD, podobnie niewiele wnosi monotonny rycerski Gun Control, a Die for a Lie jest po prostu reprodukcją heavy metalu i dobrze, że trawa niezbyt długo. Trzeba jednak przyznać, że szybki i zdecydowanie zagrany Up, Down, Sideways jest na tyle dobry, że spokojnie mógłby się znaleźć na "Metal On Metal". Lips gra tu z werwą, kapitalne solo w to wplata, a sekcji rytmicznej po prostu chce się słuchać. No i okazuje się, że Chris "Christ" Robertson ma sporo do powiedzenia jako gitarzysta basowy. It's Your Move, choć  podobnie skonstruowany, nie jest już tak udany. Dobry, miejscami nawet bardzo dobry jest umiarkowanie szybki Runaway Train, taki w wymiarze wokalnym łagodniejszy, ale gitarowo rozegrany według najlepszych, starych standardów ANVIL. Czuje się lata 80te. Podobnie niezły w budowaniu klimatu lat 80tych jest Run like Hell. I tak przy okazji, "Lipsa" jako wokalisty da się słuchać tym razem bez uczucia zażenowania. Klasyczna metalowa apokalipsa zombiaków w Zombie Apocalypse, jest dosyć toporna i od lat ANVIL w tych wolnych tempach nie jest w stanie zainteresować słuchacza. Metalowe tematy... Ambush to ponownie po prostu zapełniacz w średnim tempie, w pewnych momentach chaotyczny jak słaby ANVIL, Fire on the Highway to utwór zupełnie nieudany, surowy z bardzo niewyraźnie zaznaczoną melodią przypomina RAVEN z czasów amerykańskich. Po prostu słabe to. Podobnie jak toporna lekcja o roli historii w krótkim, niby hymnowym, heroicznym Forgive Don't Forget. No i jeszcze taki semi rokendrolowy Never Going to Stop. Tak...

Sound jest przepyszny, a przygotował go w opcji masteringu Mistrz Jacob Hansen. Fenomenalnie ustawiony został metaliczny bas i jest to jeden z najlepiej ustawionych basów na classic metalowych albumach roku 2016.

No stara się tu ANVIL udowodnić, że jest ANVIL i formalnie to się udaje, tyle że po raz kolejny nie ma tu za wiele do posłuchania. Melodie nieciekawe i solidne wykonanie tego nie ratuje. Jeden killer Up Down Sideways i przecież nie można go słuchać w kółko.

ocena: 6/10

new 18.05.2022