Battlelore

[SteelHammer]

Battlelore - The Last Alliance (2008)



Tracklista:
1. Third Immortal 04:45     
2. Exile the Daystar 04:57
3. The Great Gathering 04:09     
4. Guardians 04:10     
5. Voice of the Fallen 04:41     
6. Daughter of the Sun 06:22     
7. Green Dragon 03:52       
8. Awakening 05:05       
9. Epic Dreams 04:25       
10. Moontower 04:51     
11. The Star of High Hope 06:25

Rok wydania: 2008
Gatunek: Symphonic Epic Metal
Kraj: Finlandia

Skład:
Kaisa Jouhki - śpiew
Tomi Mykkänen - śpiew
Jussi Rautio - gitara
Jyri Vahvanen - gitara
Timo Honkanen - bas
Henri Vahvanen - perkusja
Maria Honkanen - instrumenty klawiszowe

Na kolejny album BATTLELORE nie trzeba było długo czekać i piąty już album wyszedł już 24 września 2008 roku, ponownie nakładem Napalm Records.

Zmian w składzie brak, za to w muzyce spore.

Tęskny i smętny gothic został zepchnięty na dalszy plan, orkiestracje zostały bardziej wyeksponowane, tak jak szorstki sound gitary. Tak dobrze, jak w Third Immortal jeszcze nie grali, wokalnie Tomi Mykkänen pokazuje się od ciekawszej strony, a chłodny śpiew Kaisa Jouhki świetnie podkreśla melodie. Ogólnie można odnieść wrażenie, że tych dialogów jest więcej i są znacznie bardziej przemyślane i lepiej zrealizowane. Nawet kiedy idą w gothic w Exile the Daystar, to jest to zrealizowane wzorowo, z gęstym, mocnym i głębokim basem i konsekwentnie tworzonym tłem gitarowym, skromnym, ale bardzo dosadnym, może nawet topornym. I w tym błyszczą orkiestracje, które potrafią być subtelne. W Guardians słychać to bardzo dobrze i ładnie to się rozwija w refrenie, chociaż Tomi Mykkänen to niestety nie jest czołówka. Te braki wokalne słychać najbardziej w Daughter of the Sun i tak jak growl wypada dobrze, tak czysty śpiew jest zbyt przekoloryzowany i przesłodzony i przypomina to bardziej wcześniejszy okres VISIONS OF ATLANTIS. Lepiej by to wszystko brzmiało, gdyby był jakiś trzeci wokalista, bo Mykkänen nie zawsze brzmi przekonująco.

Więcej w tym LEAVES' EYES i TRISTANIA niż SIRENIA (choć obecna w pewnym stopniu jest nadal - Epic Dreams) tym razem, ale są tutaj rozpoznawalni i słychać, że styl został wypracowany. Różnice słychać w Voice of the Fallen, gdzie grają wyjątkowo żywo i z energią, ale tutaj zabrakło refrenu i niestety poza energią jest niewiele. Z mocniej zagranych dobrze wypada Green Dragon, bo Awakening to niestety przesadny minimalizm i tylko skromniejsza wersja Daughter of the Sun.

W tym stylu znacznie lepiej wypada The Star of High Hope, który jest eleganckim wyciszeniem na koniec albumu.

Tym razem brzmienie zostało dopieszczone przez legendarnego szwedzkiego producenta Dana Swanö i stworzył on tutaj sound bezbłędny, selektywny, z mocną, ale nie tak suchą gitarą i perkusją jak na albumach poprzednich z Finnvox Studio. Znakomity, ciepły bas, wieloplanowe brzmienie i świetne podkreślenie orkiestracji.

Najlepsze i najbardziej dopracowane BATTLELORE, któremu zajęło kilka lat, aby dojść aż tutaj i to jest album, który warto znać.

Ocena: 7.9/10

SteelHammer