Infamia

[Memorius]

Infamia - Sueño o realidad (2008)

tracklista:

1.Sueño o realidad 04:04

2.Sigue en pie 04:09

3.Flor de hiel 04:19

4.Amanecer 01:05

5.Luz del sol 04:58

6.A tu lado 04:58

7.El llanto de tu adiós 04:23

8.Tiempos de dolor 04:32

9.Por tu vida 05:33

10.Rejas de cristal 04:52

rok wydania: 2008

gatunek: melodic power metal

kraj: Hiszpania

skład zespołu:

Alfredo Arnedo Orio - śpiew

Mario Rodríguez - gitara

José De la Concepción - gitara

Francisco Javier Cernadas - gitara basowa

Alberto Carretero - perkusja

W roku 2002 grupa początkujących muzyków sformowała INFAMIA. Zanim cokolwiek nagrali, zmienił się skład i pojawił się w nim jako centralna postać nowy wokalista Alfredo Arnedo Orio o świetnym, dosyć wysokim głosie, przepełnionym rockowym feelingiem, zupełnie nie pasującym do słusznej postawy i wyglądu zapaśnika tego frontmana. INFAMIA uzyskał kontrakt płytowy z niedużą, początkującą wytwórnią hiszpańską, Triple A Metal i ich debiut pojawił się w październiku 2008 roku.

Jeśli można określić melodic power metal jako słoneczny, pogodny dzień, to taką muzykę można tu właśnie usłyszeć. To w pierwszej części korowód, barwny korowód melodyjnych hitów, budowanych na współpracy dwóch gitar, z pełnym energii śpiewem Alfredo i takie numery jak kapitalne Sueño o realidad, Flor de hiel (te gitarowe przejścia!) czy Sigue en pie (jak to buja w umiarkowanym tempie!) są nasycone zaraźliwymi refrenami, czytelnymi solami i eleganckimi, nieskomplikowanymi riffami. Moc zabawy w najlepszym wydaniu, takiej pełnej uśmiechu, radości i przyjaźni. Pewnie jest pierwszą płytą z taką muzyką z Hiszpanii, wzorowaną na power rocku zachodnioeuropejskim, ale bez nachalnego classic hard rockowego zadęcia. Melodic power metal i tyle. Może w tej kategorii Luz del sol jest nieco słabszy, ale przecież trzyma poziom. W drugiej części płyty jest równie interesująco, choć ballada A tu lado z gitarami akustycznymi trochę blado zaczyna i te burzliwe refreny przyjmuje się tu tym bardziej oklaskami. Potem startują szybciej, w stylu pierwszych killerów i w El llanto de tu adiós niszczą refrenem z kolejnymi chuligańskimi chórkami i zabawa trwa na całego!  I jeszcze więcej radosnego, nasyconego rockiem przebojowego power metalu w Tiempos de dolor i nawet jest umiarkowanie epicko i delikatnie dramatycznie. Ładnie to zaśpiewał Alfredo Arnedo Orio, ze swadą i pazurem. Trochę refleksyjnie zwalniają w eleganckim Por tu vida, by pożegnać się rewelacyjnym, w gitarowych ornamentacjach, Rejas de cristal zagranym w dwóch tempach przyspieszeniem w rozległym refrenie. Zdecydowanie może się podobać gra obu gitarzystów na tym albumie, w tym szczególnie cięte, ogniste solówki.

Współproducentem tej płyty jest sam Alberto Ardines Álvarez (AVALANCH, EDEN, WARCRY, teraz ADVENTUS) i on też wykonał wyborny mastering z miękkimi gitarami i niezbyt głośną perkusją (poza wstępem El llanto de tu adiós). Za to pozytywnie rozkrzyczanego Alfredo Arnedo Orio słychać doskonale z każdego kąta sali. W miniaturze instrumentalnej Amanecer zagrał natomiast gościnnie na instrumentach klawiszowych jego kolega z wymienionych zespołów, równie sławny Manuel Ramil.

Ten album spodobał się w Hiszpanii, musiał się spodobać, i grupa uzyskała przedłużenie kontraktu na następną płytę. Nikt jeszcze wtedy nie przypuszczał, że INFAMIA stanie się jednym z najbardziej cenionych, płodnych muzycznie i  znaczących grup power metalowych iberyjskiego odłamu.

ocena: 9,5/10

new 17.07.2022