Samson

[Memorius]

Samson - Don't Get Mad, Get Even (1984)

tracklista:

1.Are You Ready? 04:30

2.Love Hungry 03:05

3.Burning Up 04:34

4.The Fight Goes On 04:20

5.Don't Get Mad, Get Even 06:14

6.Into the Valley 04:09

7.Bite on the Bullet 04:17

8.Doctor Ice 04:12

9.Front Page News 04:32

10.Leaving Love (Behind) 04:25

rok wydania: 1984

gatunek: heavy metal

kraj: Wielka Brytania

skład zespołu:

Nicky Moore - śpiew

Paul Samson - gitara

Chris Aylmer - gitara basowa

Pete Jupp - perkusja

Wczoraj, 3 sierpnia 2022 zmarł w wieku 75 lat Nicholas Charles Moore, znany w metalowym świecie jako Nicky Moore (R.I.P).

W połowie lat 80tych związany był z ekipą SAMSON, gdzie zastąpił Bruce Dickinsona. W roku 1984 Polydor, także w Japonii, wydał drugi album z jego udziałem "Don't Get Mad, Get Even" i tu grupa wraca do jasno określonych heavy metalowych korzeni. Może jeszcze nie w Are You Ready?, gdzie w łagodny sposób został potraktowany rokendrolowy temat muzyczny, ale już Love Hungry i Into the Valley z dynamicznymi partiami gitary w estetyce NWOBHM to granie wciągające, choć nieskomplikowane. Warto zwrócić uwagę na potężne partie perkusji Pete Juppa.

Na tym LP jest wspaniały, jeden ze sztandarowych utworów SAMSON - Burning Up, wielki hit tej ekipy i wybitne osiągnięcie heavy metalu brytyjskiego tego okresu. Doskonałą melodia  i mocne riffy Samsona oraz ciekawe solo to atuty tej jakże rozpoznawalnej kompozycji. Ciepły heavy metal brytyjski w The Fight Goes On zyskuje dzięki udanemu rock/metalowego refrenowi i rozsądnemu tempu, przez co ma to nieco hymnowy w tym refrenie charakter. Tytułowy Don't Get Mad, Get Even zagrany jest w umiarkowanym tempie, jest przepiękny w tym dumnym refleksyjnym klimacie, nieco w głównych riffach przypominając te bojowe, heroiczne numery TANK. Rytmiczny Bite on the Bullet jest dobry, choć pewnie refren zbyt prosty i się tu po tym lekko niepokojącym klimacie zwrotek oczekuje czegoś bardziej monumentalnego. Za to kąśliwy w prostych riffach Doctor Ice jest w melodii bardzo dobry i to najbardziej bujająca melodia na tej płycie o zdecydowanie przebojowym charakterze, a przecież  wcale nie taka szybka. Buja, buja, buja... Front Page News jest słabszy, dużo słabszy i trochę to takie niezbyt udane naśladownictwo amerykańskiej sceny arena rock/metalu, co słychać  w melodii refrenu. Za to po raz kolejny potężna perkusja Juppa robi spore wrażenie w Leaving Love (Behind) i pewnie tę kompozycję można w pewnych elementach odnieść do surowszego wyrażenia muzycznych ideałów WHITESNAKE.

Bardzo dobry mastering był możliwy dzięki sporemu budżetowi wydzielonemu przez Polydor, co pozwoliło na skorzystanie z usług topowego wówczas inżyniera dźwięku Iana Coopera, który pracował przy "Metal on Metal" ANVIL, pracował z THIN LIZZY, SINNER i ROCK GODDESS i wsławił się masteringiem Karmazynowego Króla WASP. Wyśmienicie zrobiona jest tu zwłaszcza perkusja.

Nicky Moore śpiewa na tej płycie wspaniale i jego mocny, głęboki głos ubarwia tu wszystkie kompozycje, nadając im specyficzny emocjonalny kontekst i klimat. Jeśli na "Before the Storm zaśpiewał bardzo interesująco w różnorodnym repertuarze, to tu, w głównie heavy metalowym, pokazał się jako najwyższej klasy wokalista z tego właśnie gatunku.

Moore zaśpiewał jeszcze na kolejnej płycie Samsona "Joint Forces" sygnowanej wyjątkowo PAUL SAMSON i będącej blues/rockowym eksperymentem gitarzysty, który nie przyniósł mu jednak większego uznania. Moore oficjalnie odszedł z SAMSON jeszcze w 1984 roku, pozostając jednak czynnym wokalistą brytyjskiej sceny rockowej. W 1987 utworzył własną grupę MAMMOTH, która jednak sukcesu nie odniosła. W roku 2000 przyjął ofertę powrotu do SAMSON, gdy Paul Samson zdecydował się zrezygnować z pozycji wokalisty. Śmierć Samsona po przegranej walce z rakiem w roku 2002 zakończyła ten krótki, drugi okres wspólnej działalności obu muzyków. Nicky Moore niemal do ostatnich dni życia był związany z bluesową formacją NICKY MOORE & BLUES CORPORATION, która z jego inicjatywy powstała w roku 1994.

Odszedł wielki blues rockowy wokalista, jeden z najciekawszych brytyjskich głosów metalowych lat 80tych XX wieku.

ocena: 8/10

new 4.08.2022