Hexed

[SteelHammer]

Hexed - Netherworld (2018)



Tracklista:
1. Obedience 04:10     
2. Roots 04:29     
3. Forsaken 04:17     
4. Oceans 04:51     
5. Exhaling Life 04:50     
6. Netherworld 05:14     
7. Lightyears 04:25     
8. Stars 04:18     
9. Illuminate 04:42     
10. Remake My Soul 04:57

Rok wydania: 2018
Gatunek: Symphonic Progressive Power Metal
Kraj: Szwecja

Skład:
Tina Gunnarsson - śpiew
Stellan Gunnarsson - gitara
Daniel Håkansson - bas
Teddy Möller - perkusja

HEXED założone zostało w 2015 roku przez wokalistkę Tina Gunnarsson i gitarzystę Stellan Gunnarsson. Na perkusji zagrał brat Tiny, Teddy Möller, znany z WUTHERING HEIGHTS i LOCH VOSTOK.

Album został wydany 30 marca 2018 roku w wersji digital własnym sumptem, a wersja CD nakładem wytwórni ViciSolum Productions.

HEXED to kolejny zespół obok SEVEN SPIRES i AD INFINITUM, który gra power metal z elementami progresywnymi z mocnym i odważnym głosem wokalistki, bez silenia się na sztuczność i manieryczność wielu grup z kręgów "symphonic" inspirowanych NIGHTWISH.

Obedience jest bardzo dobry i Tina Gunnarsson powala swoją żywiołowością i mocą w głosie, w którym nie ma piosenkowej "radiowości" i manieryczności. Są inspiracje PAGAN'S MIND, jest EVERGREY, które słychać w przestrzennym Roots, w którym są też ciągoty do BLACK SUN AEON, szczególnie w ociężałej gitarze. FORSAKEN to elementy WITHIN TEMPTATION i to jest już tylko poprawne granie bez tożsamości, jakiego w tym gatunku jest wiele, Oceans jest gdzieś pomiędzy EVERGREY i TRISTANIA i to niestety też wypada blado. Nieznacznie lepszy w tym stylu jest Illuminate, ale to nadal tylko gatunkowa poprawność.

Exhailing Life z Thomasem Vikstormem to świetny, chóralny refren, ale jego potencjał nie do końca został tutaj wykorzystany i przypomina to bardziej BEFORE THE DAWN, ale bez tych chwytliwych i charakterystycznie nośnych, szorstkich zwrotek grupy Tuomas Saukkonena. Tytułowy Netherworld robi wrażenie od strony wokalnej, ale niestety nie melodii i tutaj występuje spłaszczenie mocnych refrenów EVERGREY i jest typowy, sztampowy progressive metal, ale bez technicznego poziomu i pustką w pewnym stopniu przypomina to nie tylko słabsze kompozycje PAGAN'S MIND, ale i TO-MERA, ale z próbą bycia przebojowym. Znakomicie za to wypada Lightyears, najbardziej żywiołowy gitarowo i bogatszymi partiami Möllera. Tutaj uderzają w SEVEN SPIRES i wypada to rewelacyjnie. Kompozycja dopracowana, ale tutaj słychać, że przydałby się mocniejszy wokalista. Brak wokalisty słychać w Stars, bo niestety Stellan Gunnarsso jest lepszym gitarzystą niż śpiewakiem.

Remake My Souls jest za to mocny jak AD INFINITUM z ciągotami do TAD MOROSE, no ale w końcu gościem jest tutaj Ronny Hemlin i śpiewa tutaj bardzo dobrze. Dobre i solidne zakończenie, ale jednocześnie podkreślające pewien eklektyzm i brak spójności albumu. Piękny duet na zakończenie.

Brzmienie jest dobre z mocną perkusją i typowym dla Szwecji ustawieniem gitary. Dopracowane, w miarę selektywne i może tylko perkusja mogłaby być bardziej dopieszczona i nie tak sucha.

Ludzie doświadczeni, największym atutem jest wokalistka Tina Gunnarsson, która pomaga się grupie wyróżnić w lawinie nijakich zespołów progresywnych i symfonicznych, ale sam materiał to dopiero poszukiwania własnego stylu i nie prezentują niczego nowego.

Solidny, ale niezdecydowany stylistycznie debiut i pozostaje liczyć, że na swoim kolejnym albumie, planowanym na 2022 rok, będzie bardziej spójnie i nie tak synkretycznie.

Ocena: 7.1/10

SteelHammer