Renacer

[Memorius]

Renacer - Hijo del viento (2009)

tracklista:

1.Lenguas de serpiente 04:14

2.Bienvenidos al show 04:32
3.Hijo del viento 05:36
4.Vida a los sueños y sangre al corazon 05:45

5.El valle de la muerte 04:32
6.Donde quedó tu corazón 04:32

7.Un triste atardecer 05:19

8.Ni un solo golpe más 04:23

9.En el olvido 04:21

10.La última esperanza 05:15

rok wydania: 2009

gatunek: heavy/power metal

kraj: Argentyna

skład zespołu:

Christian Bertoncelli - śpiew

Diego de Paolo - gitara

Lorenzo Carabajal - gitara

Fernando Ullúa - gitara basowa

Diego Lara - perkusja

Hernán Vasallo - instrumenty klawiszowe

W roku 2009 RENACER związał się z najważniejszą argentyńską wytwórnią Icarus Music i w rozszerzonym w 2007 o drugiego gitarzystę Lorenzo Carabajala składzie, w listopadzie zaprezentował swój trzeci album "Hijo del viento".

Dodanie drugiej gitary wydatnie wzmocniło siłę rażenia muzyki RENACER i teraz można mówić o heavy/power w dynamicznej, melodyjnej odmianie i tak startują w szybkim, choć nieco siłowym Lenguas de serpiente, który wygładzony został lekko w nieco lżejszym melodic power metalowym refrenie. W pewnej mierze na tej płycie grupa przeszła na pozycje mniej skomplikowanego heavy grania z rockowym akcentem, który można by w przypadku niezłych, choć w melodiach mało oryginalnych Bienvenidos al show i Hijo del viento (dosyć przeciętny refren, niestety) określić jako melodic heavy metal, gdyby nie doprawdy ciężkie brzmienie gitar i mocny wokal Bertoncelli. Rola instrumentów klawiszowych jest na tym albumie bardzo ograniczona. To płyta zdecydowanie gitarowa, słychać także, że i tempa są nieco wolniejsze niż na dwóch poprzednich albumach. W takim umiarkowanym tempie został zagrany lekko nostalgiczny, ale i posępny El valle de la muerte z wybornymi apokaliptycznymi i smutnymi solami gitarowymi. Rockowe i hard'n'heavy rytmy grupa fantastycznie wykorzystała w znakomitym, porywającym melodią Vida a los sueños y sangre al corazon i można tu nawet mówić o pewnych wpływach heavy/gothic metalu w rytmice. Ballada Un triste atardecer jest mocarna, męska i pełna zwalistych ciężkich akordów oraz pięknych, romantycznych momentów i dramatycznego śpiewu. Brawo! Ekstraklasa! Są jednak i szybsze utwory, takie jak bojowy Donde quedó tu corazón z heroicznym wokalem lidera i dewastującymi partiami perkusji Lara. Ogólnie metalowy dynamit! Do szybszych należy także Ni un solo golpe más, gdzie jednak do mocy gitarowej dodano łagodniejszy i bardziej sentymentalny klasyczny dla palito metalu refren. A jeśli już mowa o melodyjnym dramatycznym i romantycznym metalu, to chyba króluje na tym albumie En el olvido z porywającym refrenem polatującym ku niebu. Moc! Końcówka nadal ciężka, tyle że La última esperanza nie ma z powodu takiej sobie melodii siły rażenia poprzednich kompozycji. Może nawet stylowo ten numer niespecjalnie pasuje do wysmakowanej pod względem melodii całości.

Poza doskonałą formą wokalną Christiana Bertoncelli, należy zwrócić uwagę na niebywałą pewność siebie wszystkich instrumentalistów. Gra gitarzystów w duecie budzi zachwyt, gra sekcji rytmicznej pełen szacunek. Po prostu godne najwyższych pochwał wykonanie całości.

Taki dwu gitarowy potężny atak musi mieć stosowną oprawę produkcyjną. Wyborny, soczysty i głęboki sound zapewnił argentyński Mistrz Emiliano Obregón i trzeba przyznać, że to jedno z jego najlepszych dzieł w obrębie klasycznego metalu, może nawet lepsze, niż w przypadku także robionych przez niego produkcji macierzystego LORIHEN...

Ten klasowy album ugruntował pozycję RENACER na scenie hiszpańskojęzycznej, choć nie został nigdy wydany poza Argentyną. Przez kilka następnych lat RENACER borykał się jednak z kolejnymi zmianami składu, gdyż odeszli Vasallo, Carabajal i Lara, i dopiero w 2013 stał się on na tyle stabilny, że można było myśleć o prezentacji kolejnej płyty.

ocena: 9,4/10

new 9.10.2022