Preludio Ancestral

[Memorius]

Preludio Ancestral - Kybalion (2015)

tracklista:

1.Kybalion, Pt. 1 01:56

2.Till the End of Times 08:08

3.The Darkest Hour 04:53

4.Broken Dreams 05:55

5.Burning Deep Inside 03:57

6.Invocation 05:29

7.The Other Side of Life 05:59

8.A New Age 04:59

9.Ancestral Tunes 06:09

10.Kybalion, Pt. 2 12:54

11.Don't Talk to Strangers (Dio cover) 04:56

rok wydania: 2015

gatunek: melodic power metal/symphonic metal/neoclassical

kraj: Argentyna

skład zespołu:

Jorge Daniel García  - śpiew

Leonardo Gatti - gitara, instrumenty klawiszowe

Diego Messe  - gitara basowa

Sebastián Gurrieri - perkusja

oraz Goście gitarzyści

W roku 2013 Leonardo Gatti zebrał skład raczej mało znanych argentyńskich muzyków i postanowił nagrać pierwszy album z tekstami angielskimi, wychodząc w ten sposób poza nieco hermetyczny krąg latino power metalu. Album został wydany przez argentyńską wytwórnię Pulmonar Recordables w czerwcu 2015 roku. Wokalistą został Jorge Daniel García, który nieźle zaprezentował się na jedynej płycie power metalowego ISIDRIS słynnego Juana Pablo Kilberga (ex RENACER).

Gatti przygotował bogaty formalnie materiał z pogranicza melodic power i metalu symfonicznego o charakterze heroicznym i zaprezentował swój kunszt gitarowy w szerokim wachlarzu aranżacji, od classic power metalowych poprzez neoklasyczne aż po progresywne. Stworzył opowieść barwną i momentami nader ekscytującą, czerpiąc tak z wzorców hiszpańskich jak i włoskich i na pewno jest to płyta godna polecenia fanom stylistyki RHAPSODY. Można jednak mieć zastrzeżenia do wokalu Daniela García, którego głos nie jest na tyle interesujący, by ubarwić dodatkowo wycyzelowane instrumentalnie kompozycje z tej płyty. Jest solidny, ale jednak bez tak potrzebnego tu błysku. Szkoda, ze żaden z włoskich Mistrzów fantasy power metalu nie zaśpiewał na tej płycie. Nie zawsze można jednak mieć wszystko. Tu mamy tajemniczy symfoniczno - ambientowy wstęp Kybalion, Pt. 1, który nijak się nie ma do Part 2 na zakończenie, ale o tym potem.

Szybkie melodyjne melodic power metalowe granie w heroicznym , ciepłym stylu dominuje w Till the End of Times, ale ciekawe aranżacje, zmiany tempa i zagrywki gitarowe lidera dodają tu specjalnego smaku. Triumfalnie, rycersko w partiach instrumentalnych i nawet folkowo miejscami. Wokalnie cięższy The Darkest Hour  jest wolniejszy, mroczny melodyjnym dostojnym mrokiem i bliższy klasycznemu epickiemu heavy metalowi. Partie klawiszowe tym razem łączą vintage podejście lat 70tych i progresję.

W Broken Dreams można usłyszeć zmarłą niestety w roku 2021 argentyńską wokalistkę Keilę Lorraine Araziel w duecie z Danielem Garcia i tak średnio ciekawie to brzmi w porównaniu z podobną stylistyką łagodnego rock/metalu INFINITY Beto Vasqueza. Intensywny, epicki szybki power metal z neoklasycznymi akcentami Burning Deep Inside zaciera to nie najlepsze wrażenie i wracają na tory jakich się tu ogólnie oczekuje. W porównaniu do innych kompozycja krótka i bardziej rozbudowana mogłaby dać jeszcze lepsze efekty, bo niewykorzystany potencjał tu na pewno jest. W invocation słychać dzwony, chóry gregoriańskie, wichurę i epic heavy/doom pojawia się tu jako fundament dosyć nieoczekiwanie. Jest dobrze, choć tym razem raczej przewidywalnie. Łagodna symfonika i balladowy styl, delikatnie refleksyjny stanowi natomiast osnowę The Other Side of Life i tak trochę nawinie to się prezentuje. Wsparcie chórków nie za wiele tu pomaga wokalowi głównemu i najbardziej zapada w pamięć jeszcze jedno świetne, romantyczne solo Gatti. A New Age jest mocny, zagrany nie za szybko i realnie dramatycznie i podniośle się rozpoczynający. Dalej jest przeciętny refren i po raz kolejny wysokiej klasy partia instrumentalna gdzie klawisze są autorstwa zaproszonego Guilherme de Alvarenga z melodic death metalowego D.A.M. i pewnie najwięcej z RHAPSODY i italian flower power metalu w szybkim Ancestral Tunes. Piękne neoklasyczne motywy z gracją zagrane przez lidera to ozdoba tej udanej kompozycji.

I wreszcie przychodzi czas na instrumentalnego kolosa Kybalion, Pt. 2. Zadziwiający utwór, gdzie zagrało sola trzynastu (!) argentyńskich znanych gitarzystów i tym samym został pobity rekord z The Hour of Dawn ROB ROCK z albumu "Eyes of Eternity". Te zagrywki gitarzystów są po prostu wspaniałe i rytmiczny power metal instrumentalny ma tu po prostu duszę. Wirtuozeria! Szkoda jednak, że to nie jest taka gitarowa żyleta do samego końca, bo druga część ma charakter niemal ambientowy, smutny i posępny, co zapewne było niezbędne dla monumentalnego zakończenia albumu, ale bardzo szkoda, że nie zakończyli tego ci kapitalni gitarzyści. Coś przepięknego jak oni tu to wszystko rozgrywają...

Sound jest znakomity w opcji masteringu autorstwa Mistrza Jorge Perini, który pracował także z RENACER czy ARIADNA PROJECT.

Leonardo Gatti nie utrzymał tego składu i kolejny album został nagrany w międzynarodowym zestawieniu, przy czym lider zadbał tym razem bardziej o stronę wokalną i tak powstał w roku 2018 znakomity "Oblivion". A na rok 2023 Gatti z innymi muzykami zapowiada kolejną płytę.

ocena 7,9/10

new 6.01.2023