Icy Steel

[Memorius]

Icy Steel - The Wait, the Choice and the Bravery (2024)

tracklista:

1. Hidden but Alive 04:58

2. When I Hold the Sword 06:02

3. The One Who Chose to Climb the World 06:53

4. The Epic Sound of the Wind 05:05

5. Fight Against Constant Sorrow 04:00
6. Agony of the Righteous Man 05:16

7. The Barbarian Side of Yourself 05:20

8. Eternal Flame of the Icy Warlock 04:46
9. In the Fire of Redemption 05:37

Rok wydania: 2024

Gatunek: epic heavy metal

Kraj: Włochy

skład zespołu:

Stefano Galeano - śpiew, gitara

Andy Mornar - gitara
Carlo Serra - gitara basowa

Flavio Fancellu - perkusja

W maju 2024 nakładem wytwórni Wanikiya Record ukazał się nowy album ICY STEEL. Ponownie mamy tu zmiany w składzie i tym razem drugim gitarzystą jest Andy Mornar (Andrea Giribaldi) znany z takich grup jak RED WARLOCK, NEGACY, czy SCREAMING SHADOWS.

Liderem pozostaje jednak oczywiście Stefano Galeano i to on stworzył wizję muzyczną tego albumu, gdzie ICY STEEL powraca do grania epic heavy metalu w czystej postaci. Elementy progresywne zanikły, kompozycje nie są specjalnie długie, udział gości bardzo skromny. Grupa wraca do korzeni epic heavy i jest tu zarówno sporo z MANILLA ROAD (oraz ostatniego CIRITH UNGOL), jak i echa MANOWAR oraz włoskiej szkoły epic heavy wywodzącej się z ASSEDIUM. Galeano jest w dobrej formie wokalnej i został należycie wyeksponowany jako główny narrator, trzeba też przyznać, że bardzo dobrze współpracuje z Mornarem, choć tych słynnych jego duetów tu nadal brakuje. Miarowy, lekko hipnotyczny epic heavy na solidnym poziomie rozgrywają w Hidden but Alive i zasadniczo taka muzyka dominuje na całej płycie, co stwarza wrażenie pewnego zachowawczego jej charakteru. Niemniej melodyjne, refleksyjnie heroiczne kompozycje When I Hold the Sword, The Epic Sound of the Wind są udane i może tylko pewnych powtórzeń w doom metalowym stylu jest tu czasem za dużo. W Fight Against Constant Sorrow te proporcje są znacznie lepiej wyważone, dłużyzn nie ma, jest za to łagodniejszy, niemal romantyczny epic metalowy refren

Posępne riffy w dostojnym stylu dodają klimatu autentycznie epickiemu The One Who Chose to Climb the World, choć tu zapewne cięższy wokal by był bardziej stosowny. Z drugiej strony ekstatyczne wysokie zaśpiewy Galeano w amerykańskim stylu są tu bardzo przekonujące. Spośród melodii na pewno wyróżnia się ta z miarowego i dosyć surowego Agony of the Righteous Man i jest tu ciekawy przykład łączenia amerykańskiej i włoskiej estetyki epic metalowego przekazu, jest także ta zawsze w ICY STEL urzekająca gitara akustyczna w finale.

Ogólnie, to brakuje takich kompozycji, gdy się chce chwycić za miecz lub topór i tej true manowarowej epickości jest niewiele, może gdzieś przebija nieśmiało w ciekawym, teatralnie skonstruowanym The Barbarian Side of Yourself z kapitalnym głównym przewodnim motywem gitarowym, ukazanym w pełnej krasie w części instrumentalnej. Końcowa część albumu ogólnie jest lepsza niż początkowa i nie tylko The Barbarian Side of Yourself, ale i Eternal Flame of the Icy Warlock ma znakomity główny motyw gitarowy, no i jest to kompozycja, w której się naprawdę sporo dzieje. A Icy Warlock to jak sądzę ICY STEEL i RED WARLOCK w jednym... Najlepszy utwór z tego albumu. A na koniec nieco bardziej klasycznego heroicznego metalu w

In the Fire of Redemption i tu słychać pewne echa DOMINE.

Jak można się było spodziewać mix i mastering wykonał Andy Mornar i mamy tu umiarkowanie ciężkie i średnio surowe gitary, głośną wyrazistą i syczącą blachami perkusję i gustowne ustawienie planów dalszych, gdy gitary nieco cichną.

Solidna epic metalowa propozycja od ICY STEEL, który jak się po raz kolejny okazuje jest najlepszy, gdy nie wchodzi w żadne muzyczne eksperymenty. Bardzo dobrze to wyszło i zabrakło tylko więcej zapadających w pamięć melodii, by płyta osiągnęła poziom najlepszych dokonań zespołu.

ocena: 8,1/10

new 26.05.2024