Angelo Perlepes' Mystery

[Memorius]

Angelo Perlepes' Mystery - Tales... (1999)



Tracklista:
1. Prelude 01:26
2. Tales... of the Unexpected 04:00
3. Lady Evil 03:47
4. (Feels Like) I've Done it Before 04:41
5. Worship the Night 04:48
6. The Hawk and the Wolf 05:36
7. Fools Overture 01:31
8. Witche's Cry 03:59
9. The Final Battle 06:36
10. Judgement Day 04:11
11. Woman Without Shadow (Concerto Mysterioso) 04:02

Rok wydania: 1999
Gatunek: Neoclassical heavy metal
Kraj: Grecja

Skład zespołu:
Chris Papadopoulos - śpiew
Angelo Perlepes - gitary
Takis Avramopoulos - bas
Labis Kastanas - perkusja
John Raptis - instrumenty klawiszowe

Prawie dziesięć lat upłynęło od debiutu MYSTERY z 1991 roku ("Mystery") zanim grecki wirtuoz gitary powrócił z nową płytą. Te lata to okresy lepsze i gorsze, czas zmian, a także czas muzycznego dojrzewania Perlepesa jako artysty. Stopniowo, ale konsekwentnie zaczął on realizować koncepcję zbudowania metalowych kompozycji na stricte neoklasycznych podstawach i "Tales..." to płyta będąca pierwszym tego przejawem. Perlepes powrócił z zupełnie nowymi muzykami, oddalił się również od korzeni hard rocka i heavy metalu lat 80tych.

Intro, a potem Tales... of the Unexpected wyraźnie wskazują, że melodia jest podporządkowana neoklasycznej formie i w pewnym stopniu jest pretekstem do pokazania jak można przy pomocy gitary oddać ducha neoklasycznego grania. Jedynie refren wciąż napomina czasy hard rocka lat 80tych, takiego rodem zapewne ze Skandynawii.
Rozpędzony Lady Evil to szybki killer, gdzie słychać inspiracje Malmsteenem, ale i RAINBOW, bo ten brytyjski duch tu jest i w melodii, i w pewnych charakterystycznych zagrywkach gitarowych pod Blackmore'a. Dostojnie poprowadzona w średnim tempie kompozycja (Feels Like) I've Done it Before, ma z kolei coś z wczesnego ALCATRAZZ, ale i tego co grali w tym czasie Japończycy chociażby z CONCERTO MOON. Tu gdzieś wokalnie słychać i Grahama Bonneta, i wokalistów japońskich. Wzorcowy numer z piękną melodią i ogromnym ładunkiem emocji, no i naturalnie solo Perlepesa doskonałe. Perlepes to obok Zirasa najwybitniejszy gitarzysta z Hellady, potrafiący, podobnie jak ShredLord Joe Stump, nie tylko zagrać we własnym stylu, ale i znakomicie, jawnie, szczerze i otwarcie naśladować innych mistrzów. Także prosty dynamiczny heavy numer Worship the Night nasycony jest neoklasycznymi ozdobnikami i w pewnym stopniu także odnosi się do czasów RAINBOW z Turnerem. Bardzo ładna, pełna rockowego żaru jest tu wstawka z gitara akustyczną. The Hawk and the Wolf to znakomity utwór, oparty na naprzemiennym wykorzystaniu stylistyki melodyjnego heavy/power i akademicko potraktowanych neoklasycznych gitarowych pasaży. Średnie tempo chłód i duma to cechy tej kompozycji podobnie jak Witche's Cry. Wspaniałe są te melodie, stworzone o niemal rycerskie epickie podejście w połączeniu z neoklasyką.
Epicko jest też w potężnie zaśpiewanym The Final Battle, jakże nastrojowym w tej akustycznej otoczce i do tego bojowe chórki i gitara Perlepesa. Jakże on pięknie gra, ileż w tym autentycznej pasji i serca. Wspaniały gitarzysta po prostu. Szybszy malmsteenowski Judgement Day rozegrany z ogromną precyzją rozkwita w niezmiernie melodyjnym refrenie i eksplodującym nagle solo Perlepesa. Pojawiają się też skromne klawisze a la RAINBOW lat 70tych. Tych klawiszy na tym LP jest bardzo mało. Album to gitara i szorstki głos Chrisa Papadopoulosa, do którego żadnych zastrzeżeń mieć nie można, jeśli komuś Ripper Owens nie przeszkadza w składzie YNGWIE MALMSTEEN.
Perlepes żegna się na tym LP ze słuchaczami popisem w rozegranym w pirotechnicznym stylu instrumentalnym Woman Without Shadow.

Angelo Perlepes' MYSTERY udowadnia, że mimo skromnych środków i bazy można tworzyć ekscytującą muzykę metalową z najwyższej półki. Produkcja tego albumu pozostawia niedosyt, to prawda, jest nieco toporna i szorstka, w tym przypadku jednak można się z tym oswoić.
Nieznana perła neoclassical metal i dla fanów takiego grania absolutny mus.

Ocena: 9.5/10

11.10.2008