DT
16.06.2018, 19:10:13
Atkins / May Project - Serpent Kiss (2011)
![[Obrazek: R-6869492-1428363089-3283.jpeg.jpg]](https://img.discogs.com/OpjxrR_Tzyw3P0qgYrPqVW2-xr0=/fit-in/376x380/filters:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-6869492-1428363089-3283.jpeg.jpg)
Tracklista:
1. The Shallowing 05:14
2. Traitors Hand 04:10
3. Dream Maker 03:48
4. Can You Hear Me? 04:01
5. Singz 04:16
6. Fight 04:17
7. Judge 05:06
8. Betta Than Twisted 03:23
9. Cold Gin (Kiss cover) 04:56
10. Theatre of Fools 08:35
Rok wydania: 2011
Gatunek: Heavy/Power Metal
Kraj: Wielka Brytania
Skład zespołu:
Al Atkins - śpiew
Paul May - gitara
Ocena: 6,8/10
19.11.2011
Tracklista:
1. The Shallowing 05:14
2. Traitors Hand 04:10
3. Dream Maker 03:48
4. Can You Hear Me? 04:01
5. Singz 04:16
6. Fight 04:17
7. Judge 05:06
8. Betta Than Twisted 03:23
9. Cold Gin (Kiss cover) 04:56
10. Theatre of Fools 08:35
Rok wydania: 2011
Gatunek: Heavy/Power Metal
Kraj: Wielka Brytania
Skład zespołu:
Al Atkins - śpiew
Paul May - gitara
W ostatnim czasie Al Atkins przejawia sporą muzyczną aktywność. Po HOLY RAGE przyszedł czas na ATKINS/MAY PROJECT, czyli kolaborację pierwszego wokalisty JUDAS PRIEST i cenionego gitarzysty sesyjnego, który ma na koncie udział w nagraniu ponad 50 albumów z muzyką metalową, rockową i nie tylko.
Tu wraz z Atkinsem zaprezentowali muzykę heavy/power i sam początek tej płyty w postaci "The Shallowing" stwarza wrażenie, że stworzyli dzieło interesujące i nietypowe. Surowa nieobrobiona produkcja a la wczesny VENOM, speedowe zagrywki godne EXCITER w szczytowej formie, atrakcyjne solo May, a i wokal Atkinsa ustawiony jakby nieco obok tego wszystkiego. Mocny intrygujący numer jednak już przy drugim trochę bardziej nowocześnie brzmiącym zaczynają się pojawiać wątpliwości. Perkusja chyba jest programowana, basu praktycznie w tej zamulonej brzmieniowo produkcji wcale nie słychać (poza doskonałą szarżą pod koniec płyty) i to zaczyna męczyć monotonią i jednostajnością podawanego motywu. "Dream Maker" czy też "Singz" to taki mdły brytyjski heavy metal, jaki na Wyspach gra się od dziesiątków lat i tylko gra May'a tu zasługuje na uwagę, a gra dużo i indywidualnie.
Więcej ciepłego rocka, ale i niepokojącego w metalowo nowocześnie podanym stylu jest w "Can You Hear Me?" W formie emocjonalnego metalowego songu przedstawiony jest częściowo ponury i chłodny "Judge". "Fight" to taki mix JUDAS PRIEST i amerykańskiego refrenu i to akurat jest niezły energiczny i klarowny w melodii numer. Niby to wszystko poprawne i z pewnymi nawet oryginalnymi pomysłami w detalach, ale ogólnie męczy także wtedy, gdy wchodzą na takie dosyć śliskie obszary muzyczne jak w "Betta Than Twisted" albo coverują nieznośnie dłużący się numer KISS "Cold Gin". Najdłuższy "Theatre of Fools" jest znakomity, przesycony brytyjską tradycją nostalgicznego heavy metalu pół balladowych metalowych songów tyle, że takie utwory przedstawia się w zupełnie innej oprawie brzmieniowej.
Surowość i prymitywizm dusznego brzmienia jest tu oczywiście zamierzony i nie wynika z niedomagań czy błędów w mixie i masteringu, ale to doprawdy przesada, gdy proponuje się w końcu melodyjny heavy/power metal i klasyczny heavy.
Album aż tak bardzo nie odbiega od tego Al Atkins zaproponował w HOLY RAGE i gdyby płyta ukazała się pod szyldem HOLY RAGE z lepszym brzmieniem, jakie słychać na LP "Holy Rage" można by powiedzieć, że Al Atkins gdzieś tam w środku stawki brytyjskiego heavy metalu się znajduje.
Tymczasem jednak to wszystko zostało zanadto przekombinowane i ten eksperyment w przedstawieniu tradycyjnej skądinąd muzyki nie jest zbytnio udany.
Tu wraz z Atkinsem zaprezentowali muzykę heavy/power i sam początek tej płyty w postaci "The Shallowing" stwarza wrażenie, że stworzyli dzieło interesujące i nietypowe. Surowa nieobrobiona produkcja a la wczesny VENOM, speedowe zagrywki godne EXCITER w szczytowej formie, atrakcyjne solo May, a i wokal Atkinsa ustawiony jakby nieco obok tego wszystkiego. Mocny intrygujący numer jednak już przy drugim trochę bardziej nowocześnie brzmiącym zaczynają się pojawiać wątpliwości. Perkusja chyba jest programowana, basu praktycznie w tej zamulonej brzmieniowo produkcji wcale nie słychać (poza doskonałą szarżą pod koniec płyty) i to zaczyna męczyć monotonią i jednostajnością podawanego motywu. "Dream Maker" czy też "Singz" to taki mdły brytyjski heavy metal, jaki na Wyspach gra się od dziesiątków lat i tylko gra May'a tu zasługuje na uwagę, a gra dużo i indywidualnie.
Więcej ciepłego rocka, ale i niepokojącego w metalowo nowocześnie podanym stylu jest w "Can You Hear Me?" W formie emocjonalnego metalowego songu przedstawiony jest częściowo ponury i chłodny "Judge". "Fight" to taki mix JUDAS PRIEST i amerykańskiego refrenu i to akurat jest niezły energiczny i klarowny w melodii numer. Niby to wszystko poprawne i z pewnymi nawet oryginalnymi pomysłami w detalach, ale ogólnie męczy także wtedy, gdy wchodzą na takie dosyć śliskie obszary muzyczne jak w "Betta Than Twisted" albo coverują nieznośnie dłużący się numer KISS "Cold Gin". Najdłuższy "Theatre of Fools" jest znakomity, przesycony brytyjską tradycją nostalgicznego heavy metalu pół balladowych metalowych songów tyle, że takie utwory przedstawia się w zupełnie innej oprawie brzmieniowej.
Surowość i prymitywizm dusznego brzmienia jest tu oczywiście zamierzony i nie wynika z niedomagań czy błędów w mixie i masteringu, ale to doprawdy przesada, gdy proponuje się w końcu melodyjny heavy/power metal i klasyczny heavy.
Album aż tak bardzo nie odbiega od tego Al Atkins zaproponował w HOLY RAGE i gdyby płyta ukazała się pod szyldem HOLY RAGE z lepszym brzmieniem, jakie słychać na LP "Holy Rage" można by powiedzieć, że Al Atkins gdzieś tam w środku stawki brytyjskiego heavy metalu się znajduje.
Tymczasem jednak to wszystko zostało zanadto przekombinowane i ten eksperyment w przedstawieniu tradycyjnej skądinąd muzyki nie jest zbytnio udany.
Ocena: 6,8/10
19.11.2011
NIE JESTEM ATEISTĄ - WIERZĘ W HEAVY METAL
"Only The Strong Survive!"
"Only The Strong Survive!"