Heavenly

[Memorius]

Heavenly - Sign of the Winner (2001)



Tracklista:
1. Break The Silence 04:01
2. Destiny 06:59
3. Sign Of The Winner 04:05
4. The World Will Be Better 06:54
5. Condemned To Die 06:15
6. The Angel 02:06
7. Still Believe 05:02
8. The Sandman 04:43
9. Words Of Change 05:06
10. Until The End 08:52

Rok wydania: 2001
Gatunek: Melodic Power Metal
Kraj: Francja

Skład zespołu:
Benjamin Sotto - śpiew, instrumenty klawiszowe
Charley Corbiaux - gitara
Frédéric Leclercq - gitara
Pierre-Emmanuel Pelisson - bas
Maxence Pilo - perkusja

HEAVENLY to zespół, w którego wczesnej twórczości zazwyczaj wszyscy dopatrują się prostego kopiowania HELLOWEEN i GAMMAR RAY z lat 90tych. Niewątpliwie debiut tej formacji kierowanej przez Benjamina Sotto z roku 2000 pozwala patrzeć na muzykę Francuzów w ten sposób, a druga płyta "Sign of the Winner", wydana przez T&T Records we wrześniu 2001, przygotowana w nieco spokojniejszych okolicznościach i stabilnych warunkach te stwierdzenia umacnia.

Album rozpoczyna się dosyć nietypowo, od kompozycji instrumentalnych, zarówno o cechach intro, jak i utworu symfonicznego. Ten element symfoniczny jest ważny na całej płycie i stanowi cechę odróżniającą od nagrań grup niemieckich wymienionych wcześniej. Te klawisze to nie tylko tło i dobrze, bo "Destiny" jest nagraniem zdecydowaniem będącym skrzyżowaniem temp i wysokiego wokalu a la Kiske z HELLOWEEN i tego co grał GAMMA RAY w drugiej połowie lat 90tych. Wokalnie Sotto radzi sobie nieźle, choć do Kiske mu wiele warsztatowo brakuje. Zespół nadrabia różnymi urozmaiceniami, interesującymi solami gitarowymi i wszechobecnym duchem francuskiej elegancji. Więcej od siebie dają w znakomitym "Sign Of The Winner", z refrenem rycersko folkowym ładnie kontrastującym z typową melodią HELLOWEEN w zwrotkach. Następujący po nim "The World Will Be Better" z bardzo wysokimi wokalami zyskuje dużo poprzez bogactwo pomysłów, jakie tu wykorzystano, no i mamy rozpędzoną perkusję, świetne sola i klawiszową neoklasykę podaną w niezobowiązującej formie. Jest też nieco normalnego, nieforsowanego głosu Sotto i mnie ten głos bardziej pasuje, niż silenie się na klonowanie Kiske. W "Condemned To Die" gitarowy atak poprowadził gościnnie Alex Beyrodt (SINNER, SILENT FORCE) i jest to numer bardzo przypominający nagrania z Keeperów, ale też nacechowany nasyceniem pobocznymi pomysłami i ładnym drugim planem. Trochę wyciszenia w niedługim spokojnym "The Angel" i galopada rozpoczyna się na nowo w "Still Believe" z uroczystym początkiem. Tu dużo delikatności w refrenie, może nawet za dużo, bo jednak te wysokie wokale eksploatowane do przesady i aż za bardzo ugrzecznione. W "The Sandman" ponownie prowadzi gitara Beyrodta, jest coś z grania QUEEN i SAVATAGE w początkowej części i żal, że ta kompozycja nie została poprowadzona w te rejony muzyczne. Refren znów jest kalką, a szkoda bo część instrumentalna znakomita i przebogata, również z wykorzystaniem rycerskich motywów. Te przewijają się też w "Words Of Change" z bardzo starannymi partiami wokalnymi i rozległymi chórkami. Podsumowanie całości w najdłuższym i pozostawionym na koniec "Until The End", gdzie wszystko już wcześniej było na tym LP, ale momenty symfoniczno-neoklasyczne są najlepsze. Z łagodnej części środkowej można by wykroić bardzo sympatyczny balladowo-epicki numer.

Ogólnie zgrabna, lekko i z polotem podana wariacja na temat HELLOWEEN z klawiszami i bogatą aranżacją. Tak potrafią tylko Francuzi i w wpompowanie odrobiny przepychu w niemiecką prostotę aranżacyjną jest tu zabiegiem bardzo udanym. Płyta została wyprodukowana starannie, ze szczególną dbałością o ten jakże istotny tu drugi plan.
Solidna kontynuacja grania z debiutu i przedsmak tego co zaprezentowali na "Dust To Dust"

Ocena: 8/10

27.07.2009