Sacred Reich

[Memorius]

Sacred Reich - Heal (1996)



Tracklista:
1. Blue Suit, Brown Shirt 02:27
2. Heal 03:43
3. Break Through 03:38
4. Low 04:03
5. Don't 02:52
6. Jason's Idea 00:40
7. Ask Ed 04:07
8. Who Do You Want to Be? (Oingo Boingo cover) 02:23
9. Seen Through My Eyes 03:19
10. I Don't Care 03:16
11. The Power of the Written Word 02:37

Rok wydania: 1996
Gatunek: Heavy/Thrash metal
Kraj: USA

Skład:
Phil Rind - śpiew, gitara basowa
Wiley Arnett - gitara
Jason Rainey - gitara
Dave McClain - perkusja

‘Heal' to operacja na otwartym sercu. Niezwykła kontynuacja ‘Independent'. Ostatni album mistrzów technicznego thrashu z Arizony. Perfekcja tego longplaya jest zadziwiająca i ponadczasowa. W nieco ponad pół godzinie grania kumuluje się całość dokonań Rzeszy - ich spojrzenia na muzykę i na sposób jej przekazu. Gniew, nienawiść, protest, agresja, a jednocześnie jakaś niemoc i rezygnacja wobec niemożności zmiany czegokolwiek na lepsze. Jaka wielka przemiana wewnętrzna od czasu debiutu, który był tylko krzykiem rozwydrzonego wyrostka, rozbijającego szybę w oknie wystawowym sklepu na bocznej ulicy brzydkiego amerykańskiego miasta. Gniew zaprawiony punkiem, zaprawiony hardcorem przebija z każdego zagrania gitarzystów, z każdego uderzenia perkusji, z każdego słowa wykrzyczanego przez Rinda.

Krótkie, zwarte kompozycje walą kolejno pięścią w twarz. Powalają na deski potęgą brzmienia gitar drapieżnych i technicznie doskonałych, gdzie każdy akord coś znaczy, coś symbolizuje i coś chce nam powiedzieć. Arnett i Rainey to duet rozumiejący się bez słów i bezczelnie hipnotyzujący słuchacza - tak! Puść "I Don't Care" jeszcze raz... i jeszcze raz... i jeszcze - głośniej! Agresja i melodyjność, finezja i chropawa toporność. Zwartość albumu pod względem kompozycyjnym jest genialna. Chyba tylko SLAYER na ‘Reign In Blood’ powiedział równie dużo w tak krótkim czasie. Tempo i moc tylko momentami ustępują miejsca psychodelicznym odlotom, tym niezauważalnym chwilom wahania, jak w "Low". Cover "Who Do You Want To Be" z repertuaru Oingo Boingo jakże wyrazisty - rzeczywistość widziana przez pękniętą butelkę po tanim winie. Jak wiele można pisać o tym albumie? Bardzo wiele, tym bardziej że "Power Of The Written Word" jest tak wielka.
Ale nie piszmy, posłuchajmy raczej. Od początku do końca. I jeszcze raz. I jeszcze...

Ocena: 9,5/10

29.09.2007