Saxon

[Memorius]

Saxon - Forever Free (1992)



Tracklista:
1. Forever Free 05:01
2. Hole in the Sky 04:45
3. Just Wanna Make Love to You 03:57
4. Get Down and Dirty 05:08
5. Iron Wheels 04:15
6. One Step Away 05:00
7. Can't Stop Rockin' 04:06
8. Nighthunter 03:25
9. Grind 04:26
10. Cloud Nine 04:35

Rok wydania: 1992
Gatunek: Melodic Heavy Metal
Kraj: Wielka Brytania

Skład zespołu:
Biff Byford - śpiew
Paul Quinn - gitara
Graham Oliver - gitara
Nibbs Carter - bas
Nigel Glockler - perkusja

"Forever Free" to drugi album SAXON z lat 90tych, wydany szybko już w roku następnym po udanym, ale nie przez wszystkich dostrzeżonym "Solid Ball Of Rock". Płyta ukazała się w maju 1992 i miała kilka wydań różniących się okładkami. Na brytyjskiej dumnie prezentował się orzeł, przypominając, że "Orzeł może wylądować ponownie".
Próbował wylądować, ale ten album jest poniekąd zachowawczą próbą wykorzystania tego co w muzyce SAXON najbardziej rozpoznawalne, ale nie zawsze najlepsze.

SAXON gra to, czego od niego oczekuje wierna publiczność i gra to w ten sam sposób co zwykle.
Są i pogwizdywania i ostre surowe riffy w rytmicznym "Forever Free" z nieco bardziej miękkim refrenem niż można było oczekiwać. Jest jednak i apokalipsa według SAXON w mrocznym w zwrotkach "Hole in the Sky" przypominających nastrojem "Dallas 1 PM" tyle że i tym razem nagle to wszystko za bardzo łagodnieje w melodii refrenu. A mógł to być ponury killer.
Gra obu gitarzystów na tym LP ponownie może się podobać. Rockowy "Just Wanna Make Love to You" to niby nic takiego, ale obaj wioślarze tu zdecydowanie robią coś z niczego i ilość pomysłowych zagrywek także w duecie jest tu obfita. Bardzo łagodna akustycznie poprowadzona kompozycja balladowa "Iron Wheels" taka sobie, jakby zapatrzona w Amerykę w melodii, warto jednak zwrócić uwagę na ładne partie basu i eteryczny plan drugi. Prostego rokendrola w umiarkowanym tempie jest tu sporo i w klasycznym saxońskim podejściu do tematu jest zrealizowany "Get Down and Dirty" oraz nieco szybszy "One Step Away" ze zgrabnie opracowanym przejściu do chwytliwego refrenu. Na tym tle "Can't Stop Rockin'" w podobnym stylu wypada mniej atrakcyjnie.
Super szybkiego grania na tym albumie mało i jedynie "Nighthunter" opiera się o lekko przyhamowany styl speed metalowy z czasów NWOBHM. Tu po raz kolejny efektowne solo gitarowe i udana melodia z męskimi chórkami w tle w refrenie. Przy okazji oceny wokalu można odnieść wrażenie, że Byford jest w gorszej dyspozycji głosowej niż na albumie poprzednim i chwilami ma problem z pokonaniem bariery ostro pogrywających gitarzystów. Jakoś męczy się w "Grind" to zresztą najmniej udany utwór na płycie z topornie zaimplementowanymi wstawkami spoza muzyki metalowej. Za to bardzo dobre zakończenie w wyładowanym energią starego SAXON "Cloud Nine" rozbujanym i nawet poniekąd agresywnym w samym wykonaniu. Konkretny metalowy rokendrol w zagrywkach gitar wychodzący poza sztampę i efektowne zakończenie.

Surowe gitary, sucha perkusja mocny bas wychodzący od czasu do czasu na plan pierwszy. Klasyczny sound SAXON. Na tym albumie brak utworów, które całościowo można by uznać za killery pierwszej klasy. Odświeżono i poddano tuningowi kilka starych pomysłów i motywów, te prezentują się najlepiej. Natomiast nowinki nie zawsze trafione i w efekcie jest to dobry, po prostu dobry album doświadczonych weteranów obracających się od lat w pewnej dopracowanej do perfekcji manierze, tym razem odrobinę nużącej.

Ocena: 7/10

18.07.2007