Urban Tales

[Memorius]

Urban Tales - Diary Of A No (2007)



Tracklista:
1. Prison Inside 04:00
2. In Purity 03:54
3. The Rise 05:09
4. Youll Never Know 05:12
5. Fade Away 04:25
6. Stronger 05:16
7. Fall 03:54
8. Crawl 04:16
9. Until I Died 04:11
10. Farewell 03:45
11. Urban Tale...The End (bonus track) 03:54

Rok wydania: 2007
Gatunek: Gothic Metal
Kraj: Portugalia

Skład zespołu:
Marcos César - śpiew
Sérgio Osório - gitara
João Matias - bas
Tiago Alpendre - perkusja
Nuno Alex - instrumenty klawiszowe

Portugalski URBAN TALES ze swoim debiutem wydanym przez grecką Burning Star Records we wrześniu 2007 pojawił się nagle i znikąd. Gothic metal z męskim wokalem wydawał się gatunkiem do cna wyeksploatowanym zarówno w schematyzmie kompozycji, jak i możliwościach zaskoczenia atrakcyjnymi melodiami, które stopniowo stawały się już tylko kalką z kalki.

Portugalia to jednak kraj, gdzie granie klimatyczne stale ujawnia jakieś nowe talenty i URBAN TALES potwierdził to zdecydowanie.
 Ta płyta jest tym bardziej wartościowa, że trzyma się ram gatunku, wąskich ram i nie jest naznaczona wpływami innych gatunków metalu ani innych form elektrycznego czy elektronicznego, dokładniej mówiąc, grania. Jest to płyta z muzyką prostą, pozbawioną udziwnień i zagraną szczerze przy równoczesnym braku nacisku na komercyjną przebojowość radiową. Nie oznacza to wcale, że ta muzyka do radia się nie nadaje. Nadaje się, jest miła, ciepła i odprężająca i w pewnym stopniu stanowi odpowiedź na to, jak zagrać w stylu HEAVENWOOD sprzed 10 lat, ale w znacznie bardziej przyjemny dla spragnionego melodii ucha sposób. "Diary Of A No" to pewnego rodzaju zwarta opowieść, wzbogacona o efekty słuchowiskowe. Jest i telefon, i odgłos zamykanych drzwi, i kłótnia kochanków... jest jednak przede wszystkim ogromna porcja romantycznego gothic metalu, wyładowanego po brzegi emocjami zawartymi w melodiach granych w wolnych i średnich tempach. Wszystko bardzo proste, gitarowe, podbarwiane klawiszami w pewnych miejscach i wyrazistym basem. Gdy wydaje się, że już nic lepszego niż otwierające ten LP "Prison Inside" i "Tales In Purity" zdarzyć się tu nie może, nagle pojawia się "The Rise" ze wspaniałym, powtarzającym się motywem w tle i żeńskim dodatkowym wokalem, przechodzącym w duet i Portugalczycy już nie odpuszczają do samego końca tego albumu. Niesamowity spokój i łagodnie podana paleta emocji emanuje z tej płyty, nawet gdy wokal staje się ostrzejszy, przechodzący chwilami w coś na kształt screamo, gaszonego jednak niemal natychmiast przez śpiew typowy dla albumów gothic rockowych. Kłótnia w "You'll Never Know" rozmywa się w delikatnych klawiszach i znów nastaje jedność w przepięknym, mieszanym duecie. Wspaniały romantic gothic metal, jakiego jeszcze chyba wcześniej nie było. W "Fade Away" nawiązują trochę do fińskiego stylu, głównie do ENTWINE czy też H.I.M., jest tu jednak to południowe ciepło i kolejny bardzo romantyczny refren. Wspaniale wypada song "Stronger" z piękny tłem i pełnym emocji wokalem Cesara. Jest tu nawet delikatna partia rapowa, przypominająca, że to są Miejskie Opowieści, ale przede wszystkim są pastelowe barwy, tak jak i w "Fall" z echami PARADISE LOST z albumu " One Second" i utkanym ze słonecznej melancholii refrenem. Ten pogodny smutek dominuje też w "Crawl" z przebojowym gothic rockowym refrenem i tym razem pięknie przeplatają się dwa głosy męskie z niemal symfonicznym drugim planem, który tu wszędzie ma ogromne znaczenie. Jakże ładne jest też to proste solo gitarowe, które opowiada część historii. W "Until I Died" pojawia się odrobina mroku i niepokoju i bardzo dużo smutku jest tym razem. Bardzo dużo. Tak jak i w "Farewell", łagodnym, ale na swój sposób i patetycznym. "Urban Tale... The End" żegna i czas spędzony z tą muzyką to chwile zadumy i wzruszeń i może nawet przemyśleń nad własnymi przeżyciami...

Piękny, łagodny album z portugalskim, romantycznym gothic rock/metalem. Piękna opowieść o miłości, samotności, duchowych rozterkach i o tym, że nadzieja nigdy nie ginie i nie przemija...

Ocena: 9.8/10

29.09.2007