Vanize

[Memorius]

Vanize - High Proof (2000)



Tracklista:
1. The Final Breath 05:04
2. Minute Man 05:32
3. Double Dealing 03:33
4. Therapy 03:53
5. Rolling 04:18
6. Master and Servant 03:53
7. Break Down the Walls 03:05
8. Negative 03:42
9. What You Give is What You Get 04:49
10. Losing the Ground 04:27
11. You Can't Stop Us Now 03:55

Rok wydania: 2000
Gatunek: Heavy Metal
Kraj: Niemcy

Skład zespołu:
Peter Dirkschneider - śpiew
Markus Becker - gitara
Marcus Bielenberg - bas
Pierre Fienhold - perkusja

Jest to trzeci album zespołu Petera Dirkschneidera, brata Udo z ACCEPT, który zresztą bardzo mocno VANIZE wspierał i płyta jak i poprzednie została wydana nakładem jego własnej wytwórni Breaker, a album wyprodukował Stefan Kaufmann. Poprzedni LP "Bootlicker" przyjęty został obojętnie, jednak zespół już w końcu 1999 przystąpił do nagrywania kolejnego.

W efekcie mamy potężną gitarę Markusa Beckera, do tego mocarny bas i ciężką perkusję oraz wokal jak na Dirkschneidera przystało - klasyczny, bo brat ma głos dosyć podobny. Do szczęścia brakuje tylko dostatecznej liczby udanych kompozycji, a te nadal stanowią tylko ścisłe odwzorowanie nagrań ACCEPT i UDO i oryginalności w tym bardzo mało. Kroczący, niemal thrashowy "The Final Breath" na początek to bardzo dobre otwarcie. Potem głownie kopiowanie ACCEPT, ale bez tej przebojowości i refreny są mało atrakcyjne, Becker gra na średnim poziomie, także mało ekscytujące sola, a jeśli pojawia się rokendrol w tle, to przyciężki i toporny. Poprawnie, ale to tylko blada kalka ACCEPT. Szybki "Master and Servant" trochę ożywia płytę i jest to utwór się tu wyróżniający z acceptowymi męskimi chórkami i potoczystymi riffami w stylu dynamicznych kompozycji zespołu brata. Niezły jest "Negative" w stylu tych bardziej ponurych wolniejszych kawałków ACCEPT, reszta ostrzejszych utworów miałka jak kwadratowy heavy/power metal zbudowany z najprostszych niemieckich wyeksploatowanych riffów, jak "You Can't Stop Us Now" zamykający ten album. Ładny, ale wręcz przeklejony z ACCEPT jest "What You Give is What You Get", gdzie Becker gra w stylistyce uderzająco podobnej do Hoffmanna i zachowane zostało nawet to specyficzne dla ACCEPT średnie tempo i charakterystyczne akcentowanie. Trochę udanego rock metalu po prostu, pożyczonego w rodzinie.

Wykonanie w stylu ACCEPT nie tylko wokalnie zresztą, i tylko Hilgers odciska tu swoje piętno własnym stylem gry na perkusji, nie zawsze podporządkowując się sztywnym UDO/ACCEPT zasadom. Największe słowa uznania dla Kaufmanna za produkcję i nad wyraz klarowny sound w ramach klasycznego niemieckiego brzmienia z "ACCEPT w tle".
Mimo wysiłków promocyjnych Udo, album, jak i poprzednie, nie cieszył wielkim zainteresowaniem i muzycy rozeszli się, a Peter nagrał z VANIZE w nowym składzie kolejny i ostatni album dopiero w roku 2006.

Ocena: 6,1/10

1.02.2010