Vicious Rumors

[Memorius]

Vicious Rumors - Soldiers of the Night (1985)



Tracklista:
1. Premonition 01:04
2. Ride (Into the Sun) 03:44
3. Medusa 03:57
4. Soldiers of the Night 04:22
5. Murder 04:01
6. March or Die 04:37
7. Blitz the World 03:38
8. Invader 02:51
9. In Fire 03:22
10. Domestic Bliss 03:40
11. Blistering Winds 03:27

Rok wydania: 1985
Gatunek: Heavy/Power/Speed Metal
Kraj: USA

Skład zespołu:
Gary St. Pierre - śpiew
Geoff Thorpe - gitara
Vinnie Moore - gitara
Dave Starr - bas
Larry Howe - perkusja

VICIOUS RUMORS z Kalifornii długo, bardzo długo się formował, zanim w końcu zdołał zaprezentować swoją pierwszą płytę. Trwało to pięć lat od roku 1980 do debiutu w 1985 roku w ramach kontraktu ze Shrapnel Records. Ta płyta powstała już w składzie zgoła odmiennym od pierwotnego, a punktem zwrotnym było przyjście do zespołu młodego gitarzysty Vinnie Moore'a.

W zasadzie początkowo miał on stanowić wsparcie do dwu gitarowego natarcia w parze z Geoffem Thorpe, jednak jak pokazała ta płyta, to on stał się tu główną gwiazdą.
VICIOUS RUMORS trafił ze swoim debiutem w bardzo dobry czas, czas wielkiego boomu na heavy power i speed heavy metal w USA. Był to także czas prawdy, bo niemal równolegle pojawiły się inne znakomite zespoły i to ich poziom wyznaczył skalę porównawczą. Ekipa z Santa Rosa od razu znalazła się w grupie najlepszych. Speed heavy power, jaki grali można określić jako sztandarowe wyrażenie gatunku w tym czasie. Gitarowe szarże, wokal będący mieszanką ostrego śpiewu i górek i dynamiczna sekcja rytmiczna.
Wokalista Gary St. Pierre nie należał może do najlepszych gardeł w tym fachu ze względu na średnią moc głosu, ale w wysokich partiach radził sobie wyśmienicie, co więcej gitary VICIOUS RUMORS nie były zbyt ryczące i nie musiał on zbyt mocno się wysilać, aby się przez nie przebić. Gra gitarzystów opierała się na znakomitym wyczuciu konwencji w energicznych riffach Thorpe'a i maestrii Moore'a w solach. To czyniło ich muzykę bardzo atrakcyjną, choć same kompozycje były raczej typowe i pod względem melodii nie stanowiły czołówki. Najlepsze były te utwory najszybsze, jak "Ride (Into the Sun)", zaś te, które bardziej przypominały klasyczny rycerski heavy metal, jak utwór tytułowy nie były już tak nośne. Dobrze grupa wypadła tu w surowszych utworach z pewnymi elementami thrashu i speed metalu jak "Murder" a także tam, gdzie dokładali klimatu i posępnego mroku w melodii - "March or Die" oraz w pełnym psychodelii "Domestic Bliss". Najwięcej emocji budzą na tym albumie utwory umieszczone w środku stawki, zwarte, szybkie killery z finezyjnymi pojedynkami gitarowymi, zwłaszcza "Blitz the World" oraz obdarzony wyjątkowo melodyjnym początkiem "In Fire", gdzie gitarzystom przyszedł w sukurs basista z potężnym wsparciem.
Album ma bardzo klasyczne zakończenie w postaci płynnego i pulsującego gitarami "Blistering Winds". Warto też wspomnieć solowy popis Vinny Moore'a w instrumentalnym "Invader".
Zapewne gdyby nie obecność tego gitarzysty, ten album można by uznać za nieco więcej niż dobry debiut grupy głównego nurtu US speed/power/heavy. Wirtuozerska gra Vinnie Moore'a podnosi tu ocenę zdecydowanie.

W sferze produkcji ten album nie wybiega poza normy solidnej produkcji tamtych czasów. Zwraca uwagę nieco cichsza sekcja rytmiczna niż to było w zwyczaju, bas o rockowym bardziej brzmieniu i wysublimowane ustawienie gitary Moore'a w solówkach.
To były ostatnie solówki, jakie ten młody heros gitary zagrał w VICIOUS RUMORS. Po nagraniu tej płyty opuścił on zespół, aby poświęcić się karierze solowej. W muzyce metalowej nie udzielał się już potem i dopiero po wielu latach znalazł się w składzie brytyjskiego legendarnego UFO.
Odszedł także Gary St. Pierre. Zespół jednak odbudował się szybko i kolejny album nagrany został niedługo potem, z nowym frontmanem, Carlem Albertem.

Ocena: 8.3/10

22.09.2010