Anthem

[Memorius]

Anthem - Burning Oath (2012)

tracklista:

1.Evil One 04:14

2.Unbroken Sign 04:13

3.Overture 00:58

4.On and On 03:57

5.Get Away 05:02

6.Struggle Action 03:46

7.Ghost in the Flame 07:55

8.Double Helix 03:50

9.Face the Core 03:34

10.Life and Crime 04:43

11.Dance Alone 04:46

Rok wydania: 2012
Gatunek: Melodic Heavy/Power Metal
Kraj: Japonia

Skład zespołu:
Eizo Sakamoto - śpiew
Akio Shimizu - gitara
Naoto Shibata - bas
Hirotsugu Homma - perkusja ("Ghost in the Flame")

oraz

Isamu Tamaru - perkusja

Yusuke Takahama - instrumenty klawiszowe

Kolejny rok i kolejny album ANTHEM, Fani oczekują, fani liczą na kolejną dobrą płytę.

Tym razem rysa w granitowym składzie zespołu. Homma uczestniczy w nagraniu tylko jednego utworu Ghost In The Flame i ostatecznie opuszcza kolegów w roku następnym. Zastąpił go sesyjny perkusista Isamu Tamaru, który zresztą  w roku 2013 zostaje przyjęty do grupy na stałe. Oficjalnym powodem odejścia Homma było odnowienie się kontuzji, jakiej doznał w wypadku motocyklowym w 2008...

"Burning Oath" to bezpośrednia kontynuacja muzyki z płyty poprzedniej, choć momentami więcej tu twardego heavy/power w amerykańskim stylu i takim jest otwieracz Evil One. Bardzo dobre i mocne to jest otwarcie i jeśli się doliczy tu doskonałe solo Akio Shimizu, to jest doprawdy bardzo dobrze. Unbroken Sign, dostojnie galopujący jest znakomity w kategorii melodyjny heavy/power. Wszystko tu jest, od solidnej podstawy riffowej, poprzez potoczystą melodię, aż do wybornego sola Shimizu.

Shimizu nie jest może efekciarzem czy gitarowym pirotechnikiem, ale jego wyczucie konwencji muzycznej jest godne szacunku. Te sola, które gra zawsze są realnym i cennym dopełnieniem każdej kompozycji. Rytmiczny On and On jest rewelacyjny. Jest prostym zapożyczeniem od DREAM EVIL, zrobionym najprostszymi środkami i dlatego jest aż tak atrakcyjny. Po prostu heavy metal, melodyjny, chwytliwy i wirtuozersko wykonany. W Get Away symfoniczny wstęp autorstwa zaproszonego tu znanego klawiszowca Yusuke Takahama ciekawy mroczny riff i kolejny killer w średnim tempie. To solo w tradycji Ritche Blackmore'a jest wyborne. No i absolutną klasę pokazał w naprawdę ekscytującym instrumentalnym Double Helix, gdzie gra w stylu Watersa z ANNIHILATOR. Zniszczenie w modern stylu! Uwielbiam, gdy ANTHEM tak się rozpędza i tak gna w jasnych i mocnych melodiach jak w Struggle Action. Co za moc i atomowa energia! Tamaru gra tu mordercze partie perkusyjne i jest to perkusista godny ANTHEM, w niczym nieustępujący Homma.

Raz rozegrali dłuższy, wolniejszy numer Ghost in the Flame. Rozegrali w mistrzowskim stylu. To niesamowity mix japońskiej metalowej delikatności i brytyjskich patentów z najwyższej półki. Jest i romantycznie i epicko i niezwykle melodyjnie. I tu Shimizu dopowiada wszystko gitarą w solach. Tu słowo o Sakamoto. To głos stworzony do śpiewania heavy metalu. To jest najwłaściwszy wokalista dla ANTHEM. Żeby stanąć ponad potężną gitarą Shimizu trzeba mieć głos. I on go ma tym razem. Forma zdecydowanie wyższa niż w roku poprzednim.
Zamaszyście, bujająco i porywająco grają takie melodic heavy/power killery jak Face the Core czy Dance Alone i jest coś w tym z luzu HIBRIA. W Life and Crime znów US Power w twardym rozgrywaniu zwrotek i kolejny nośny refren tym razem daleki od Japonii.

Produkcja jest doskonała, tak samo jak na albumie poprzednim. Nieco zdjęto może ryku z gitary Shimizu i to spowodowało większą czytelność całości.  Kapitalnie ustawione blachy. Ogólnie sekcja rytmiczna zrobiona niezwykle starannie. Jest to album wyłącznie killerów, zróżnicowanych stylowo, perfekcyjnie dopracowanych w szczegółach, bez mielzn, bez dłużyzn, bez wypełniaczy. Genialny album ANTHEM po tylu latach najwyżej wybitnych płyt. Tak się powinno grać melodyjny heavy power!

Może to niezbyt fortunne odniesienie, gdyby się temu przyglądać drobiazgowo, ale wynik kilku ostatnich lat w rywalizacji LOUDNESS/ANTHEM o serca fanów metalu to moim zdaniem 5:0 dla ANTHEM.

ocena: 9,9/10

new 27.07.2018