Megadeth

[Memorius]

Megadeth - Super Collider (2013)

tracklista:

1.Kingmaker 04:16

2.Super Collider 04:12

3.Burn! 04:11

4.Built for War 03:57

5.Off the Edge 04:11

6.Dance in the Rain 04:45

7.Beginning of Sorrow 03:51

8.The Blackest Crow 04:27

9.Forget to Remember 04:28

10.Don't Turn Your Back... 03:47

11.Cold Sweat (Thin Lizzy cover) 03:10

Rok wydania: 2013

Gatunek: Heavy Metal

Kraj: USA

Skład zespołu:

Dave Mustaine - śpiew,gitara

Chris Broderick - gitara

David Ellefson - bas

Shawn Drover - perkusja

Czternasta płyta MEGADETH, wydana przez własną wytwórnię Mustaine'a Tradecraft w czerwcu 2013.

MEGADETH dalej gra heavy metal.

MEGADETH dalej gra heavy metal fatalnie.

Ten album został przez krytyków muzycznych totalnie zniszczony i tylko z rzadka pojawiały się głosy "super płytka!", głównie ze strony osób pod stałą opieką laryngologa. Rzecz jasna argumentację - "bo to nie jest taki thrash jak na Rust In Peace" pozostawię bez komentarza, natomiast trzeba jednoznacznie powiedzieć, że jak na "heavy metal" to jest to równie słabe jak Album Trzynasty.

Albo Mustaine uznał, że kierunek z 2011 jest fajny i nic zmieniać nie należy, albo po prostu kryzys twórczy osiągnął dno. Żadne wnioski z uwag do "Th1rt3en" nie zostały wyciągnięte, żadnych Mustaine nie uwzględnił. Śpiew Mustaine'a, jest tak samo paskudny jak dwa lata wcześniej, momentami przypomina pomrukiwania staruszka z zadyszką, płaski, pozbawiony mustainowego zadziora, pozbawiony mustainowego "teraz ja mówię!". Przez to już połowa przekazu muzycznego na płycie leży. Często śpiew można zatuszować doskonałą muzyką, ale MEGADETH nadal nie umie zagrać żadnej odmiany heavy metalu dobrze, ani ciekawie. Po raz kolejny kilka ogranych przez lata riffów połączono w kulawe, szare i nijakie numery w stylu Kingmaker, Burn!, gdzie deja-vu jest potworne i mimowolnie przypominają się czasy chwały tychże riffów, niekoniecznie w ujęciu thrashowym. Mustaine flirtuje ze stadionowym glamem USA w Super Collider i Forget to Remember, udając przy tym, że to może AOR. Bardzo mało ludzi da się nabrać na coś takiego. Dance in the Rain zawiera tyradę Mustaine'a. Taką? Jestem całkowicie na nie. Built for War to miał być pewnie taki nowoczesny, z lekka alternatywny heavy metal, ze śladami metalcore. Nie bierz się Dave za rzeczy, których zrobić nie potrafisz.
Niezły zabarwiony southern metalem motyw w The Blackest Crow zaprzepaszczony został w pustocie rozwinięcia.
Heavy metal to nie atmosferyczny doom. Trzeba trochę energii, jakoś żwawo to powinno pobrzmiewać. Tymczasem to wszystko jest odegrane tak, jakby albo dopiero co wstali i nie pili jeszcze kawy i energetyków, albo nagrywali zmęczeni po 12 godzinnej specjalnej szychcie w kopalni miedzi (Off the Edge, Beginning of Sorrow). Że niby już lata nie te? Nie chcę zawstydzać tu znacznie bardziej zaawansowanymi wiekowo zespołami, które urywają łeb mosherom po 5 minutach. Początek Don't Turn Your Back...  to wspaniały blues rock i... I nic. Metalowa sałata, po raz kolejny, choć samo zakończenie kapitalne. Cover THIN LIZZY po prostu odegrany na poziomie całej płyty.

Robota gitarzystów? Marna. Jeden jakiś tam atak w Dance in the Rain wiosny nie czyni. Sola może trochę lepsze niż na "13", ale nadal nie ma tu czego realnie posłuchać w tym zakresie.

Ellefson prawie nic tu nie gra, Drover opukuje zestaw. Produkcja równie marna jak na "13". Cyfrowe gitary itak dalej. Szkoda, że głosu Mustaine;a nie udało się obrobić cyfrowo.
Muzyczne nieporozumienie kalibru większego, niż to z 2011.
Pozostaje czekać na 15 album.


ocena: 3,5/10


new 8.08.2018