Anthem

[Memorius]

Anthem - Eternal Warrior (2004)

Tracklista:

1. Onslaught 05:12

2. Eternal Warrior 05:05

3. Soul Cry 04:08

4. Life Goes On 06:00

5. Let the New Day Come 04:49

6. Distress 05:56

7. Bleeding 04:05

8. Omega Man 04:05
9. Easy Mother 04:40

10. Mind Slide 07:03

Rok wydania: 2004

Gatunek: Heavy Metal

Kraj: Japonia

Skład zespołu:

Eizo Sakamoto - śpiew

Akio Shimizu - gitara

Naoto Shibata - gitara basowa

Hirotsugu Homma - perkusja
oraz
Toshi Koike - instrumenty klawiszowe ("Life Goes On" i "Mind Slide")

"Eternal Warrior" to trzeci album ANTHEM po reaktywacji z Eizo Sakamoto jako wokalistą. Wydany przez Victor ukazał się w Japonii w lipcu 2004 roku.

W tym czasie ANTHEM zdecydowanie już wypracował sobie styl zapoczątkowany w 2001 roku i orientacja na heavy metal z elementami heavy/power jest na tej płycie bardzo wyraźna. Pewna inspiracja painkillerową estetyką także, co słychać już na samym początku w znakomitym, dynamicznym Onslaught.

ANTHEM miał zawsze słabość do nieco nowocześniej zaaranżowanych kompozycji, przypominających nagrania amerykańskie i takim jest bardzo dobry Eternal Warrior, a także Let the New Day Come, w którym można również odnaleźć echa RAINBOW i DEEP PURPLE.

Rytmiczne melodyjne stadionowe granie reprezentuje tym razem Soul Cry i na pewno jest to znacznie bardziej bogato zrobione niż analogiczne kompozycje z USA. Epicko i dramatycznie jest w Life Goes On i być może byłby to killer nad killery, gdyby w refrenie ekipa umiał, postawić na większą pompatyczność, a Shimizu zagrał lepsze solo, chociażby oparte o to, co można usłyszeć w samej końcówce jego gitarowego popisu w tym numerze.

Distress jest wolny, ubarwiony śladowymi elementami neoclassical, southern i groove, nastawiony na klimat posępny i dosyć duszny w efekcie jednak otrzymujemy mieszankę solowego Johna Westa i Jorna Lande, która chwyta, ale może nie od razu. Jak już chwyci, to nie puszcza... Solidny jest standardowy heavy/power w średnim tempie Bleeding, oraz Easy Mother, ale gdyby wypełnić całą płytę takimi utworami, to zapewne zanudziłaby na śmierć po 20 minutach.

Smakowity kąsek w postaci Mind Slide, rozbudowanego, z klawiszami, z pierwiastkiem psychodelii i teatru z pod znaku EVIL MASQUERADE pozostawiony został na deser. Jest tu jeden taki przepiękny fragment instrumentalno-wokalny, o który zespół taki jak ANTHEM doprawdy trudno podejrzewać. Ogólnie jest tu mnóstwo znakomitych motywów, czasem rzuconych jakby od niechcenia i mimochodem... Mistrzostwo.

Pewien niedosyt pozostawia tym razem gra Shimizu. Owszem, gra  bardzo dobrze, sola są udane, ale nawet w instrumentalnym Omega Man nie wywołuje okrzyków zachwytu. Solidna, bardzo solidna gitara, ale od Akio można oczekiwać jednak trochę więcej. Eizo Sakamoto śpiewa, jak należy, przy czym także i on jest minimalnie pod kreską w stosunku do poprzedniej płyty.

 Brzmieniowo ten LP został zrealizowany nieco inaczej niż poprzedni. Gitara jest nieco lżejsza, perkusja trochę głośniejsza, a Sakamoto lekko wtopiony w plan gitary. Bardzo starannie ustawiono doły i zarówno bębny jak i bas są mocno zaakcentowane.
Można pomarudzić nad takimi czy innymi szczegółami i niuansami, ogólnie jest to jednak po raz kolejny bardzo udana płyta ANTHEM.


ocena 8,1/10

new 15.03.2019