Stormhammer

[Memorius]

Stormhammer - Welcome to the End (2017)

Tracklista:

1. The Beginning of the End 01:10

2. Northman 05:03

3. Welcome to the End 05:43

4. The Heritage 05:03
5. Secret 04:47

6. The Law 06:57

7. Watchmen 05:25
8. Road to Heaven 04:35

9. My Dark Side 05:42

10. Into the Night 05:02

11. Spirit of the Night 05:39

12. Soul Temptation 04:52
13.The Awakening 00:22
14. Black Dragon 04:26

Rok wydania: 2017

Gatunek: heavy/power metal

Kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Jürgen Dachl - śpiew

Manny Ewender - gitara
Bernd Intveen - gitara

Horst Tessmann - bas

Chris Widmann - perkusja

To drugi LP STORMHAMMER, gdzie zaśpiewał Jürgen Dachl i drugi wydany przez Massacre Records, która rodzime zespoły niemieckie konsekwentnie wspiera. Album ukazał się w marcu 2017 roku.

Ta płyta zaczyna się obiecująco dynamicznym i melodyjnym heavy/power metalowym heroicznym numerem Northman i ten refren jest chyba najlepszy od wielu lat w karierze STORMHAMMER. W Welcome to the End sytuację ratuje kolejny udany refren, ale to już power/thrashowa niemiecka produkcja masowa. W The Heritage podobno Dachla wspiera Natalie Pereira dos Santos, ale jakoś ciężko się do tego dokopać. Skoro ta sympatyczna wokalista została zaproszona, to powinno się jednak bardziej uwypuklić jej udział w tej kompozycji. Jest natomiast na końcu uwypuklony dark/extreme wokal Dachla, zresztą pojawiający się i w innych kompozycjach. Czy ma to służyć stworzeniu bardziej mrocznego klimatu? Zapewne tak, ale efekt nie jest zadowalający, zwłaszcza w Spirit of the Night.

Secret, Watchmen,  My Dark Side, Into the Night  to taki heavy/power zupełnie bez historii, po prostu odegrany w określonej rytmice i stylistyce, ściśle niemieckiej. Bardzo słaby, najsłabszy na płycie jest zrobiony w takiej konwencji Soul Temptation. Bardziej epickie numery to rozbudowany The Law, gdzie niemiecka kwadratowość ujawnia się w miernych chórkach i ogranej melodii, Road to Heaven z dobrym pełnym dramatyzmu refrenem i zdecydowanej pracy sekcji rytmicznej oraz taki sobie Black Dragon na zakończenie albumu.

Chyba nieświadomie STORMHAMMER, choć z Bawarii, znalazł się w obszarze amatorsko brzmiącego "heavy/power z Zagłębia Ruhry", jaki grają zespoły spotykające się po pracy dla relaksu i rozrywki. Grają, bo lubią.

Mam nadzieję, że STORMHAMMER też lubi to, co gra na tej płycie, gdzie tylko przyzwoity wokal Jürgena Dachla i solidne brzmienie (bas!) zasługuje na jakieś wyróżnienie.

ocena: 6/10

new 19.05.2019