Guardians of Time

[Memorius]

Guardians of Time - Rage and Fire (2015)

tracklista:

1.Praeludium in Ferrum Pectore 02:17

2.Iron Heart 04:40

3.Empire 06:14

4.Euphoria 04:04
5.Save Me 03:33

6.Tomorrow Never Comes 04:36

7.Standing Tall 03:59

8.Primevil 03:44

9.End of Days 03:32

10.Core 04:35

11.Rage and Fire 06:55

rok wydania: 2015

gatunek: epic power metal

kraj: Norwegia

skład zespołu:

Bernt Fjellestad - śpiew

Pål Olsen - gitara
Lars Andreas Vågane - gitara

Jonkis Werdal - gitara basowa

Øivind Vågane - perkusja

Tak. W 2015 GUARDIANS OF TIME wraca jako heroiczny, epicki i rycerski zespól power metalowy sygnowany przez włoską wytwórnię WormHoleDeath z nowym gitarzystą Larsem Andreasem Vågane.

Trudno jest coś nowego zaproponować w tym podgatunku, coś porywającego i coś niebudzącego nieustannych skojarzeń z kimś innym. Ale to przecież w końcu GUARDIANS OF TIME, mistrzowie kompozycji. Bernt Fjellestad i spółka nie sili się tu na wymyślanie prochu. Jest to power metal rycerski w prosty, szczery sposób, czerpiący z ogólnej tradycji gatunku bez jasnego wzorowania się na kimkolwiek, tyle samo europejski co amerykański w bardziej melodyjnej odmianie z lat 80tych i bardziej współczesnej, a także nawiązujący do dobrych wzorów neotradycyjnego heavy metalu szwedzkiego. Tu się po prostu bardzo dobrze słucha masywnego i dostojnie galopującego metalu z typową heroiczną melodią w Iron Heart, Standing Tall czy też w mocarnym, potoczystym, a zarazem w jakiś sposób łagodnym Save Me. Pełen nastawienie na melodię, skoczną, bujającą i chwytliwą słychać w szybkim Tomorrow Never Comes i to taki numer bardziej w stylu niemieckim niż skandynawskim, ale warto przypomnieć, że GUARDIANS OF TIME zawsze był bliżej Niemiec niż Szwecji. Zakończenie tej kompozycji jest zdumiewające! Potężne wysokoenergetyczne riffy obruszają na słuchacza w nowocześnie brzmiącym Euphoria, z fantastycznym refrenem i to jest prawdziwy power metal XXI wieku. Ta energia aż tryska gejzerami w Primevil, ale przy tym jakie to eleganckie i pełne melodyjnego dramatyzmu. Jeszcze więcej power metalowego dramatyzmu jest w rozpędzonym End of Days, który gdzieś znajduje się w pobliżu obszarów HAMMERFALL czy DREAM EVIL ze średniego okresu. Konstrukcja riffowa tej kompozycji jest wyśmienita, podobnie jak część instrumentalna o mocy kruszących ataków DIVINIFIRE. Ponieważ ci Norwegowie to zespół z pomysłem, to epickie granie w wolniejszym tempie wzbogacają lirycznymi fragmentami i pewną orientalną nutą w Empire, nadając tej kompozycji rozpoznawalny dla nich rys progresywny. Kompletne zaskoczenie w Core. Och, co to, za chwytliwy melodic heavy metalowy hit! Co za wokale i chórki!
No i na koniec fenomenalny bojowy i ociekający epickością dumny Rage and Fire. Siedem minut i ani sekundy jakiegoś nudnego przestoju. Bogato, ciekawie i ultra melodyjnie.

Zwraca uwagę niezmiennie wysoka forma wokalna Bernta Fjellestada, który potrafi, jak się okazuje, zaśpiewać wszystko. Ponadto gitarzyści wykazali się tu absolutnym zrozumieniem tego, czym jest power metal, i że nie zależy on tylko od wykorzystania przez perkusistę takiego czy innego zestawu. Tu jest po prostu moc gitar, atomowa moc, moc w niejednej z tych kompozycji. Energia atomowa z własnego źródła napędza także perkusję Øivinda Vågane i trzeba go specjalnie posłuchać, gdy już nasycimy się melodiami i wirtuozerskimi solami gitarzystów. No i ten gęsty, mocny bas Werdala. Klasa!
Całość ma odpowiednio mocną oprawę dźwiękową, przy czym gitary mają sound nowoczesny, miękki, głęboki i stosowany często w modern metalu oraz melodic death z ostatnich lat. Głośność perkusji jest umiarkowana, a wokal średnio wyeksponowany. Ogólnie jest to sound specyficzny, rozpoznawalny i Mistrz Fredrik Nordström, który to realizował razem z Henrikiem Uddem, musiał dobrze pomyśleć, jak odejść od pewnych utartych schematów.

GUARDIANS OF TIME potrafi zagrać wszystko. Jak się okazuje taki heroiczny power metal najlepiej. Zniszczenie!


ocena: 9,9/10

new 7.07.2019