21.08.2019, 15:37:41
Lacrimas Profundere - Bleeding The Stars (2019)
tracklista:
1.I Knew and Will Forever Know 04:12
2.Celestite Woman 03:33
3.The Kingdom Solicitude 04:54
4.Mother of Doom 03:58
4.Mother of Doom 03:58
5.Father of Fate 03:28
6.Like Screams in Empty Halls 03:52
7.The Reaper 04:07
6.Like Screams in Empty Halls 03:52
7.The Reaper 04:07
8.After All Those Infinities 02:57
9.A Sip of Multiverse 03:41
9.A Sip of Multiverse 03:41
10.A Sleeping Throne 04:32
rok wydania: 2019
gatunek: gothic metal
kraj: Niemcy
skład zespołu:
Julian Larre - śpiew
Oliver Schmid - gitara, instrumenty klawiszowe
Daniel Lechner - gitara basowa
Dominik Scholz - perkusja
Gothic rock to fajna muzyka, ale to jednak nie jest metal. W roku 2016 LACRIMAS PROFUNDERE zaprezentował się jako zespół gothic rockowy i może nie tyle rozczarował, ile skierował swoją muzykę do innego słuchacza, niż tego, który zachwycał się "Burning: A Wish". W roku ubiegłym ukształtował się nowy skład i kolejny album wydany przez Oblivion/SPV pojawił się w końcu lipca 2019 roku...
"Burning: A Wish" przypomniałem nieprzypadkowo, bo ta płyta rozpoczyna się od zagranego w stylu tamtego albumu I Knew and Will Forever Know i jest już jasne, że powrotu do "Antiadore" nie będzie. To piękny klimatyczny gothic/dark metal w tematach melodic doom/death i z wokalistą, który został wybrany zdecydowanie nieprzypadkowo. Julian Larre to właściwy człowiek na właściwym miejscu. Fantastycznie, z mroczną drapieżnością to zaśpiewał! Ta płyta jest bardzo ważna z jeszcze jednego powodu. Z powodu takich kompozycji jak Celestite Woman, Father of Fate czy też The Reaper. To jest esencja stylu, który w uboższej formie nazywany jest gothic rockiem... Melodie, potoczyste refreny w barwach bieli szarości i czerni i smutnym zagadkowym uśmiechem w tle... Tyle tu jest tych emocji, tyle melancholijnej przebojowości... Tak wiele w After All Those Infinities, tak wiele w A Sip of Multiverse.
Klimatyczny dark/gothic/doom gra wiele zespołów, ale melodyjny rytmiczny gothic metal gitarowy niemal umarł, gdy zniknęły zespoły fińskie z kręgu wyznaczonego przez SENTENCED i gdy wybrzmiał ostatni utwór LACRIMAS PROFUNDERE z "The Grandiose Nowhere". Jeśli pozostać przy scenie niemieckiej, to ostatnie nieśmiałe próby zagospodarowania tego obszaru przez VOODOMA ("Gotland" 2017), pozostały po prostu nieśmiałymi próbami. Gdy grają wolniej, jeszcze bardziej delikatnie i z tym prawdziwym melodyjnym smutkiem to zachwycają w The Kingdom Solicitude. Mistrzowsko wzmacniają to w rozdzierającym mrokiem zwrotkach z dark wokalem. Wspaniałe, wspaniałe!
Ileż emocji i wzruszeń wyzwala utkany z nastrojów i misternych planów dalszych Mother of Doom albo bardzo dobry i bardzo smutny, a zarazem niepokojący Like Screams in Empty Halls, z death/doom wybrzmiewaniami gitary w części z narracją.
Idealnie na zakończenie wybrali A Sleeping Throne, bo jest tu wszystko z muzycznej filozofii gatunku z I Knew and Will Forever Know i wszystko z Celestite Woman....
Fantastycznie zaśpiewał Julian Larre, do muzyki zagranej przez instrumentalistów o ogromnej jak zawsze wrażliwości i umiejętnościach. Osobiście zawsze wierzyłem, że po 2010 Oliver Schmid jako kompozytor jeszcze zadziwi. Zadziwił, także decydując się na sound jednocześnie nowoczesny, miękki i głęboki, ale zarazem odwołujący się do najlepszych tradycji gothic metalu (prawdziwego!) ostatnich dwudziestu pięciu lat oraz tego co najlepsze w gothic/melodic doom/dark. Mastering to dzieło wschodzącej gwiazdy inżynierii dźwięku Toma Porcella. Producentem jest zaś Kristian Kohlmannslehner, który jako producent i człowiek przy stole mikserskim nigdy chyba nie zawiódł oczekiwań.
W tym roku nie było ani jednej godnej uwagi płyty z muzyką w typowym gothic metalowym stylu. Aż do momentu, gdy LACRIMAS PROPUNDERE zachwycił swoim albumem "Bleeding The Stars".
Piękny klimat, piękne, klasyczne, ale nie ograne melodie, piękne wykonanie. Przebojowość i obrazy malowane emocjami. Podróż do krainy muzyki, której już prawie nie ma, a która nie może zaginąć.
ocena: 9,5/10
new 21.08.2019
Ileż emocji i wzruszeń wyzwala utkany z nastrojów i misternych planów dalszych Mother of Doom albo bardzo dobry i bardzo smutny, a zarazem niepokojący Like Screams in Empty Halls, z death/doom wybrzmiewaniami gitary w części z narracją.
Idealnie na zakończenie wybrali A Sleeping Throne, bo jest tu wszystko z muzycznej filozofii gatunku z I Knew and Will Forever Know i wszystko z Celestite Woman....
Fantastycznie zaśpiewał Julian Larre, do muzyki zagranej przez instrumentalistów o ogromnej jak zawsze wrażliwości i umiejętnościach. Osobiście zawsze wierzyłem, że po 2010 Oliver Schmid jako kompozytor jeszcze zadziwi. Zadziwił, także decydując się na sound jednocześnie nowoczesny, miękki i głęboki, ale zarazem odwołujący się do najlepszych tradycji gothic metalu (prawdziwego!) ostatnich dwudziestu pięciu lat oraz tego co najlepsze w gothic/melodic doom/dark. Mastering to dzieło wschodzącej gwiazdy inżynierii dźwięku Toma Porcella. Producentem jest zaś Kristian Kohlmannslehner, który jako producent i człowiek przy stole mikserskim nigdy chyba nie zawiódł oczekiwań.
W tym roku nie było ani jednej godnej uwagi płyty z muzyką w typowym gothic metalowym stylu. Aż do momentu, gdy LACRIMAS PROPUNDERE zachwycił swoim albumem "Bleeding The Stars".
Piękny klimat, piękne, klasyczne, ale nie ograne melodie, piękne wykonanie. Przebojowość i obrazy malowane emocjami. Podróż do krainy muzyki, której już prawie nie ma, a która nie może zaginąć.
ocena: 9,5/10
new 21.08.2019
NIE JESTEM ATEISTĄ - WIERZĘ W HEAVY METAL
"Only The Strong Survive!"
"Only The Strong Survive!"