Jag Panzer

[SteelHammer]

Jag Panzer - Dessident Alliance (1994)



Tracklista:
1. Jeffrey - Behind the Gate 07:20            
2. The Clown 03:11          
3. Forsaken Child 05:29                  
4. Edge of Blindness 03:59            
5. Eve of Penance 07:14
6. Last Dying Breath 05:12            
7. Psycho Next Door 04:04           
8. Spirit Suicide 05:44    
9. GMV 407 04:32             
10. The Church 05:01    
11. Whisper God 04:18
 
Rok: 1994
Gatunek: Heavy Metal
Kraj: USA
 

Skład:

Daniel Conca - śpiew

Mark Briody - gitara

Chris Kostka - gitara

John Tetley - bas

Rikard Stjernquist – perkusja

 

JAG PANZER po wspaniałym i cudownym debiucie, który wstrząsnął podziemiem, miewał się średnio. Zagrał kilka koncertów, przeprowadził się do Południowej Kalifornii, odszedł sam Tyrant, który pobył chwilę w RIOT, zaliczył szatański występ na debiucie SATAN'S HOST, po czym założył własny zespół, a niedługo po nim odszedł Tafola.

Podstawa składu, Briody, pozostał i znalazł zastępstwo. Na miejsce Tyranta wskoczył Bob Pardbuda, gitarowo wspierał go Christian Lasegue, a za bębnami ostatecznie po kilku zmianach zasiadł Rikard Stjernquist, który w zespole przebywa do dziś.

W tym składzie, 1987 roku nagrany został album Chain of Command, który nie został wydany z powodu bankructwa wytwórni oficjalnie, dostępny był jedynie jako bootleg w 1988 roku i tak sobie żył własnym życiem, krążąc nieoficjalnymi źródłami. Oficjalnie pojawił się dopiero w 2004 roku, ale zespół na późniejszych albumach odgrywał niektóre kompozycje w nieco zmienionej formie już z Tyrantem.

 

Skład nie wytrzymał i brak możliwości wydania płyty sprawił, że zespół zawiesił działalność w 1988 roku, reaktywował się jednak na przełomie 1993-1994 roku i w składzie pojawili się Briody, Tetley i Stjernquist ze starej gwardii, a nowymi członkami zostali nieznani gitarzysta Chris Kostka i wokalista Daniel Conca. Zespół przygarnęła niemiecka wytwórnia Rising Sun Productions, w USA płytę wydało Pavement Music.

 

Lata 90 były kiepskie dla heavy, power i thrash metalu przez ciągle rosnącą w siłę scenę death i black metalową, grudge, groove i zespoły albo się rozpadały, albo szły w kierunku bardziej wyrazistych melodii czy bardziej zakorzenioną w heavy metalu czy rocku, albo eksperymentu z bardzo marnym skutkiem albo… Szły z prądem.

JAG PANZER za motyw obrało bezsilność. To, z jaką bezsilnością i niemocą grają w 7 minutowym Jeffrey – Behind the Gate pokazuje, że tajemnica tego utworu powinna zostać za bramą.

Conca to typowy i męczący, zupełnie niewyróżniający się wokalista grudge, męczy od początku do samego końca i monotonia jego głosu jest porażająca. To ten typ „agresji” w metalu, której nie słucha się dobrze. Solo jest beznadziejne i zastanawia, po co jest tutaj dwóch gitarzystów, skoro tutaj trudno dopatrzeć się rzemiosła chociaż jednego? Forsaken Child to odgłosy dżungli, chyba tej samej, która pogrążyła mocarzy z SEPULTURA.

Z całej tej beznadziejnej kakofonii dźwięków wybija się chyba tylko The Clown. Może przez perkusję, może przez pożyczenie i wypaczenie motywów EXODUS, a może przez to, że jest najkrótszy?

Tetley to nawet za bardzo nie miał do czego tu grać i lepiej uznać, że nie zagrał nic.

Jedynym, któremu się chyba tu podoba jest Stjernquist, bo gra z największym przekonaniem tutaj i trudno stwierdzić, czy to zaleta, czy może wada.

 

Może i Chain of Command z Parduba to był klasyczny heavy metal lat 80., który nie miał za bardzo wzięcia, ale szokujące, że Briody postanowił pójść do wytwórni z Dessident Alliance zamiast już gotowym materiałem.

Brzmienie tragiczne, a sama muzyka nudna, oparta na patentach już wtedy oklepanych i ogranych na każdy możliwy sposób. Już lepiej chyba się słucha Time Bomb od DEMOLITION HAMMER.

Za tę cudowną okładkę jest odpowiedzialny sam Briody i nie mógł oddać lepiej zawartości.

Bo kompozycje, dokładnie tak jak miny na tej okładce, to niewypały.

 

Ocena: 1/10

SteelHammer