Secret Sphere

[Memorius]

Secret Sphere - Archetype (2010)

Tracklista:

1. Pattern of Thought (Intro) 01:50

2. Line on Fire 03:44

3. Death from Above 05:17

4. The Scars That You Can't See 05:08

5. More Than Myself 04:33

6. Future 05:24

7. Mr. Sin 04:07

8. Into the Void 04:25

9. All in a Moment 03:47

10. Archetype 05:05

11.Vertigo 04:03
12.The Look (Roxette cover) 04:03 (bonus track)

Rok wydania: 2010

Gatunek: melodic power metal

Kraj: Włochy

skład zespołu:

Ramon Roberto Messina - śpiew

Aldo Lonobile - gitara

Marco Pastorino - gitara

Andrea Buratto - bas

Federico Pennazzato - perkusja

Gabriele Ciaccia - instrumenty klawiszowe

W roku 2009 w składzie SECRET SPHERE pojawił się jako drugi gitarzysta Marco Pastornio, który stał dopiero u progu swojej muzycznej kariery, a także nowy klawiszowiec Gabriele Ciaccia. Ten skład przygotował kolejny album "Archetype" wydany przez Scarlet Records we wrześniu 2010 roku.

Ta płyta jest bezpośrednią kontynuacją stylistyczną albumu poprzedniego i dominuje tu melodyjny, dynamiczny power metal, z pewnymi ukłonami w kierunku progresji i modern grania. Te elementy kumulują się w Line on Fire i słychać jak dobrze współpracują tu Lonobile i Pastorino oraz że styl gry Gabriele Ciaccia jest bardziej symfoniczny i typowy dla włoskiego flower power, niż jego poprzednika. Dużo pędu, dużo melodyjnych natarć w Death from Above, ale także i wysmakowanych aranżacji i smaczków w podzielonych wokalach i nagłych romantycznych wyhamowaniach. Refren jest tu znakomity i w klasycznym stylu zespołu z kilku poprzednich albumów. Sporo tu jest jednak także progresywności przystępnej i wplecionej bez nadmiernego nacisku na jej ekspozycję. Piękny jest symfoniczny początek More Than Myself, potem niby dosyć zwyczajnie, ale gdy wchodzi ta partia łagodniejsza i kolejny nośny refren, to jest fantastycznie.

Łagodniejsze, romantyczne i refleksyjne kompozycje na tej płycie są bardzo udane, wyważone i wybornie zaśpiewane przez Messina i jest moc w refrenie The Scars That You Can't See. A wszystko dopracowane w najdrobniejszych szczegółach, dopieszczone w niuansach, mistrzowsko powiązane pomiędzy gitarami, wokalem, klawiszami i sekcją rytmiczną, grającą z ogromnym wyczuciem. Ta dbałość o szczegóły jest słyszalna w Future, niby progresywnym w tym wykorzystaniu orientalnego motywu, ale przy tym jaka jest przebojowa nośność tego! Tu także słychać, z jaką swobodą SECRET SPHERE się przemieszcza w tempach... Pięknie. Nawet w takim prostszym zdawałoby się, lekko modern rock/metalowych numerze jak Mr. Sin nie schodzą poniżej bardzo dobrego poziomu prowadzenia utworu z takim nieskomplikowanym refrenem, no a rockowa partia w stylu AOR wyśmienita.

Gdyby ktoś postawił zarzut, że może chwilami za mało mocy, to taka moc jest w przepotężnym w gitarach, modern power metalowym z chórami symfonicznymi Into the Void. Absolutne zniszczenie! Po raz kolejny też fantastycznie mieszają tempa i dokładają przebojowego rocka. Sieją progressive melodic power zniszczenie w Archetype zrobionym bardzo nowocześnie w zwrotkach i bardzo tradycyjnie w refrenie.

Słabszym momentem na tej płycie jest nieco zbyt radiowy i sentymentalny song All in a Moment z dodatkowym wokalem żeńskim Faith Fede. Taki komercyjny odskok SECRET SPHERE, zapewne dla celów promocyjnych.

Spośród dotychczasowych albumów SECRET SPHERE ten jest zapewne najbardziej wysmakowany i formalnie dopracowany LP zespołu. Wykonanie i aranżacje to maestria, a wykorzystanie możliwości Ramona Roberto Messiny kompletne. Jest to także przykład grania zespołowego w pełnym tego słowa znaczeniu. Zgranie jest perfekcyjne i to ekstraliga światowa.

Mastering Alberto Cutolo jest bardzo dobry, płyta brzmi świetnie, choć w kilku przypadkach wydaje się, że wokal Messina jest za bardzo cofnięty. Do masteringu przyłożył też rękę Simone Mularoni i cover ROXETTE ma niesamowite brzmienie, podobnie jak drugi oznaczony jako bonus numer Vertigo, subtelna nastrojowa ballada.
SECRET SPHERE zespół bardzo dobry od zawsze, jest tu klasą samą dla siebie.

ocena: 9,4/10

new 28.09.2019