Metalite

[SteelHammer]

Metalite – Heroes In Time (2017)



Tracklista:
1. Afterlife 04:09               
2. Purpose of Life 04:23                  
3. Nightmare 04:13           
4. The Hunter 04:22          
5. Heroes in Time 03:45                 
6. Power of Metal 04:37                
7. Over and Done 03:44                  
8. The Light of Orion 05:06         
9. In the Middle of the Night 04:13           
10. Black Horse Rider 04:47        
11. The Great Force Within Us 04:41
 
Rok: 2017
Gatunek: Melodic Metal
Kraj: Szwecja
 
Skład:
Emma Bensing - śpiew
Edwin Premberg - gitara
Robert Örnesved - gitara
Robert Majd - bas
Lea Larsson – perkusja
 

Metalite powstało w 2015 roku i w okolicach 2017 roku udało im się podpisać kontrakt z wytwórnią Inner Wound Recordings. Nie ma tu dużej historii i nie jest to granie świeże czy nowe, bo jest to inspirowane mniej lub bardziej graniem Amaranthe.

Przypadkiem też raczej nie jest, że za  brzmienie AMARANTHE i  tego zespołu odpowiedzialna jest jedna osoba, Jacob Hansen.

 

Różnicą pomiędzy tym zespołem a AMARANTHE jest brak męskich wokali i śpiewa tu jedynie bliżej nieznana pani Emma Bensing. Śpiewa dobrze i trudno jej coś zarzucić, nie brzmi sztucznie i śpiewa to z przekonaniem, nawet kiedy jest to po prostu bezczelna kopia AMARANTHE, jak w Heroes In Time, gdzie refren brzmi niemal jak kopia Dead Drop Cynical, tylko bez świetnych wokali Jake E Berga.

Szczerze mówiąc, dużo tu jest prostego melodic metalu od początku do końca, z solidnymi, ale już ogranymi do bólu melodiami i refrenami, których się słucha dobrze, ale nie są hitami, które wbijają się w czaszkę i będzie się je słyszało w głowie w kolejce w warzywniaku czy lekarza.

Jak nie prosto i nieco odtwórczo w dobrym Afterlife, to jest Purpose of Life, w którym chyba się pogubili i jest to granie strasznie mechaniczne i według opracowanego przez gatunek schematu.

Na plus wybija się The Hunter, bo jest w tym coś z późnego WITHIN TEMPTATION, AMARANTHE ale i typowo szwedzkiego, lekkiego i zwiewnego refrenu.

Jak twarde metale patrzą na takie granie wiadomo, a true brać raczej na to nie spojrzy, po co więc nagrywać takie utwory jak Power of Metal, które nie trafią do nikogo i nie zadowolą żadnego z obozów?

Over and Done ma dosć niespodziewane nawiązania do Insania w refrenie i byłby to solidny utwór, gdyby nie bardzo przeciętna, dyskotekowa partia środkowa. Lepiej chyba by było, gdyby ją wywali i zamiast tego dali następujące po niej solo. The Light of Orion ma dobre sola, ale szkoda, że sama kompozycja jest dość przeciętna, ale lepsze to niż powoli rozwijająca się i dość rozlazła „ballada” In the Middle of the Night, gdzie zabrakło mocy AMARANTHE czy lekkości WITHIN TEMPTATION. Black Horse Rider prosto zagrany, z przyjemnym tłem, ale zabrakło trochę mocy. Na koniec The Great Force Within Us, od którego mocno bije duchem AMARANTHE, jednak nie jest to zagrane z takim luzem.

 

Dobrze wyprodukowane, w końcu odpowiada za to Jacob Hansen i może zostało to zrobione aż za dobrze i momentami zbyt podobnie do AMARANTHE, jednak bez tej różnorodności i siły.

Zagrane to jest dobrze, tylko czy potrzeba dwóch gitarzystów do grania czegoś tak prostego? Moim zdaniem nie.

Ogólnie jest to dobrze zagrane, mimo że to AMARANTHE drugiej wody w wersji light. Słucha się tego dobrze, ale niewiele zapamiętuje i jednym uchem wchodzi, drugim wychodzi.

Niezłe, ale chyba lepiej posłuchać AMARANTHE.

 

Ocena: 6/10

SteelHammer