DT
10.10.2019, 12:35:50
Sacred Blood - The Battle of Thermopylae: The Chronicle (2008)
![[Obrazek: R-4001039-1351925362-5514.jpeg.jpg]](https://img.discogs.com/-rfRDVLcnGLRi0j_oeb9vwr2W7U=/fit-in/300x300/filters:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4001039-1351925362-5514.jpeg.jpg)
Tracklista:
1. The Defenders of Thermopylae 03:23
2. Land of the Braves 03:35
3. Hordes of Evil 04:28
4. Oracle 03:38
5. Spartan Warlord 05:52
6. Sacred Blood 04:42
7. Heroic Spirit 03:26
8. Blades in the Night 04:34
9. Warrior's Song 04:10
10. Gates of Fire 11:40
Rok wydania: 2008
Gatunek: Epic Power Metal
Kraj: Grecja
Skład zespołu:
Iason(John Georgopoulos) - śpiew
Polydeykis - gitara, instrumenty klawiszowe, fortepian, gitara akustyczna
Dimitris Christopoulos - gitara
Faethon - gitara basowa
Jim "The Animal" Stamatis - perkusja
oraz Goście
Dimitris Christopoulos - gitara
Faethon - gitara basowa
Jim "The Animal" Stamatis - perkusja
oraz Goście
Polydeykis, przez lata jeden z filarów FOLKEARTH w roku 2008 w ramach prowadzonego przez siebie projektu SACRED BLOOD przygotował swój pierwszy album - koncept historyczny poświęcony Spartanom i ich udziale w bitwie pod Termopilami.
Całość ma charakter power metalowy, w klasycznej dumnej greckiej oprawie epickiej i jest to jeden z największych atutów tego albumu. Okazale prezentuje się częściowo narracyjny wstęp The Defenders of Thermopylae oraz pełen gitar akustycznych i monumentalnego tła ambientowego Oracle, gdzie głos żeński, także w narracjach to Angela-Kelly Antoniou z FOLKEARTH i FOLKODIA, tu jako Hildr Valkyrie.
Klasyczny power rozpoczyna się od fanfarowego Land of the Braves epickiego w świetnym tempie, ale jednak chyba wokal Iasona to nie jest do końca to, czego można oczekiwać. W bardziej drapieżnych partiach jest doskonały, ale te epickie wychodzą mu średnio dobrze. John Georgopoulos jako wokalista ma doświadczenie niewielkie, w sumie tylko jedna płyta w AIRGED L'AMH (One Eyes God" z 2002) i choć niewątpliwie na całej płycie bardzo się stara, to jednak trochę brakuje mu umiejętności w takim realnym epickim przekazie, jakiego się tu oczekuje. Surowa, grecka epicka moc bije z Hordes of Evil, a riffy główne są tu wyborne z pewnym pierwiastkiem orientalnym. W pewnym momencie wkrada się jednak pewien chaos, którego nie ma w potężnie zagranym w umiarkowany tempie Spartan Warlord. Tu gościnnie zagrali na gitarach Mike Galiatsos (NIGHTFALL, SNOWBLIND, BLIND JUSTICE) i Stavros Bonikos i sola Galiatsosa są zabójcze w opcji wyśrubowanego shredu. Ponownie jednak nie przekonuje Iason, mimo wsparcia męskich bojowych chórków.
Tak nijako tu wypada szybki power metalowy Sacred Blood i ta większa dawka epiki w dumnym, ponownie po części wypełnionym gitarą akustyczną i lekkimi folkowymi akcentami Heroic Spirit była tu potrzebna. Słychać także, że w takich metal folkowych klimatach Georgopoulos prezentuje się jednak najlepiej. Utrzymany w średnich tempach Blades in the Night jest typowy dla stylistyki greckiej w epickiej formie power metalu, bliski zwłaszcza MARAUDER, podobnie jak melodyjnie podniosły Warrior's Song z doskonałym refrenem, który jednak trochę traci przez to chóralne wykonanie. Jednak piękne gitarowe partie i doskonała po prostu gra perkusisty w tej kompozycji zdecydowanie podnoszą jej wartość. Finał to epicki kolos Gates of Fire, ostateczne starcie, ostatnia bitwa 300 Spartan i ten utwór to kwintesencja greckiego pojmowania epickiego, heroicznego metalu. Jest tu wszystko, co czyni helleński metal epicki wielkim. Pełne melancholii akustyczne gitary, pełne dumy dostojne riffy gitarowe i surowy klimat wojenny. Jedynie ta końcówka z wyciszeniem zamiast monumentalnego zwieńczenia jest rozczarowująca.
Brzmienie jest typowe dla power metalu greckiego. Bardzo typowe i może nawet trochę zbyt typowe. Tu może by się przydało więcej ciężaru mocnych gitar w stylu BATTLEROAR, może więcej głębi wszystkich instrumentów, poza znakomicie zrealizowaną perkusją, przy czym naprawdę trzeba pochwalić Stamatisa za aktywną i kreatywną grę. Jest to płyta bardzo solidna, ale jednak czegoś tu brak. Może tej najbardziej porywającej monumentalności, pompatyczności i patosu? Do tej pory Polydeikis raczej celował w folk metalową chwytliwość i może zabrakło doświadczenia w tej kwestii. To jednak zdobywa się z czasem i to słychać na fantastycznej, kolejnej płycie SACRED BLOOD - "Aleksandros".
ocena: 7,9/10
new 10.10.2019
Całość ma charakter power metalowy, w klasycznej dumnej greckiej oprawie epickiej i jest to jeden z największych atutów tego albumu. Okazale prezentuje się częściowo narracyjny wstęp The Defenders of Thermopylae oraz pełen gitar akustycznych i monumentalnego tła ambientowego Oracle, gdzie głos żeński, także w narracjach to Angela-Kelly Antoniou z FOLKEARTH i FOLKODIA, tu jako Hildr Valkyrie.
Klasyczny power rozpoczyna się od fanfarowego Land of the Braves epickiego w świetnym tempie, ale jednak chyba wokal Iasona to nie jest do końca to, czego można oczekiwać. W bardziej drapieżnych partiach jest doskonały, ale te epickie wychodzą mu średnio dobrze. John Georgopoulos jako wokalista ma doświadczenie niewielkie, w sumie tylko jedna płyta w AIRGED L'AMH (One Eyes God" z 2002) i choć niewątpliwie na całej płycie bardzo się stara, to jednak trochę brakuje mu umiejętności w takim realnym epickim przekazie, jakiego się tu oczekuje. Surowa, grecka epicka moc bije z Hordes of Evil, a riffy główne są tu wyborne z pewnym pierwiastkiem orientalnym. W pewnym momencie wkrada się jednak pewien chaos, którego nie ma w potężnie zagranym w umiarkowany tempie Spartan Warlord. Tu gościnnie zagrali na gitarach Mike Galiatsos (NIGHTFALL, SNOWBLIND, BLIND JUSTICE) i Stavros Bonikos i sola Galiatsosa są zabójcze w opcji wyśrubowanego shredu. Ponownie jednak nie przekonuje Iason, mimo wsparcia męskich bojowych chórków.
Tak nijako tu wypada szybki power metalowy Sacred Blood i ta większa dawka epiki w dumnym, ponownie po części wypełnionym gitarą akustyczną i lekkimi folkowymi akcentami Heroic Spirit była tu potrzebna. Słychać także, że w takich metal folkowych klimatach Georgopoulos prezentuje się jednak najlepiej. Utrzymany w średnich tempach Blades in the Night jest typowy dla stylistyki greckiej w epickiej formie power metalu, bliski zwłaszcza MARAUDER, podobnie jak melodyjnie podniosły Warrior's Song z doskonałym refrenem, który jednak trochę traci przez to chóralne wykonanie. Jednak piękne gitarowe partie i doskonała po prostu gra perkusisty w tej kompozycji zdecydowanie podnoszą jej wartość. Finał to epicki kolos Gates of Fire, ostateczne starcie, ostatnia bitwa 300 Spartan i ten utwór to kwintesencja greckiego pojmowania epickiego, heroicznego metalu. Jest tu wszystko, co czyni helleński metal epicki wielkim. Pełne melancholii akustyczne gitary, pełne dumy dostojne riffy gitarowe i surowy klimat wojenny. Jedynie ta końcówka z wyciszeniem zamiast monumentalnego zwieńczenia jest rozczarowująca.
Brzmienie jest typowe dla power metalu greckiego. Bardzo typowe i może nawet trochę zbyt typowe. Tu może by się przydało więcej ciężaru mocnych gitar w stylu BATTLEROAR, może więcej głębi wszystkich instrumentów, poza znakomicie zrealizowaną perkusją, przy czym naprawdę trzeba pochwalić Stamatisa za aktywną i kreatywną grę. Jest to płyta bardzo solidna, ale jednak czegoś tu brak. Może tej najbardziej porywającej monumentalności, pompatyczności i patosu? Do tej pory Polydeikis raczej celował w folk metalową chwytliwość i może zabrakło doświadczenia w tej kwestii. To jednak zdobywa się z czasem i to słychać na fantastycznej, kolejnej płycie SACRED BLOOD - "Aleksandros".
ocena: 7,9/10
new 10.10.2019
NIE JESTEM ATEISTĄ - WIERZĘ W HEAVY METAL
"Only The Strong Survive!"
"Only The Strong Survive!"