Mob Rules

[Memorius]

Mob Rules - Hollowed Be Thy Name (2002)

Tracklista:

1. Hollowed Be Thy Name 05:49

2. Speed of Life 03:19
3. (In the Land of) Wind and Rain 06:05

4. House on Fire 05:23
5. Ghost Town 03:53

6. How the Gypsy Was Born (Frumpy cover) 05:53

7. All Above the Atmosphere 04:01

8. Lord of Madness 05:18

9. A.D.C.O.E. 00:26

10. Way of the World 08:28

Rok wydania: 2002

Gatunek: Melodic Power Metal

Kraj: Niemcy

Skład zespołu:

Klaus Dirks - śpiew

Oliver Fuhlhage - gitara

Matthias Mineur - gitara

Thorsten Plorin - gitara basowa

Arved Mannott - perkusja

Sascha Onnen - instrumenty klawiszowe, pianino


Na poprzedniej płycie zakończyła się współpraca zespołu z Saschą Paethem, a także z wytwórnią Limb Music. Grupa podpisała kontrakt ze Steamhammer, gościnnie pojawił się Roland Grapow, a album miksował i masterował Mistrz Marcus Teske.

Ta płyta zaczyna się od łagodnego, rozbudowanego songu z pianinem Onnena, utworu o cechach progresywnych, takiego sobie w sumie, ale już Speed of Life to szybki typowy niemiecki power metal wynikający z hansenowskiej tradycji i jest solidny, ale solidność w wykonaniu MOB RULES to raczej przeciętność, choć po raz kolejny gitarzyści w indywidualnych popisach są bardzo dobrzy.
Jest tu inny problem. Dirks śpiewa dużo gorzej niż na poprzedniej płycie, chwilami po prostu śpiewa fatalnie, fałszuje, gubi się w wyższych partiach, jest po prostu momentami wręcz denerwujący. Nijaki (In the Land of) Wind and Rain jest jeszcze bardziej nijaki przez jego dramatyczne zawodzenie i dobrze, że się trochę pozbierał w spokojniejszym, elegancko poprowadzonym przez gitary i klawisze House on Fire. Ogólnie to tu Markus Teske zastosował ciekawy zabieg maskujący na tej płycie, bo zasadniczo cofnął Dirksa, ustawił mniej więcej na jednej linii z gitarami i wzmocnił brzmienie klawiszy, które wtórując Dirksowi, nieco łagodzą te liczne kiksy wokalne.
How the Gypsy Was Born to cover bez historii, poza tym, że zaśpiewał tu dodatkowo "Peavy" Wagner z RAGE, natomiast w All Above the Atmosphere zagrał Roland Grapow i dziwnym trafem ta kompozycja przypomina te jego niczym się niewyróżniające kompozycje z obszaru melodic power metal, choć smyczki (klawiszowe) brzmią tu intrygująco.
W Lord of Madness dumne niemieckie fanfary w stylu FREEDOM CALL i  jest to kompozycja nadspodziewanie dobra, jak na MOB RULES, oczywiście. Łagodny lekko zagrany power metal niemiecki i gdy się słyszy rozległy chóralny refren, to już wiadomo, że to taki lepszy (jak dla kogo... hehe) generyczny FREDOM CALL. Także i tym razem nie zrezygnowali z kompozycji dłuższej, bardziej rozbudowanej, trochę w tej melodyjnej epickiej manierze narracyjnej EDGUY i to jest dobre, a byłoby jeszcze lepsze, gdyby refren nie był zrobiony w stylu AVATASIA, a niestety jest. Jest tu także, co bardzo dziwi, fatalne solo gitarowe (Grapow?), ale i ciekawie zrobiona, tajemniczo brzmiąca partia symfoniczna. Na tym albumie po raz kolejny nie zawodzi Sascha Onnen.
Jest jeden killer na tej płycie. To Ghost Town, no i może taki mini killer, ale zagrany przez gitarzystów mocarnie, refren jest świetny, a ozdobniki przewodnie gitary wyborne. Tylko po prostu inny wokalista to powinien zaśpiewać...

Marcus Teske zrobił bardzo dużo, by to zabrzmiało jak należy i trzeba przyznać, że MOB RULES ma ogromne szczęście do zaangażowanych, mistrzowskich speców od inżynierii dźwięku.

A poza tym, taki sobie przeciętny niemiecki melodic power metal głównego hansenowskiego nurtu.

ocena: 6,6/10

new 12.10.2019