Pyramaze

[Memorius]

Pyramaze - Immortal (2008)

tracklista:

1.Arise 01:03

2.Year of the Phoenix 04:57

3.Ghost Light 06:09

4.Touched by the Mara 05:54

5.A Beautiful Death 04:28

6.Legacy in a Rhyme 04:05

7.Caramon's Poem 04:58

8.The Highland 05:41

9.Shadow of the Beast 06:04
10.March Through an Endless Rain 02:08

rok wydania: 2008

gatunek: progressive melodic power metal

kraj: Dania

skład zespołu:

Matt Barlow - śpiew

Michael Kammeyer - gitara
Toke Skjønnemand - gitara

Niels Kvist - gitara basowa

Morten Gade Sørensen - perkusja

Jonah Weingarten - instrumenty klawiszowe, pianino

Gdy Lance King opuścił (czytaj został wyrzucony) PYRAMAZE, trzeba było poszukać nowego wokalisty.
Michael Kammeyer okazał się równie dobrym gitarzystą jak i negocjatorem, skoro zdołał przekonać Matta Barlowa, by powrócił do śpiewania. Barlow po opuszczeniu ICED EARTH został policjantem w Georgetown, stan Delaware, miał społeczny szacunek i amatorski zespół, z którym występował w szkołach. Czegoś musiało mu jednak w życiu brakować, skoro przyjął ofertę Miachaela i to jego można usłyszeć na płycie "Immortal" z roku 2008. Album ten wydała wytwórnia Locomotive Records z Madrytu, bo Lance King spowodował zerwanie kontraktu z Nightmare Records.

Barlow! Na wieść o tym, że to on jest teraz frontmanem PYRAMAZE jego wierni fani założyli odświętne ubrania, uporządkowali swoje ołtarzyki zbudowane na jego cześć i z pozycji kolan w skupieniu odsłuchali album "Immortal" (oczywiście wielokrotnie pod rząd). Barlow zaśpiewał na tym LP znakomicie, pokazał niewątpliwą klasę jako wokalista w obszarach progresywnych oraz wyborną formę, czysty mocny głos, bezbłędne zmiany wysokości i wykazał się przy tym ogromną elegancją.

Niestety, zaśpiewał do zestawu kompozycji poprawnych i tylko. Zniknął gdzieś magiczny, melancholijny klimat, zniknęła realna poetyka i PYRAMAZE wcisnął się gdzieś pomiędzy SYMPHONY X, a REDEMPTION z jednej strony, a nieco bardziej epicki EVERGREY z drugiej, z domieszką ICED EARTH oczywiście. Pojawiły się tu takie zupełnie oderwane od ogólnej filozofii zespołu kompozycje jak The Highland, bojowo rycerskie, w nudnym stylu. Co gorsza, sama konstrukcja tych wszystkich utworów została uproszczona, klawisze są momentami prymitywne, współpraca gitarzystów oparta raczej na stylu typowego power i heavy/power granego w USA iw Szwecji, i nie ma tu już finezji konstrukcyjnej z płyty poprzedniej. Prościej, bardziej siłowo, a formalne bogactwo kompozycyjne i wykonawcze ustąpiło miejsca powszedniości. Do finezji SYMPHONY X czy bardzo daleko, elegijności i melancholii REDEMPTION zdecydowanie za mało.

Taki trochę to cień zespołu z przed dwóch lat, oczywiście zespołu, który nadal umie grać, ale nie bardzo wie, co ma grać.
Takiej muzyki z mocnymi masywnymi gitarami, klawiszami i pewnymi ambicjami powstawało wiele w tym czasie i być może gdyby nie Barlow, to ta płyta przeszłaby zupełnie bez echa. Doprawdy, nie ma tu ani jednej kompozycji wybitnej w melodii, klimacie czy wykonaniu.
Chyba Barlow nie widział przyszłości w tej ekipie, a może i potencjału. Tuż po nagraniu tej płyty odpowiedział na apel Schaffera i powrócił do ICED EARTH, by nagrać niebawem "The Crucible Of Man". Jego miejsce zajął w tym samym roku Król Urban Breed, ale sny o potędze okazały się złudne i ten skład niczego nie nagrał. Finał niemocy miał miejsce w roku 2011, gdy oficjalnie odeszli Urban Breed, Niels Kvist, ale także lider Michael Kammeyer. To spowodowało wieloletnie uśpienie zespołu, który powrócił jednak w nowym składzie w roku 2015.

ocena: 7,2/10

new 16.10.2019