Orden Ogan

[Memorius]

Orden Ogan - To the End (2012)



tracklista:
1.The Frozen Few 01:56
2.To the End 05:52
3.The Things We Believe In 05:05
4.Land of the Dead 04:42
5.The Ice Kings 04:54
6.Till the Stars Cry Out 06:16
7.This World of Ice 04:43
8.Dying Paradise 06:07
9.Mystic Symphony 04:16
10.Angels War 07:20
11.Take This Light 03:33

rok wydania: 2012
gatunek: power metal/modern metal
kraj: Niemcy

skład zespołu:
Sebastian Levermann - śpiew, gitara, instrumenty klawiszowe
Tobias Kersting - gitara
Niels Löffler - gitara basowa
Dirk Meyer-Berhorn - perkusja
Nils Weise - instrumenty klawiszowe, śpiew

oraz

Roger Öjersson - gitara ("Land of the Dead")

Jest to trzecia płyta ORDEN OGAN, która wydała wytwórnia AFM Records w październiku 2012 roku. 

Być może jestem głuchy, albo się po prostu nie znam, ale jakoś nie podzielam powszechnego zachwytu nad tym albumem w licznych recenzjach, które swój początek wzięły od rozbudowanej opinii pewnego powszechnie szanowanego krytyka, którego nicka tu wymieniać nie będę.

ORDEN OGAN na pewno na tej płycie posiada kilka niepodważalnych atutów, a właściwie dwa, które trochę zaciemniają ogólny obraz i powodują wysnuwanie niekoniecznie słusznych wniosków.

Pierwszy to fenomenalne brzmienie. Ostrość, krystaliczność, kapitalne plany dalsze i wspaniałe ustawienie wszystkich bez wyjątku instrumentów. Sebastian Levermann jako producent i inżynier dźwięku jest postacią w tym zakresie zjawiskiem na skalę światową i co więcej, wciąż doskonali swoje umiejętności. Każda płyta czy to ORDEN OGAN czy innego zespołu, gdzie coś robił przy mixie i masteringu jest swoista, niepowtarzalna i perfekcyjna. Ta oczywiście też.
Drugi atut to chórki. To jest on twórca tego słynnego teamu mieszanego, śpiewającego takie fantastyczne partie własne i backing wokale, że czasem przyćmiewają głównego wokalistę,w tym przypadku samego Levermanna, choć śpiewa bardzo dobrze i potrafiłby sobie poradzić bez tego wsparcia. Niemniej jest to ekipa wybornych głosów, pełnych entuzjazmu i zaangażowania.
Natomiast jeśli chodzi o same kompozycje. Tak, To the End to świetny dynamiczny modern melodic metal i tak może powinien grac MERCENARY czy IN FLAMES w tym czasie, by jakoś się prezentować, ale to w sumie chyba wszystko, co tu jest zdecydowanie godne uwagi. No z pewnością także klimatyczny i epicki Angels War, ale to przecież stara kompozycja z demo CD "Testimonium A.D." nagrana na nowo i tu słychać, jak ten wspaniały nowy sound wydobywa z tego utworu pokłady piękna. A reszta? Łagodne songi The Ice Kings i Take This Light to poprawne numery z ogranymi motywami romantyczno - refleksyjnymi, gdzie pianino (Fabian Reinke) jest bardzo głośne, a refren Take This Light trochę skręca w obszary pop-rocka.
Cała reszta to podana nieco agresywniej i nowocześniej wariacja na temat "jak CRYSTALLION gra power metal", przy czym oczywiście można by dorzucić kilka innych podobnych niemieckich zespołów. Pewne narracje muzyczne zbliżają się do BLIND GUARDIAN, coś tam nawet z DREAMTALE w tym fantasy heroizmie refrenów, dobrych, ale nie wzbudzających entuzjazmu i te refreny, muzycznie bardziej tradycyjnie zaaranżowane to nawet chwilami śmiesznie brzmią w potężnych modern metalowych okowach riffów zwrotek. Takiego prawdziwego killera brak nawet jednego, no chyba, że komuś wystarcza poziom melodii CRYSTALLION, a nawet, na szczęście sporadycznie, LOGAR'S DIARY.

Solidna nowa sekcja rytmiczna, pewna liczba udanych solówek gitarowych, choc można było oczekiwać ich więcej.
Dobra płyta i tyle tu można powiedzieć o jej muzycznej zawartości, której wartość była podbijana nieco sztucznie, no chyba, że jestem faktycznie głuchy i się nie znam.
Konkluzja - stare i typowe w nowym opakowaniu. Pięknym, ale w środku towar ze średniej półki.


ocena: 7/10

new 14.11.2019