Pyramaze

[Memorius]

Pyramaze - Contingent (2017)

tracklista:

1.Land of Information 05:38

2.Kingdom of Solace 05:53

3.Star Men 05:11

4.A World Divided 05:08

5.Nemesis 04:08

6.Contingent (Part 1: The Campaign) 01:42

7.20 Second Century 05:04

8.Obsession 04:14

9.Heir Apparent (20 Second Century, Part 2) 04:54

10.Contingent (Part 2: The Hammer of Remnant) 01:55

11.Under Restraint 04:36

12.The Tides That Won't Change 03:34
13.Symphony of Tears 04:55

rok wydania: 2017

gatunek: melodic progressive power metal

kraj: Dania

skład zespołu:

Terje Harøy - śpiew

Toke Skjønnemand - gitara

Jacob Hansen - gitara, gitara basowa

Morten Gade Sørensen - perkusja

Jonah Weingarten - instrumenty klawiszowe, pianino



Kontynuacja była konieczna, była obowiązkowa. Zbyt pięknie grali na "IV", by nie było kontynuacji. W kwietniu 2017 Inner Wound Recordings prezentuje piąty album PYRAMAZE.

Zdawać się może, że ilość pomysłów na wspaniałe melodie w wysmakowanych progresywnych aranżacjach jest w przypadku tej duńskiej ekipy niewyczerpana. Fenomenalnie to rozpoczynają Land of Information i to jak tu został skonstruowany refren, to arcymistrzostwo! W Kingdom of Solace pojawia się doskonała, symfoniczna linia przewodnia z pewnymi elementami neoklasycznymi, ale zasadnicza oś to elegijny, pełen elegancji power metal w stylu EVERGERY. Połączenie roboty gitarzystów i orkiestracji daje tu niesamowity efekt i ten drugi plan wysuwa się miejscami na pierwszy. Tworzy to niezwykły klimat i doprawdy mało kto tak gra. Dialogi gitary i klawiszy, gdy milknie Terje Harøy... A Terje jest na tej płycie, wspierany przez chórki, po prostu doskonały. Co za wyczucie konwencji, jaka umiejętność budowania nastroju głosem. To wyraźnie słychać w łagodniejszym, refleksyjnym i pełnym ciepła Star Men. Przecudowny pełen przestrzeni refren... Klimat to ogromny atut tego albumu, ale także nieoczekiwane zmiany. Jonah Weingarten i pianino zaczyna A World Divided i wydaje się, że będzie to smutny, introwertyczny song, a tymczasem zaczynają pulsować gitary w progressive modern stylu i jest tu kolejna wyborna melodia w spokojnym, wyważonym stylu ale mocna i wyrazista. I te refreny, takie przebojowe, ulotne i pełne pastelowego uroku... Tak jak i w urokliwym Nemesis. Grają tu jednak także ostrzej i mocniej w fenomenalnym, hipnotycznym w gitarach 20 Second Century i dokładają po prostu coś niezwykłego w powalającym Obsession. Tu teoretycznie na pierwszym planie jest oczywiście Terje, ale tak naprawdę uwagę skupia Jonah Weingarten. To jest po prostu genialnie zaaranżowane. I ten tryptyk kończy Heir Apparent (20 Second Century, Part 2), kwintesencja nostalgicznego progressive w skandynawskim stylu. Te trzy kompozycje w swoim wzajemnym powiązaniu i przenikaniu to absolutny majstersztyk gatunku.
Dostojny, pełne elegancji i wysmakowania Under Restraint rozkwita w rozległym refrenie, polatuje ku niebu... Oni grają wspaniale, ale Terje to esencja tej muzyki. W The Tides That Won't Change sukces z Kristen Foss z Minneapolis i może ta kompozycja nie jest muzycznie za bardzo zaawansowana jako romantyczny song na dwa głosy, ale na tej płycie potrzebna i stylistycznie dopasowana. Symphony of Tears z lekkim uśmiechem podsumowuje całość tego co tu PYRAMAZE zaproponował w minimalnie lżejszej formie przeboju, którego przebojowość jest niezwykle wysublimowana.

Jeden aspekt jest tu bardzo istotny. Klimat tej muzyki jest refleksyjny, ale to album emocji pozytywnych i nie jest smutny, ani pełen posępności. Jest w tym i pozytywna energia i nadzieja.

Mistrz Jacob Hansen dobrał sound nie za ostry, lekko rozmyty w gitarach, przenikających się z planem drugim oraz zadbał o to, by partie z orkiestracjami nie zabrzmiały zbyt nowocześnie.
Dwie płyty z Terje Harøy. Dwa triumfy melodyjnego progressive PYRAMAZE. Fenomenalny come back ekipy z Danii!

ocena: 9,8/10

new 29.11.2019