Mercenary

[Memorius]

Mercenary - The Hours That Remain (2006)

Tracklista:

1. Redefine Me 06:06

2. Year of the Plague 05:28

3. My World Is Ending 05:26

4. This Eternal Instant 06:09

5. Lost Reality 08:02

6. Soul Decision 05:01

7. Simplicity Demand 06:35

8. Obscure Indiscretion 04:46

9. My Secret Window 06:28
10.The Hours That Remain 08:07

Rok wydania: 2006

Gatunek: Modern Extreme Melodic Metal

Kraj: Dania

Skład zespołu:
Mikkel Sandager - śpiew

Jakob Mølbjerg - gitara

Martin Buus Pedersen - gitara

Morten Sandager - instrumenty klawiszowe
Mike Park Nielsen - perkusja
oraz:
Jacob Hansen - gitara basowa

Tak, zmiany w składzie, czyli odejście Hansa Henrika Andersena w roku 2006 wpłynęły na styl zespołu. Nie tak, tak ostro, bardziej melodyjnie, bardziej progresywnie, kunsztowniej... Wielu żałowało "starego" MERCENARY, ale przecież "nowy" wystartował jakże interesującym albumem "The Hours That Remain" wydanym w sierpniu 2006 roku przez Century Media Records. Na basie zagrał Mistrz inżynierii dźwięku Jacob Hansen!

W fenomenalnym, pełnych emocji Redefine Me Mikkel Sandagera wsparł Björn Strid z SOILWORK i niesamowicie to wyszło... Wyrafinowany extreme progressive o potężnym modern brzmieniu.
Ale co tam brzmienie... Tu są po prostu wyborne melodie, niezwykle wycyzelowane szczegóły i niuanse tworzące klimat, jakiego wcześniej w muzyce MERCENARY było mało, a na pewno za mało na pomostowym "11 Dreams".

To ponad godzina muzyki mocnej i szlachetnej, no może poza wyrażeniem niepokojącej brutalności w Year of the Plague w połączeniu z płaczliwym gothic emo refrenem. Jeden wypadek przy pracy. Jakże pięknie brzmią wysublimowane melodie My World Is Ending i This Eternal Instant, i jakże wspaniale dobrane są melodie refrenów. Jak to płynnie przechodzi od zwrotek do tych refrenów w umiarkowanych i średnio szybkich tempach. I te pokłady pastelowej melancholii, szczególnie w My World Is Ending. Progresywność wyraża się w długości i sposobie budowania znacznej części kompozycji. Lost Reality jako jedna z dwóch najdłuższych kompozycji jest może trochę przekombinowana i te zasadnicze akcenty rozkładają się tu niezbyt fortunnie, a melodia jest jedną z mniej interesujących, ale tytułowy The Hours That Remain jest mistrzowskim przykładem kompozycji w formującym się gatunku, gdzie stare wzory extreme melodic Gothenburg Metalu zyskują nowe barwy w progresywnych odcieniach. Znakomite tempo i ani przez chwilę nie dłuży się to, nie jest rozwlekłe i przewlekłe. Wyborny numer i z niespodzianką na końcu. A Marcus Bischoff z niemieckiego słynnego HEAVEN SHALL BURN w duecie z Mikkelem wypada świetnie w potoczystym, przebojowym, a zarazem melancholijnym, szybkim Soul Decision. Łagodny, koronkowy akustyczny wstęp do Simplicity Demand zostaje brutalnie przerwany potężnymi demolującymi akordami gitarowymi i tu modern extreme granie mocuje się z łagodnymi, pełnymi wdzięku partiami melodic. Zresztą, podobnie jak i w Obscure Indiscretion. Mistrzowie przyswajanej i wciągającej progresywnej ekspresji. I potwierdza to także jeden z najlepszych na tym albumie My Secret Window. Tak elegancko i z takim wyczuciem dodawania ciężaru gra niewiele zespołów. Brutalnie, ostro? Jakie fenomenalne zderzenia tych harsh i czystych wokali w momentach, gdy jeden wynika z drugiego. Wzorcowe to jest i jakże wpływowe na cały nurt, który się w tym czasie rozwijał. Perfekcja!

Do płyty idealnej trochę brakuje i może trzeba było dać tego materiału nieco mniej, a może nieco inaczej opracować bardziej kontrowersyjne utwory. Samo wykonanie zaś wyśmienite, ale kiedy, poza może debiutem, MECENARY nie zachwycał wykonaniem?

Wracając do brzmienia. Wyprodukował całość oczywiście Jacob Hansen, a mastering to ponownie Niels Peter Siegfredsen, ale jest po prostu lepiej niż w 2004 roku. Zdjęte zostało nadmierne rozmycie pewnych partii gitar i ciężar harshu, który już tak nie kruszy betonu jak poprzednio, bo i nie ma Andersena.
Nowy, lepszy MERCENARY? Chyba jednak tak, na pewno tak.


ocena: 9/10

new 18.01.2020