SaraLee

[Memorius]

SaraLee - Damnation To Salvation (2008)

tracklista:

1.Scars 04:10

2.Forsaken 03:59

3.Sleeping in the Fire 04:33

4.Rescue Me 03:45

5.Crimson Sky 04:58

6.Catch the Moon 04:26

7.Nights (We're Living For) 04:17

8.Turning Point 05:28

9.Remains of Carmen 03:56

10.Last Day Alive 06:37

rok wydania: 2008

gatunek: Heavy/gothic metal

kraj: Finlandia

skład zespołu:

Joonas - śpiew

Juha - gitara

Ari Kauppinen - gitara, instrumenty klawiszowe

Saurus - gitara basowa

Jaakko "Clansman" Silvast - perkusja

oraz

Aksu Hanttu - instrumenty klawiszowe, śpiew

Już bez Kimberly (obowiązki drugiego gitarzysty przejął Ari Kauppinen), ale z gościnnym udziałem Aksu Hanttu z ENTWINE w roku 2008 SARALEE przedstawił swój drugi album.

Tym razem zaczyna się to wszystko nieco bardziej mroczniej i z odrobiną alternative w  Scars, co nie znaczy, że jest dobrze. Nie jest, bo zespół nie ma w takiej formule wiele do powiedzenia, a refren jest bardzo bezradny i naiwny. Czuje się inne, mocniejsze brzmienie gitar w Forsaken i w Remains of Carmen, czuje się ten większy mrok w ramach melodyjnej melancholii, ale zdecydowanie brakuje tu pomysłu na to, co najważniejsze - na dobrą, zapadająca w pamięć melodię.

Bez hita obyć się jednak nie mogło i jest to przepiękny spokojny oszczędnie gitarowo rozegrany Rescue Me i jeśli tu wzorowali się na ENTWINE, to dorównali Mistrzom. Refren jest po prostu fenomenalny!

Jest także wpływ ENTWINE w wolniejszym i łagodniejszym Sleeping in the Fire z bogatymi klawiszami w węzłowych miejscach, to jednak takie słabe odbicie ENTWINE, a do tego w tej kompozycji jakoś i Joonas wypada słabo. Ogólnie wypada on słabiej niż na debiucie i nie jest to tak do końca wokalista głębokiego, melancholijnego mroku.

Wyjątkowo obiecująco rozpoczyna się Crimson Sky, potem jednak to suomi gothic bardzo sztampowy w melodii i zainteresowanie mija przy pierwszym refrenie, natomiast szybki Catch the Moon to co najwyżej dobre wykorzystanie stylistyki SENTENCED z ostatnich płyt. Proste przebojowe, rytmiczne granie z wolniejszymi przejściami także w ugładzonej manierze późnego SENTENCED w Turning Point buja jak należy i smuci jak należy. SARALEE bez zadęcia na mrok i alternatywną progresywność jest szczery i przekonujący. No i tak przeciętnie i zbyt ospale jednak toczy się kolejna smutna opowieść w umieszczonym na końcu Last Day Alive. I ponownie nie mogli sobie odmówić growla na samo zakończenie.

Proste konstrukcje, proste zagrywki, prosta praca sekcji rytmicznej. I to słychać, słychać bo te melodie w większości nie przekonują, a gothic metal w swej prostocie nie wybacza bladych melodii. To bardzo wyraźnie rysuje się w najłagodniejszym, onirycznym Nights (We're Living For), zupełnie bezbarwnym.

Produkcja jest mniej interesująca niż albumu pierwszego, bo trochę przedobrzono z taką mocą rozmytych gitar. W sumie to nieco dziwi, skoro masteringiem zajął się tym razem Svante Forsbäck, potrafiący dobrać stosowny sound do wszystkiego.

W sumie jest to dobra płyta, ale tylko dobra w ramach gatunku i nie mogła stanowić przepustki do fińskiej gothic metalowej Ligi Mistrzów. Niebawem zespół zniknął ze sceny, choć nie pojawiła się informacja o jego oficjalnym rozwiązaniu.

Joonas nie zaśpiewał już w innym zespole, ale część muzyków nadal kontynuuje karierę, w tym Jaakko Silvast jako perkusista groove/thrashowego KAMARA.

ocena: 7,1/10

new 10.03.2020