Anvil

[Memorius]

Anvil - This Is Thirteen (2007)

Tracklista:

1. This Is Thirteen 06:40

2. Bombs Away 03:28
3. Burning Bridges 05:52

4. Ready to Fight 04:14
5. Flying Blind 03:11

6. Room #9 03:50
7. Axe to Grind 04:33

8. Feed the Greed 03:52
9. Big Business 03:26

10.Should'a Would'a Could'a 03:06

11.Worry 03:15

12.Game Over 02:58

13.American Refugee 02:36

Rok wydania: 2007

Gatunek: heavy metal

Kraj: Kanada

Skład zespołu:

Steve "Lips" Kudlow - śpiew, gitara

Glenn Five - bas

Robb Reiner - perkusja

oraz:

Ivan Hurd - gitara (3, 6, 9)

ANVIL utracił kontrakt płytowy z Massacre Records i po trzech latach przerwy w nagraniach zmuszony był z braku zainteresowania poważnych wytwórni wydać kolejny album pod po raz kolejny znamiennym tytułem "This Is Thirteen" (tak, to już trzynasta płyta!) tym razem nakładem własnym. W innych krajach, w tym w Japonii i Australii, album z kilkoma bonusowymi utworami pojawił się dopiero w roku 2009.

This Is Thirteen. Ciężki, powolny, mroczny heavy metal rozpoczyna ten album i ileż to już podobnych kompozycji zagrały ekipy z Ameryki Północnej. Przeciętnie, choć słychać, że przynajmniej Steve "Lips" Kudlow odzyskał głos i śpiewa na swoim normalnym, czyli przyzwoitym poziome. Ogólnie jednak nudnawo i tu i w szybszym, masywnym Bombs Away, gęsto obudowanym basem. Jeśli ten zespół bywał chaotyczny i denerwujący, to jednak nigdy nie był taki bez życia i ospały. Powietrze zupełnie z nich uszło i to słychać w kolejnym koncercie monotonii Burning Bridges, zaraz potem także w dosyć prymitywnym Ready to Fight, przypominającym surowiej zagrane utwory grup rock arena z USA. Słabo...

Zazwyczaj więcej energicznej gry ANVIL pokazywał w krótszych numerach i tu coś w końcu drgnęło w prostym, bezpretensjonalnym Flying Blind. Jednak tylko trochę, bo trudno zachwycać się jednym zamaszystym riffem gitarowym. Room #9 to z kolei taki heavy, jaki grały od jakiegoś czasu niemieckie ekipy z Zagłębia Ruhry, którym się zdawało, że opierają swój styl na zmetalizowanym rokendrolu... Trochę to zawstydzające. Prymitywny US heavy/power wypełniacz Axe to Grind o cechach heroicznych został umieszczony centralnie, a potem już nie przekraczają czterech minut aż do końca. Markują hard'n'heavy w marnych Worry, Feed the Greed i Big Business i nie powinni się w ogóle brać za takie rzeczy, bo ANVIL to nie HELIX. Speed heavy na pewno jest ich muzyką, ale nie takie coś jak prostacki Should'a Would'a Could'a. Krótszy, zwarty Game Over jako speedowy zapowiada się przyzwoicie, ale niebawem wkrada się chaos i utwór zupełnie rozwija się po prostu słabo. Może na koniec coś się pojawi sensownego? American Refugee niestety jest odbiciem zasadniczej myśli przewodniej tego albumu, czy raczej jej braku.

Jest to płyta tylko jednego gitarzysty. Ivan Hurd odszedł jeszcze w czasie wstępnych sesji nagraniowych i zagrał tu tylko w trzech utworach. Sam Kudlow jest niedbały, nieinteresujący, jak zresztą cała muzyka z tej płyty. Chociaż ANVIL pozyskał do współpracy jako producenta słynnego Christophera Tsangaridesa, to sound jest po prostu zadowalający...

Po wydaniu tego albumu znowu na jakiś czas zamilkli, by powrócić w roku 2011 w barwach niemieckiej wytwórni Steamhammer.

ocena: 4,8/10

new 16.05.2022