Chariot

[Memorius]

Chariot - Burning Ambition (1986)

Tracklista:

1. Screams the Night 03:43

2. Meet My Match 03:36

3. Cradle to the Grave 03:43

4. Burning 03:47

5. Play to Win 03:13

6. Strangers 03:46

7. This Time You Lose 03:46

8. Wasted Years 04:51
9. So Blind 03:03

10. Heartless 04:48

Rok wydania: 1986

Gatunek: Heavy Metal (NWOBHM)

Kraj: Wielka Brytania

Skład zespołu:

Pete Franklin - śpiew, gitara

Scott Biaggi - gitara

John Smith - bas

Jeff Braithwaite - perkusja

Jest to druga płyta CHARIOT wydana przez Shades Records w roku 1986. Także i ten album miał swoją reedycję we Francji nakładem Dream Records z Montpellier i grupa w tym kraju cieszyła się większą popularnością niż w Anglii.

Album nagrany w tym samym stabilnym składzie zawierał, podobnie jak debiut, prosty rytmiczny i melodyjny materiał heavy metalowy z hard rockowym zabawieniem i nastawieniem na atrakcyjność chwytliwych refrenów. Dążą do celu nieskomplikowanymi riffami granymi z dużą energią przez duet gitarzystów a Franklin lekko ochrypłym głosem, chuligańsko wyśpiewuje swoje partie z niezachwianym przekonaniem. To się sprawdza w udanych, dynamicznych i autentycznie bujających Meet My Match i Wasted Years.

Screams The Night bardzo dobrze pokazuje, że zespół obserwuje to co najlepsze w NWOBHM i serwuje killer w umiarkowanym tempie z mocnymi akcentami stylu TANK i finezyjnymi partiami basu Smitha. Klasa! Te umiarkowane tempa typowe dla TANK i rytmiczne akcentowanie słychać także w kolejnym utworze z bardzo dobrą melodią Play to Win. Tu apokaliptyczne solo jest wybornej jakości. Surowsze granie w stylu BLITZKIEG i RAVEN w Cradle to the Grave nie jest już tak atrakcyjne. W swoisty banał NWOBHM popadają także w zdecydowanie heavy metalowym Burning i takie kompozycje grały wtedy chyba wszystkie zespoły drugiego i trzeciego planu w UK. jJednak gdy wracają do szybszych, ale nie speedowych temp w podszytym przebojowym rockiem Strangers prezentują się po raz kolejny znakomicie. I bardzo dobre, ostro i melodyjnie poczynają sobie w This Time You Lose. Obowiązkowa balladowa kompozycja So Blind z wykorzystaniem gitar akustycznych jest wyjątkowo udana i nawiązuje do najlepszych brytyjskich tradycji takiego grania w rockowej i hard rockowej odmianie w tym do URIAH HEEP. Urzekająca melodia, pełne delikatnej pasji wykonanie. No, może samo zakończenie albumu w postaci Heartless, pozostawia jednak pewien niedosyt. Poprawny brytyjski heavy metal, ale nic ekscytującego.

Kilka znakomitych kompozycji wyrównuje tu te słabsze i w sumie jest to bardzo dobry album w gatunku NWOBHM.

Po raz kolejny płytę cechuje bardzo dobra, klarowna produkcja, gdzie gitary są ostre, a bas jak rzadko bywało w tym czasie w takim graniu, bardzo czytelny. Sprawny, pełen energii zespół pokazał się z lepszej strony niż na debiucie, nabierając pewności siebie. Robota gitarzystów zasługuje na bardzo wysoką notę. Niestety, czas takich zespołów mijał już i demo z 1987 nie zainteresowało już żadnej wytwórni. Grupa zawiesiła działalność na wiele lat, ale powróciła w XXI wieku jak większość grup NWOBHM, które miały coś do powiedzenia w latach 80tych.

ocena 8/10

new 14.07.2021