Cryonic Temple

[Memorius]

Cryonic Temple - Immortal (2008)



Tracklista:
1. Immortal 05:54
2. Standing Tall 04:37
3. Where Sadness Never Rests 06:02
4. Beg Me 04:56
5. Freedom Calling 04:50
6. Fear Of The Rage 04:20
7. Time 05:15
8. Fight To Survive 04:28
9. Train Of Destruction 05:21
10. As I Sleep 03:55
11. Departure 02:00

Rok wydania: 2008
Gatunek: Heavy/Power Metal
Kraj: Szwecja

Skład zespołu:
Magnus Thurin - śpiew
Leif Collin - gitara
Esa Ahonen - gitara
Bjorn Svensson - bas
Hans Karlin - perkusja

Szwedzki CRYONIC TEMPLE dał się poznać w latach 2002-2005 jako bardzo dobry zespół chwytliwych heavy metalowych melodii , interesującego wykonania i przywiązania do tradycji classic heavy w formie.Potem zniknął i jego powrót w 2008 przyjęty został z zadowoleniem, mimo ze w składzie znalazł się nowy dotąd nieznany wokalista Magnus Thurin w miejsce popularnego Glena Metala. Album został zaprezentowany tym razem przez Metal Haven w listopadzie.

CRYNIC TEMPLE powrócił jednak nie tylko z nowym gardłowym ale i z nową koncepcją muzyczną daleko wykraczającą poza to co prezentowali wcześniej. No nie, nie jest to żaden niespodziewany mix modnych nowoczesnych gatunków ...to tylko heavy power metal.
Tylko, bo w tym stylu po prostu tylko grają. Grają taki heavy power z przeciętnymi melodiami, nijakimi solami gitarowymi i łomotliwą sekcją rytmiczna. Owszem tytułowy "Immortal" nie jest zły choć obarczony niezrozumiałymi tu i zbędnymi złagodzeniami, ale poza tym jest zazwyczaj źle .czy może raczej nijako. W "Standing Tall" oferują nieco wzmocnioną typową power metalową galopadę, trochę w stylu niemieckim, trochę pod IRON SAVIOR ale to blade odbicie dobrych wzorów. Te kompozycje są monotonne, podobne do siebie, mają źle dobrane refreny osłabiające mocne ataki gitar w zwrotkach, a korzystanie z solówek podpatrzonych u IRON MAIDEN w "Where Sadness Never Rests" budzi zdumienie i tęsknotę za poprzednim stylem muzycznym zespołu. Gdy próbują być nieco nowocześniejsi jak w "Beg Me", prezentują się ubogo w próbach modern power grania, a od połowy płyta już po prostu nudzi. "Freedom Calling" czy "Time" w gruncie rzeczy pozbawione są fabuły, a siłowy heavy power w "Fear Of The Rage" to podbudowana amerykańską energią kolejna wariacja na znane tematy IRON SAVIOR, zresztą i głos wokalisty jest podobny w dużej mierze do głosu Pieta Sielcka. Tak na dobra sprawę, to może i najlepsza kompozycja na tym LP, ale quasi coverowanie znanych Niemców to niewielki powód do dumy. Bardzo się napinają na mix niemieckiego i szwedzkiego heavy power w nijakim "Fight To Survive", surowym ale jednocześnie grubo ciosanym. W "Train Of Destruction" jakieś echa stylu RAGE. Szwedzi są jednak bezradni w próbach wydobycia tu czegoś interesującego. Na koniec moment oddechu od nieustannego ataku w balladzie akustycznej z elementami symfonicznymi "As I Sleep" niestety też ledwo poprawnej.
Nowy wokalista zaśpiewał nieźle, może nawet wypadł najlepiej ze wszystkich, ale muzycznie nie jest to już CRYONIC TEMPLE jaki znaliśmy wcześniej. Tu zaprezentował się zespół prawie niemiecki w sposobie muzycznej artykulacji, ze stosowną mocą gitar i napędzającej całość sekcji rytmicznej, ale w repertuarze jednocześnie szaroburym i ulotnym, na płycie o brzmieniu przewidywalnym i typowym dla gatunku, ale na poziomie zaplecza.

CRYONIC TEMPLE odchodząc od swojego heavy metalu pełnego naiwnego uroku nie potrafił dać nic interesującego w zamian w kategorii heavy power, gdzie aby nie zmieszać się z tłumem, trzeba dać słuchaczowi "coś".
Oddzielne momenty i krótkie chwile tego "coś" na tym LP to zdecydowanie za mało.

Ocena: 5/10

21.11.2008