Dark Nightmare

[Memorius]

Dark Nightmare - Beneath the Veils of Winter (2012)

tracklista:

1.The Batllefield Caliing My Name 06:44

2.Beneath the Veils of Winter 06:25

3.Are We Free? 05:49

4.Living a Lie 04:36

5.The Art of Dreaming 03:57

6.Sometimes 06:06

7.Tears 05:36

8.The Voyage 06:07

9.The Wizard (Uriah Heep cover) 02:59

Rok wydania: 2012
Gatunek: power metal
Kraj: Grecja

skład zespołu:
Yiannis Papadimitriou - śpiew, gitara, instrumenty klawiszowe
George Karagiannis - instrumenty klawiszowe
Nikos Michalakakos - bas
Dimos Konstantinidis - perkusja

Jest to druga płyta DARK NIGHTMARE, tym razem nagrana w nieco skromniejszym składzie. Jest tylko jedna gitara Yiannisa Papadimitriou, pojawił się także nowy basista Nikos Michalakakos (SPITFIRE, RAGENHEART).

Poprzeczka została zawieszona bardzo wysoko, bo debiut tej grupy był po prostu znakomity. Tam jednak wybrane zostały do prezentacji utwory z dosyć długiego okresu poprzedzającego nagranie tej płyty, tu zaś Papadimitriou musiał przygotować w ciągu tych trzech prawie lat zupełnie nowy zestaw kompozycji.

Spokojne, symfoniczne rozpoczęcie płyty ma charakter epicki i taki jest otwierający ten album The Batllefield Caliing My Name. Dużo tu jednak typowo powermetalowych zagrywek, wokal Yiannisa wysoki i dramatyczny i trochę to wszystko jest średnie, nawet gdy lider zaczyna grać solo, które jest dosyć skromne i pozostawia wrażenie niedosytu.

Za to delikatny w pierwszej fazie Beneath the Veils of Winter rozwija się wspaniale w powtarzalnym, ale znakomitym motywie głównym wspartym drugim planem i tu dramatyczny, wysoki momentami śpiew jest ładnie wpasowany w chłodną całość. 

Living a Lie to potoczysty grecki epicki power metal z ekspresyjnym wokalem i znakomitym refrenem. Udana jest także wolniejsza część poprzedzająca solo. W The Art of Dreaming dużo akustycznej gitary, metalu mało i można ten instrumentalny numer traktować jako wstęp do Sometimes, także zaczynający się od gitary akustycznej i przechodzący w galopujący, ale nieco melancholijny epicki power metal z gitarą solową Papadimitriou w roli głównej.

Tej gitary akustycznej jest na "Beneath the Veils of Winter" dużo, może nawet nieco za dużo, bo melodia Tears jest bardzo poruszająca, ale większy ciężar by tu wcale nie zaszkodził. The Voyage kieruje zespół na obszary melodyjnego power metalu o nieco progresywnym zacięciu, jednak dawka epiki i rycerskiego klimatu jest tu największa na całym albumie.

Are We Free? jako typowy melodyjny numer powermetalowy wydaje się dosyć trywialny i jakby realnie pozbawiony mocy. Epickie teatralne wokale nie bardzo ratują całość, przywodzącą na myśl hard'n'heavy w motywie głównym.

Na cover wybrany został chyba nieco niefortunnie utwór URIAH HEEP, który powinien brzmieć jednak zupełnie inaczej. Tu brak przestrzeni oryginału.

Na oklaski zasługuje solo Papadimitriou, który na tym LP zagrał wiele bardzo dobrych, czytelnych solówek, choć jednak nie tak zapadających w pamięć jak na debiucie w 2009 roku, może poza tym gdy gitara płacze w The Voyage.

Pewne pomysły, które na tym albumie są ozdobnikami na tym LP mogłyby stać się motywami głównymi, ale niestety tak się nie stało. Trochę za dużo ogranych riffów zostało wysuniętych na plan pierwszy. Chyba jednak brakuje tu drugiej gitary i klawisze w tle nie potrafią tego nadrobić.

Na pewno należy ponownie wyróżnić perkusistę Konstantinidisa, który bardzo dobrze się rozumie z Michalakakosem oraz gustowne, nienachalnie granie Karagiannisa. Śpiew Papadimitriou bardzo dobry, technicznie doskonalszy niż na pierwszej płycie. Jest to zdecydowanie album power metalowy z elementami epic heavy, a nie odwrotnie. Album solidny, choć brzmieniowo nieco zbyt surowy i zrealizowany w zbyt prosty, niemal jednoplanowy sposób. Melodie są dobre, ale poza kilkoma nie bardzo rozpoznawalne.

Gdzieś ten grecki duch uleciał nieco i do debiutu jednak bardzo dużo brakuje.

ocena: 7,9/10

new 26.07.2018