Dio

[Memorius]

Dio - Dream Evil (1987)



Tracklista:
1. Night People 04:09
2. Dream Evil 04:28
3. Sunset Superman 05:48
4. All the Fools Sailed Away 07:13
5. Naked in the Rain 05:12
6. Overlove 03:49
7. I Could Have Been a Dreamer 04:46
8. Faces in the Window 03:53
9. When a Woman Cries 04:42

Rok wydania: 1987
Gatunek: Heavy Metal
Kraj: USA

skład zespołu:
Ronnie James Dio - śpiew
Craig Goldie - gitara
Jimmy Bain - bas
Vinny Appice - perkusja
Claude Schnell - instrumenty klawiszowe

Gdy po nagraniu trzech płyt w latach 1983-1985 z zespołu DIO odszedł gitarzysta Vivian Campbell, przed Dio pojawił się problem pozyskania nowego wioślarza. Zespół miał dużą renomę i R.J. miał sporo możliwości manewru i propozycji, w końcu zdecydował się na Craiga Goldie. Po raz pierwszy można go było usłyszeć na mini LP koncertowym "Intermission" z 1986 roku, gdzie znalazła się także jedna nowa, średniej jednak klasy, typowa heavy metalowa kompozycja "We Burn" w wersji studyjnej. Sam Goldie specjalnie jakoś w tych nagraniach live nie zachwycił, grał czasem zbyt topornie, choć sola zwiastowały spore umiejętności techniczne. To wszystko wywołało pewne obawy co do jakości kolejnej płyty, na którą tym razem wszystkie kompozycje napisał sam Dio. Płyta została wydana w ramach kontraktu z Warner Bros. Records w lipcu 1987 roku.

Dio był tym razem nieco gniewny i mroczny, gitarzysta brutalniejszy i powstał album o cechach melodyjnego heavy power, cięższy niż poprzednie, ale wciąż w tej rozpoznawalnej stylistyce z lat ubiegłych. Znakomicie wypadają na tym albumie ostre, dynamiczne kompozycje "Night People" i niezwykle płynnie odegrany, szybki "Overlove" z popisem Goldie na wstępie. Mocna gitara Goldie spotyka tu jeszcze potężniejszy niż poprzednio głos Dio i poniekąd masakrują w tych kompozycjach, zaś tam, gdzie dołożona jest wywodząca się z hard rockowych doświadczeń melodia porywają chyba jeszcze bardziej, jak w "Naked In The Rain". Epickość jest na tym albumie zupełnie niewymuszona, wynika jakoś sama z siebie, tak jak i nieco smutny klimat w wyśmienitym również "Faces In The Window" i nieco jednak słabszym "When A Woman Cries", będącego gorszym powieleniem schematu "Straight Through The Heart". Najbardziej klasyczny heavy metal prezentują w "Sunset Supeman" z ciekawym wstępem, gdzie główna rola przypada Dio i fraza "sunset superman" już z głowy nigdy nie wychodzi. Jest i mrok, jak w tytułowym "Dream Evil", gdzie dominuje on nad melodią, jest też próba jego rozproszenia w lżejszym "I Could Have Been A Dreamer", choć w tym przypadku jest trochę za dużo rockowego ugrzecznienia. Centralnym punktem albumu jest z pewnością ciężka, pancerna, monumentalna kompozycja "All The Fools Sailed Away", głęboka w przesłaniu, gdzie zrezygnowano z szybkości na rzecz mocnego akcentowania w średnio wolnym tempie i wyeksponowania aktorskiego niemal przekazu wokalnego Dio.

Obawy o to, jak zagra Goldie okazały się zupełnie bezpodstawne. Zagrał znakomicie, z pasją i mocą i zagrał mnóstwo ekscytujących solówek gitarowych, momentami zbliżając się do stylistyki Ritchiego Blackmore'a. Nie odstaje sekcja rytmiczna, jak zwykle precyzyjna i tym razem z jeszcze mocniej wbijającym w ziemię basem. Schnell w tej mrocznawej konwencji ma ważną rolę budowania klimatu niepokoju w tle i wywiązuje się z tego zadania znakomicie, choć może to pierwsze wejście na początku albumu nie jest najszczęśliwsze.

Brzmienie i produkcja nienaganna, co szczególnie słychać w ustawieniu głosu Dio do gitary i wbudowania sekcji rytmicznej w to wszystko.
Najdojrzalszy album DIO z nagranych do tego momentu, pokazujący, że tę konwencję da się realizować cały czas na bardzo wysokim poziomie. Ta płyta po raz pierwszy nie zawiera kompozycji zdecydowanie słabszych, to stawka wyrównana. Cóż, kiedy Dio był innego zdania. Po nagraniu tego LP, ten skład rozwiązał i kilka następnych lat poszukiwał nowych muzyków i nowych rozwiązań.

Ocena: 8.8/10

3.02.2008