Grave Digger

[Memorius]

Grave Digger - The Reaper (1993)



Tracklista:
1. Tribute to Death 01:28
2. The Reaper 04:16
3. Ride On 03:33
4. Shadows of a Moonless Night 03:55
5. Play Your Game (And Kill) 03:25
6. Wedding Day 03:54
7. Spy of Mas'On 03:59
8. Under My Flag 04:47
9. Fight the Fight 02:46
10. Legion of the Lost (Part II) 06:18
11. And the Devil Plays Piano 04:02
12. Ruler Mr. H. 03:38
13. The Madness Continues 01:33

Rok wydania: 1993
Gatunek: Heavy Metal
Kraj: Niemcy

Skład zespołu:
Chris Boltendahl - śpiew
Uwe Lulis - gitara
Tommi Göttlich - bas
Jörg Michael - perkusja

Album ten, wydany przez GUN Records w listopadzie1993, roku po reaktywacji GRAVE DIGGER, jest w zasadzie pomostowym dla starego i nowego, "późnego"GRAVE DIGGER, gdzie te lżejsze, bardziej "komercyjne" pierwiastki, znane z muzyki niesławnego wariantu przejściowego pod nazwą DIGGER, są jeszcze dosyć wyraźnie słyszalne.

Taki tam dosyć średni, typowo niemiecki heavy "The Reaper" ten album, po intro, rozpoczyna i za wiele na początek nie obiecuje. "Ride On" podobnie, choć taki trochę true refren jest bardzo przyzwoity. "Shadows of a Moonless Night" udany - taki może lekko hard'n'heavy, ale dobrze skonstruowany wokół chwytliwego, acceptowego refrenu. "Play Your Game (And Kill)" oraz "Wedding Day" to taki niemiecki, toporny heavy metal, typowy dla tego okresu (i dnia dzisiejszego w Niemczech) a "Spy of Mas'On" wyróżnia się wyjątkowo debilnym refrenem.
Do tego miejsca trudno uznać powrót do nazwy GRAVE DIGGER za słuszne posunięcie, bo taką muzykę grało w tym czasie mnóstwo niemieckich grup heavy metalowych, które za wiele do powiedzenia nie miały, a próbowały zaistnieć na gruncie bardzo wyeksploatowanym jeszcze w latach 80-tych. Jednak wiarę w przywraca "Under My Flag", rasowy, niszczycielski numer, pełen zarówno energii, jak i złości, a jednocześnie wyjątkowo sprawnie zagrany. Jest to jeden z killerów tego LP, prawdziwie heavy metalowy, rycerski, a jednocześnie brutalny numer z wyraźnymi odniesieniami do tego, co Kopacze robili w poprzedniej dekadzie, jednak z jeszcze większą dawką heavy power. "Fight the Fight" to niemieckiego kwadratowego metalu ciąg dalszy. Warto jednak przebrnąć, aby posłuchać "Legion of the Lost". To znakomity utwór z jednym z najlepszych refrenów zespołu oraz świetną, rycersko-epicka melodią. Killer bez wątpienia i jego cechą charakterystyczną jest narastanie tempa i mocy w refrenie. "And the Devil Plays Piano" oceniać można różnie, ale dla mnie to świetny numer, zakręcony i naprawdę podszyty diabelskim chichotem. Oczywiście wstawki klawiszowe są tu znakomite. "Ruler Mr. H." rzemieślniczo kończy album zamknięty, dodatkowo outro "The Madness Continues".

Wykonanie dobre, brzmienie też, parę zagrywek gitarowych przedniej marki, a perkusja Michaela solidna.
Nie jest to może powrót sensacyjny, płyta jest nierówna i stylistycznie jak na Grabarzy dosyć niespójna, jednak to błyskające światełko w tunelu, w który GRAVE DIGGER wjedzie w niedalekiej przyszłości.

Ocena: 7.2/10

30.07.2009