Helloween

[Memorius]

Helloween - Rabbit Don't Come Easy (2003)



Tracklista:
1. Just a Little Sign 04:26
2. Open Your Life 04:30
3. The Tune 05:37
4. Never be a Star 04:12
5. Liar 04:56
6. Sun 4 the World 03:58
7. Don't Stop Being Crazy 04:21
8. Do You Feel Good 04:24
9. Hell Was Made in Heaven 05:34
10. Back Against the Wall 05:46
11. Listen to the Flies 04:54
12. Nothing to Say 08:35

Rok wydania: 2003
Gatunek: Melodic Power Metal
Kraj: Niemcy

Skład zespołu:
Andi Deris - śpiew
Micheal Weikath - gitara
Sascha Gerstner - gitara
Markus Grosskopf - bas
Mark Cross - perkusja (7 i 11)
oraz
Mikkey Dee - perkusja (oprócz 7 i 11)
Jörn Ellerbrock - instrumenty klawiszowe

HELLOWEEN był wielkim zespołem. Był nim na "Walls Of Jerycho", na Keeperach był momentami i na innych albumach ...
Był. "Króliczek" to przykład jak nisko może upaść zespół wielki i drugiego takiego przykładu upadku wśród gigantów power metalu europejskiego się nie znajdzie. To przykład ogólnej niemocy i indolencji. Niemocy Derisa jako wokalisty, który nigdy nie będzie Kiske, a tu próbuje wejść w jego rolę niejednokrotnie, niemocy kompozycyjnej, której szczytem jest "The Tune" z refrenem równie debilnym jak bawarskie komedie erotyczne. Monotonia podawania kolejnych numerów jest zastanawiająca podobnie jak silenie się na coś więcej niż helloweenowski power metal w wielu numerach z "Liar" na czele.
Coś takiego jak "Dont Stop Being Crazy" nie przeszłoby przez przedwstępne sito szanujących się niemieckich grup hard rock/melodic metalowych a "Do You Feel Good" również nie powinno się przydarzyć zespołowi stojącemu w hierarchii niemieckiej już na poziomie trzeciej ligi.
Bezczelna radosność refrenu "Hell Was Made In Heaven" jest z kolei przykładem dobrego samopoczucia zespołu, któremu się wydaje, że gra dobry power metal. Nie gra go dobrze, bo trudno jest grać go dobrze z taką bez pomysłu maszynowo grającą sekcja rytmiczną. Dee z MOTORHEAD, który tu w ostatniej chwili zastąpił chorego Marka Crossa, doprawdy niczego absolutnie nie pokazał. Co z tego, że kilka solówek jest niezłych, skoro następca Grapowa Sascha Gerstner jest gitarzystą bardzo przeciętnym.
Mrok i klimat "Back Again The Wall" jest wymuszony i nieautentyczny, do tego skutecznie niweczony fragmentami zupełnie przeciwstawnymi. Bezsens kompozycyjny sięga wyżyn w koszmarnym "Nothing To Say" gdzie zespół korzysta z rozwiązań muzycznych, o których nie ma najmniejszego pojęcia. Jakich? Lepiej nie słuchać po prostu. Jest na tym LP kilka przebłysków znakomitego wielkiego HELLOWEEN, można je wyłowić torturując się tymi nagraniami, ale tym bardziej szkoda, że toną one i grzęzną w power metalowej papce, gdzie zostały wrzucone, zmarnowane i zatracone.
Nawet brzmienie tej płyty jest koszmarne. Jest koszmarne ze względu na sztuczność ustawienia wszystkich instrumentów i ten sterylny sound staje się udręka już od trzeciego kawałka.
Jest to ogólnie rutyniarska płyta cwaniaków, którzy faktycznie tym razem nie mają kompletnie nic do powiedzenia.
Tego "Króliczka" nie warto ścigać. Nie sobie ucieka jak najdalej. Najlepiej do ciemnej nory gdzie jego miejsce.

Ocena 2,5/10