Hibria

[Memorius]

Hibria - Moving Ground (2018)

Tracklista:

1. Moving Ground 04:45

2. A Life for Yourself 05:12

3. The Shapeshifter 04:11

4. Scream and Shout 05:39

5. Sailing Ship 05:54

6. Souls Ain't for Sale 06:39

7. So Damn Unkind 05:29

8. Safe Shore 04:51

9. Heaven 07:45

10. Reset My Brain 06:04

Rok wydania: 2018

Gatunek: Power Metal

Kraj: Brazylia

Skład zespołu:

Iuri Sanson - śpiew

Abel Camargo - gitara

Renato Osório - gitara

Ivan Beck - bas

Eduardo Baldo - perkusja

Ten album ukazał się w lutym 2018 roku nakładem King Records, jednak już w 2017 pojawiła się smutna informacja, że w obecnym składzie to  już ostatni LP HIBRIA. Koledzy opuścili Abela Camargo i został na placu boju sam. Sanson już więcej nie zaśpiewa w HIBRIA. Po raz pierwszy i ostatni można tu też usłyszeć nowego basistę Becka, który pojawił się w składzie w roku 2016.
Drogi członków zespołu rozeszły się, pozostała jednak nowa muzyka.

O tym, jak wysokiej klasy to zespół, przekonywać nikogo nie trzeba. Wiele zespołów mówi, że gra power metal, a HIBRIA po prostu go gra. Po raz kolejny HIBRIA niszczy i dewastuje z mocą bomby H.
Jeden jedyny raz tylko z mniejszą zawartością kiloton TNT w Heaven. Ten utwór jest w melodii słabszy niż pozostałe na tym LP i nie pokrywa tego nawet finezyjne rozegranie całości. Gdzieś tu próbują progresywnych zagrywek to zwalniając do łagodnych partii, to gwałtownie przyspieszając i stosując skomplikowane przejścia na pograniczu ARTENSION i SYMPHONY X.
Potrafią nieźle zaskoczyć w So Damn Unkind, gdzie łagodny refren usypia czujność i psychodeliczna część druga robi ogromne wrażenie. Neoklasyczne patenty pojawiają się w mniejszym lub większym stopniu w kapitalnym, rozpędzonym The Shapeshifter i pełnym emocji Safe Shore.
Scream and Shout jest rytmiczny, potoczysty, w jakiś sposób zawadiacki i jeśli może melodia refrenu jest taka sobie, to już cała część instrumentalna jest po prostu genialna. Niezwykle ulotne echa stylu starego BLACK SABBATH z Ozzym w bardzo dynamicznym A Life for Yourself... Souls Ain't for Sale jest pełną rozmachu kompozycją heavy power o potężnej nośności, uzyskanej dzięki bardzo starannemu rozmieszczeniu wszystkich planów, zwłaszcza tworzonego przez sekcję rytmiczną i oddzielnego dla instrumentów klawiszowych.
Mocno i posępnie brzmi dumny Sailing Ship, z monumentalnymi chłodnymi riffami w thrashowej estetyce i ten utwór rozkwita w epickich partiach wokalnych przetykanych brutalnym harshem.
Bardzo dużo tu na tym albumie Jeffa Watersa i ANNIHILATOR. HIBRIA gra, a raczej należy powiedzieć Abel Camargo gra w tym ultra precyzyjnym, cybernetycznym stylu Jeffa, którego naśladować ośmieliło się bardzo niewielu. Jest to słyszalne i w Moving Ground, i w kilku innych numerach, a przede wszystkim w fenomenalnym kończącym ten LP Reset My Brain. Ten utwór absolutnie dewastuje mocą, energią, melodią w klasycznym stylu ANNIHILATOR z płyty "Set The Word On Fire". Partie solowe zagrali w części instrumentalnej wszyscy członkowie grupy po kolei, może niejako na pożegnanie z HIBRIA?
Jeśli jesteśmy przy instrumentalistach. Camargo i Baldo to wiadomo mistrze nad mistrze, ale ten Ivan Beck?
Kto to jest Ivan Beck, czarodziej basu? To, co on wygrywa na tej płycie w Moving Ground, Souls Ain't for Sale, So Damn Unkind, czy wreszcie w Reset My Brain (solo!), to po prostu jest czysta maestria. Beck nie gra podkładu rytmicznego, on gra na tym albumie swoje partie gitarowe po prostu. Do tego brzmienie jego metalicznego basu jest zrobione tak perfekcyjnie, że momentami chciałoby się słuchać tylko jego. Sanson śpiewa wspaniale szczególnie w wysokich partiach, wybija się ponad dewastujący sound obu gitar, brzmi świeżo, rockowo i super pewnie.
Produkcja? Tak niech wszyscy dopracowują swoje albumy. Niezaprzeczalna perfekcja i może to nawet najlepiej wyprodukowany album HIBRIA.

Po prostu trudno uwierzyć, że ten skład już nie zagra razem...
Camargo zbiera nowy skład, pozyskał już część ekipy, ale czy zdoła odbudować potęgę HIBRIA.
Oby tak się stało.


ocena: 9,6/10

new 12.07.2018