Lonewolf

[Memorius]

Lonewolf - Unholy Paradise (2003)

Tracklista:

1. Stronger Than Evil (Pagan Glory Part II) 03:39

2. 1789 03:49

3. S.P.Q.R. 04:58

4. Wild and Free 05:24

5. Snake in Eden 05:29

6. Behind the Cross 03:55

7. Unholy Paradise 05:33

8. Medieval Witchcraft 04:06

9. Phantomride 03:26

10. Erik the Red 06:53

Rok wydania: 2003

Gatunek: heavy metal

Kraj: Francja

Skład zespołu:

Jens Börner - śpiew, gitara

Damien Capolongo - gitara

Dryss Boulmedais - gitara

Félix Börner - perkusja


LONEWOLF debiutował płytą "Marching Into The Arena"  w roku 2001 i o tym dziele trudno coś napisać pozytywnego, bo był to zbiór niezdarnych, topornych kompozycji heavy metalowych naśladujących RUNNING WILD. Do tego wszystko to był zagrane i zaśpiewane poniżej poziomu przyzwoitości i ten falstart grupie z Grenoble chwały nie przynosi.
W 2003 roku pojawia się druga płyta LONEWOLF, co ciekawe wydana przez baskijską wytwórnię Goimusic, promującą przede wszystkim zespoły z Euskadi, ale jak widać, czymś Francuzi musieli zwrócić na siebie ich uwagę.

Czym? Trudno powiedzieć, bo przedstawiony tu zestaw kompozycji jest ogólnie mówiąc naśladownictwem RUNNING WILD po  raz kolejny, choć tym razem poziom wykonania jest już znacznie lepszy, a Jens Börner swoim śpiewem może nie czaruje, ale już i nie odrzuca. Jeśli uznać ogólnie granie niemieckie heavy czy power metalu za toporne, siłowe i kwadratowe (oczywiście w dużym uproszczeniu), to francuska wersja LONEWOLF tego rodzaju grania jest jeszcze bardziej szorstka i nieociosana. To dzieło bardziej wyłupane brutalnie i nieco niedbale w bazalcie niż stworzone w pocie czoła przez artystę w granicie. LONEWOLF nie koncentruje się jakoś zdecydowanie na określonym okresie twórczości RUNNING WILD ale słychać tu najbardziej inspirowane pirackimi wyczynami czasy późnych lat 80tych i nawet pewne wprost podane odniesienia do stylu kompozycji Majka Moti, co słychać chociażby w 1789 i w Wild and Free. Grupa dosyć słabo prezentuje się w kompozycjach wolniejszych, pozbawionych typowej kasparkowej motoryki (S.P.Q.R., Unholy Paradise
Nie bardzo to jest także atrakcyjne gdy próbują odejść od RUNNING WILD  na rzecz bardziej typowego grania heavy metalu w niemieckiej manierze w Snake in Eden i wychodzi to jak muzyka ubogiego krewnego GRAVE DIGGER.
Interesujące riffy jakby zapożyczone od FALCONER we wstępie do Behind the Cross nie skutkują niczym szczególnym w dalszej części i chropawy wokal do spółki z grubo ciosanymi riiffami rozczarowuje, choć przecież nie można było tu sobie obiecywać zbyt wiele. Trochę krzyczanych chórków w umiarkowanie medievalowym Medieval Witchcraft, nieco Ameryki w natarciu riffowym w ogólnie niemieckim Phantomride i jakaś tam epicka opowieść w Erik the Red. Jakaś tam, i tylko w tej szybszej części instrumentalnej mocniej przykuwająca uwagę.

Ani gra gitarzystów, ani sekcji rytmicznej niczym nie zachwyca. Przeciętne sola, przeciętne perkusyjne ataki, trochę momentami chaotyczne lub zbyt uproszczone. Wokal grubo ciosany, siłowy...

Produkcyjnie jest to zrobione dosyć amatorsko. Nawet gdyby uznać, że ta surowa sekcja rytmiczna i ryczące jednowymiarowo gitary to taki image soundu z lat 80tych, to już fatalne ustawienie wokalu na jednej linii z gitarami, powodujące, że ten wokal jest w wielu miejscach nieczytelny i zagłuszany przez te gitary to po prostu błąd lub niedbalstwo produkcyjne.

Płyta "Unholy Paradise" sukcesu grupie LONEWOLF nie przyniosła pozostając metalową ciekawostką z Alp. LONEWOLF gdzieś na kilka długich lat zniknął i pojawił się dopiero w roku 2008 jako zespół znacznie dojrzalszy, uzyskując swoje stałe miejsce na metalowej scenie francuskiej.

ocena: 6,4/10

new 5.07.2019