Nocturnal Rites

[Memorius]

Nocturnal Rites - Shadowland (2002)



Tracklista:
1. Eyes of the Dead 04:52
2. Shadowland 04:32
3. Invincible 04:57
4. Revelation 04:44
5. Never Die 04:23
6. Underworld 04:27
7. Vengeance 05:19
8. Faceless God 05:14
9. Birth of Chaos 04:15
10. The Watcher 04:00

Rok wydania: 2002
Gatunek: Power Metal
Kraj: Szwecja

Skład zespołu:
Jonny Lindkvist - śpiew
Fredrik Mannberg - gitara
Nils Norberg - gitara
Nils Eriksson - bas
Owe Lingvall - perkusja
Mattias Bernhardsson - instrumenty klawiszowe

Jest to piąty album studyjny NOCTURNAL RITES zaprezentowany przez Century Media Records w końcu maja. Album poniekąd zaskakujący po prawie eksperymentalnym "Afterlife", bo nastąpił powrót do klasycznego, skandynawskiego power metalowego grania, a raczej włączenie się w jego główny nurt.

Eksperyment zespół pozostawia innym, wracając na drogę powerowych galopad i łatwo wpadających w ucho refrenów, co jednak w połączeniu z zachowaniem specyficznego ołowianego brzmienia i wszelkiego rodzaju urozmaiceniami dało efekt znakomity. Jest to jedna z tych płyt, gdzie o sile stanowią nie refreny, ale często główne melodie wyprowadzane w otwarciach i zwrotkach. Tak jest w przypadku "Eyes of the Dead" i "Shadowland", gdzie proste melodic powerowe refreny są jakby dodatkiem do ciężkawych motywów głównych. W "Shadowland" jest też trochę elementów symfonicznych, to jednak tylko drobne ubarwienie, choć takich niespodzianek na płycie jest więcej.
"Lindkvist" w tej uproszczonej melodic powerowej konwencji radzi sobie znakomicie i słychać to we zwłaszcza wysokich partiach, przy czym na szczęście tego wysokiego śpiewu tu za wiele nie ma. Grupa pozostaje w kręgu skandynawskiego power metalu i jedyną wycieczką do Niemiec jest "Birth of Chaos". Ta wycieczka to jednak zwiedzanie obszarów teutońskich okupowanych przez PARAGON. Tu uwidacznia się siła duetu gitarzystów, napędzających ten mocarny numer, co ciekawe udekorowany jednym z najlepszych refrenów na tym LP i zupełnie pozbawionym cech grania z Niemiec. W "Underworld" i "Faceless God" przeważa ten chłodny i gęsty mrok z "Afterlife", jednak w prostszej i bardziej melodyjnej postaci. Trochę też tego grania z poprzedniego LP mamy w drugiej części "Revelation". "Vengeance" to klasyczna power metalowa galopada, ale także i tu potrafią w ciekawy sposób połamać to przez dodanie fragmentów cięższych. Wielkie wrażenie robi "Invincible", stanowiący z kolei nawiązanie do okresu muzycznego lat 90-tych zespołu. Dużo wolniej, dostojnie, epicko, niemal z echami kompozycji Malmsteena z lat 80-tych i z niesamowitym, kroczącym refrenem. Wyśmienity, odmienny od pozostałych utwór. Przeciwieństwem w formie jest "Never Die", ostry, wypełniony ciętymi riffami, chórkami i drapieżnym, ekspresyjnym wokalem. Świetne solo, zresztą podobnie jak i pozostałe. Na tym albumie sola dawkowane są dosyć oszczędnie, wszystkie jednak bardzo melodyjne i zagrane z dbałością o szczegóły. Wykonanie całości jest ogólnie na niezwykle wysokim poziomie, do jakiego zresztą NOCTURNAL RITES już zdążył wszystkich przyzwyczaić. Na uwagę zasługuje znakomita robota Owe Lingvalla i jego gęste partie perkusyjne to niezmiernie istotny oraz słyszalny składnik muzyki zespołu na tym albumie.
Na koniec płyty zespół lekko daje do myślenia kompozycją "The Watcher", dosyć krótką, ale bardzo bogatą pod względem formalnym. Mimo że to wciąż melodyjny power metal, dostajemy tu i trochę orientalnych motywów na początku i przestrzenną, łagodną część instrumentalną z solem gitarowym o jazzowych inklinacjach.

Jest to ostatnia płyta, w nagrywaniu której wziął udział klawiszowiec Bernhardsson. Jak zwykle dyskretny i wysmakowany występ, a użycie instrumentów klawiszowych to ten jakże istotny drugi plan i dopracowane w szczegółach tło.
Kolejny znakomity album NOCTURNAL RITES, który wraca do grania europower metalu najwyższych lotów, nie tracąc przy tym nowej, uzyskanej wcześniej na "Afterlife" brzmieniowej tożsamości.

Ocena: 9.5/10

7.10.2007