Riot

[Memorius]

Riot - Mean Streets (2024)

tracklista:

1.Hail to the Warriors 04:26

2.Feel the Fire 04:12

3.Love Beyond the Grave 04:21

4.High Noon 03:25

5.Before This Time 04:33

6.Higher 04:54

7.Mean Streets 04:40

8.Open Road 04:25

9.Mortal Eyes 04:09

10.Lost Dreams 04:14

11.Lean into It 03:57

12.No More 04:17

rok wydania: 2024

gatunek: power speed metal/heavy metal

kraj: USA

skład zespołu:

Todd Michael Hall - śpiew

Mike Flyntz - gitara

Nick Lee - gitara

Donald Van Stavern - gitara basowa

Frank Gilchriest - perkusja

Premiera nowej płyty RIOT była kilkakrotnie przekładana, ostatecznie jednak ten album ukaże się 10 maja nakładem niemieckiej wytwórni Atomic Fire Records.

Mimo upływu sześciu lat od wydania poprzedniego studyjnego LP skład zmianom nie uległ, a nowe wydawnictwo słynnego zespołu to jedno z ważniejszych wydarzeń w tegorocznym kalendarzu premier klasycznego metalu z USA.

Tak się jednak składa, że pierwsza część tego LP jest niestety rozczarowująca. Hail to the Warriors to taki niby bojowy heavy speed metal z bardzo mało udaną melodią i ten brak na pomysły na melodie klasy z roku 2018 jest słyszalny także i w przypadku kolejnych kompozycji. Feel the Fire może by się dobrze prezentował na płycie THOR, tu razi prymitywizmem, a Love Beyond the Grave to nie bardzo wiadomo czy to ma być heroiczny heavy metal, czy jakiś bardziej zaangażowany hard rock. I już po tych trzech kompozycjach można stwierdzić, że także w kwestii samego wykonania to RIOT V się niczym specjalnie nie wyróżnia. Przede wszystkim zabrakło pasji, tak w wokalnych interpretacjach Halla, jak i w sterylnych solówkach Flynza. Te złe wrażenia nieco rozprasza speed/heavy metalowy High Noon z udanymi natarciami przede wszystkim w zwrotkach, tylko czemu Hall tak uparcie trzyma się nieustannie wysokich rejestrów. Wreszcie jednak jest i udane solo, przynajmniej w pierwszej fazie. Z drugiej strony niedobrze, że taki zasadniczo co najwyżej dobry jak na to, co RIOT prezentował w przeszłości utwór zwraca tu na siebie uwagę. Poza głównym gitarowym ozdobnikiem, niczym się nie wyróżnia pozujący na bardziej romantyczny heavy metal Before This Time. Ten stylistyczny rozstrzał się pogłębia w miarę pojawia się kolejnych kompozycji, Higher to jakieś nieudane reminiscencje jeszcze  z czasów "ThundersteeL" i ten udawany entuzjazm wcale tu słuchacza nie zaraża. Mean Streets to taki stadionowy rock metal bez historii, Open Road zupełnie niewyraźny w tym ugrzecznionym ułożeniu radiowego melodic metalu i wrażenie nadciągającej ogólnej porażki tego albumu staje się nieuniknione. Zostaje ratowanie honoru w ostatniej części płyty, ale Open Road to takie udawanie speed heavy RIOT z dawnych czasów na nad wyraz przeciętnym poziomie. W Mortal Eyes pojawia się w końcu bardzo dobry refren, ale już część instrumentalna jest fatalna w pierwszej  fazie. To jednak i tak głębokie zaplecze, jeśli uznać ten utwór jako wyrażenie ducha szybko grającego RIOT z dawnych czasów. Tak nowocześniej brzmi Lean into It i bardziej dla młodzieżowych quasi metalowych list przebojów jest przeznaczony. I nic nie wynika z łagodniejszego w melodii No More, ale taka poetyckość z nutą heroizmu w refrenie jakoś niespecjalnie tu brzmi szczerze. Niby coś z RIOT klasycznego, ale nieciekawe...

Został tu odegrany, po prostu odegrany i odśpiewany przez doświadczony zespół zestaw kompozycji, zdradzających głęboki kryzys twórczy tej ekipy, o słabych nie zapadających w pamięć melodiach. Płyta całkowicie pozbawiona klimatu i jakiejś myśli przewodniej. Coś ze speed rocka, coś z classic heavy i w sumie nic. Brzmienie jest nieprzyjemne, sterylne, głos Halla świdruje i męczy na wysuniętym planie pierwszym, perkusja sucha i tylko bas Van Staverna brzmi jak zresztą zawsze, metalicznie, głęboko i wybornie. Mastering wykonał Brat Gabriel i nie przypominam sobie równie nieudanego efektu jego pracy w przypadku heavy metalu.

Rozczarowująca płyta.

ocena: 5,5/10

new 7.05.2024

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości wytwórni Atomic Fire Records