Space Vacation

[Memorius]

Space Vacation - Lost In The Black Divide (2017)

tracklista:

1.Devil to Pay 03:48

2.Save Your Breath 05:45

3.Stay Away 04:19

4.See You Again 04:41

5.Roll the Dice 03:14

6.Live By the Sword 04:21

7.Enemy 03:48

8.The Black Divide 05:24

9.Reason or Rhyme 05:03
10.Through the Door 04:08

rok wydania: 2017

gatunek: power metal

kraj: USA

skład zespołu:

Scott Shapiro - śpiew, gitara

Kiyoshi Morgan - gitara

Stephen Hays - gitara basowa

Eli Lucas Vogt - perkusja
oraz
Edward Newton - pianino, organy Hammonda

We wrześniu 2017 Pure Steel Records przedstawia drugi, po zmianie stylu album zadziwiającego amerykańskiego SPACE VACATION nagrany z nowym perkusistą Eli Lucasem. Zabrakło też Marka Shapiro, którego miejsce zajął Stephen Hays.

Czy SPACE VACATION może zadziwić jeszcze bardziej niż w roku 2014?
Na pewno zadziwia w kapitalnym openerze Devil to Pay, zagranym z ogromną power metalową mocą, no i ten niesamowity refren, którego nie można jednoznacznie przypisać do żadnego podgatunku power metalu. Po prostu fenomenalny refren.Może słabiej nieco prezentuje się pod tym względem Save Your Breath, ale za to bardzo ładnie krąży tu gitara w atrakcyjnym motywie. Elegancki jest łagodniejszy Stay Away, kto wie jednak, czy zagrany mocniej nie sprawiłby większego wrażenia. Zaskoczenie na minus to na pewno typowo rockowy i błahy See You Again, z pewnymi cechami wczesnego THIN LIZZY w stylu gitarowej roboty.
Roll the Dice otwiera mocne basowe natarcie i trzeba ogólnie powiedzieć, że realizacja basu jest na tym LP na najwyższym poziomie. Sama kompozycja jest niezła, melodyjna i zabarwiona hard rockiem, ale nie porywa, poza bardzo dobrym solem gitarowym, i te stanowią na tej płycie jedne z najlepszych elementów. Taki mix hard rocka i metalu proponują też w trochę smutnym Enemy, ale nie na tyle smutnym, by przykuć uwagę na dłużej.Bardziej konkretną melodic power melodic kompozycja jest Live By the Sword, który jednak jest trochę rachityczny, i poza potoczystymi refrenami Scott Shapiro śpiewa tu niespecjalnie dobrze, a gitarom brak należytej mocy w sytuacji, gdy opowiadają o Mieczu. Taka trochę lżejsza wersja stylu Kurlanda z ARMORY.
Znacznie lepszy jest speedowy The Black Divide, gdzie jest i energia i klimat, gdy niespodziewanie melancholijnie wyhamowują. Obok Devil to Pay to właśnie w tym numerze gitary są najlepsze. Tyle, że od SPACE VACATION można było oczekiwać więcej. Jakoś Scott Shapiro często śpiewa bez wiary, brzmi nieco płasko mimo wyciągania niezłych górek i całości tej muzyki nie cechuje taka chuligańska radość  grania jak na poprzedniej płycie. Takie to za bardzo rockowe, za bardzo zachowawcze, skierowane do nieokreślonego grona odbiorców, niekoniecznie power metalu jak ballada Reason or Rhyme. która zarazem jest i nie jest metalowa. Chórki w tle są fatalne.Znakomicie się to zaczyna i bardzo dobrze kończy Through the Door, gdzie słychać głośne echa riffowe NWOBHM i zostało to bardzo dobrze wykorzystane w nowocześniej aranżacji. Gdyby tylko ta część instrumentalna była bardziej przemyślana, to byłby autentyczny killer!

Produkcyjnie jest dobrze w odniesieniu do tych bardziej rockowych numerów, ale power metalowe cierpią na spory brak realnej mocy, głównie z powodu nieprzekonującego soundu gitar. Gdyby szukać najbardziej zaangażowanych muzyków to na pierwszy plan wysuwa się basista Stephen Hays. Naprawdę przyjemnie go posłuchać, niezależnie co w danym momencie grają.Wracając do pytania postawionego na wstępie. SPACE VACATION nie zadziwił prawie niczym. Coś się z tego zespołu ulotniło i jest to płyta pod każdym względem rozczarowująca. Czas pokaże co będzie dalej i oby się nie okazało, że ta ekipa będzie jedną z tych, o których się mówi "zespół jednej płyty".


ocena: 7/10

new 19.05.2019