Angel Sword

[Memorius]

Angel Sword - World Fighter (2024)

tracklista:

1.Vigilantes 03:20

2.Weekend Warrior 04:39

3.Dangerous Games 03:38

4.Church of Rock 03:56

5.Powerglove 02:43

6.Against All Odds 04:10

7.Afterburn 04:13

8.World Fighter 05:43

rok wydania: 2024

gatunek: heavy metal

kraj: Finlandia

skład zespołu:

Jerry Razors - śpiew, gitara

Lightning Mike - gitara
Eviltaker - gitara basowa

Alexander Depraved - perkusja

Jest to trzecia płyta ANGEL SWORD. Tym razem zostanie ona wydana przez niemiecką wytwórnię Dying Victims Productions 14 czerwca 2024.

Ten zespół musiał coś zmienić w swojej muzyce, w kategorii heavy metal zupełnie bezbarwnej i tu faktycznie zmienił. To jest dużo lepszy NWOTHM z wpływami NWOBHM niż na dwóch poprzednich albumach. Bardziej zdecydowany, lepszy technicznie śpiew pokazuje Jerry Razors, mocniejsze, bardziej soczyste riffy tu gra i on i Lightning Mike. Lepsze są te melodie, zdecydowanie lepsze i solidnie się prezentują w szybkich metalowo nasyconych Vigilantes i sympatycznie celowo i lekko prześmiewczo przesłodzonym i ugładzonym w refrenie Weekend Warrior. Są jakieś odniesienia do sceny kanadyjskiej w melodic heavy metalowym Dangerous Games w manierze STRIKER, do niemieckiego stadionowego heavy/rock metalu w wolniejszym i nawet true w klimacie Church of Rock. Najkrótszy Powerglove to może nie jest najlepsza melodia, ale przynajmniej jest jakaś konkretna energia, jaką emanują gitarzyści. Ogólnie także lepsze są te sola i miałkość przekazu została tu zastąpiona wyrazistością prostych zagrywek, wpadających w ucho i technicznie bardzo dobrych. To słychać także w potoczystym, szybkim Against All Odds i Afterburn, gdzie może niepotrzebnie sięgają do tych niespecjalnie ciekawych swoich wzorców na refreny z przeszłości. Tu zawadiackie zwrotki robią zdecydowanie lepsze wrażenie, a solo gitarowe jest znakomite. I zgrabnie zrobiony został miarowy, rytmiczny, classic metalowy World Fighter. Taki lekki, ale nasycony przyjemną tradycyjną true heavy metalową atmosferą utwór, z niespodziewanym mistrzowskim zakończeniem w apokaliptycznym stylu. No, to jest wielka pozytywna niespodzianka.

Jest to brzmieniowo album nieco cięższy niż poprzednie, mniej więcej na poziomie chociażby debiutu niemieckiego FORENSICK i tak naprawdę to ten LP można odnieść do kategorii tego, co grały dawniej takie ekipy jak FORENSICK czy BLACKSLASH. Jak się dobrze gra NWOGermanHM sprzed piętnastu lat, to się i dobrze tego słucha.

ocena: 7,8/10

new 3.05.2024

Przedpremierowa recenzja dzięki uprzejmości wytwórni Dying Victims Productions