Dark Quarterer

[Memorius]

Dark Quarterer - Ithaca (2015)

tracklista:

1.The Path of Life 08:58

2.Night Song 07:27

3.Mind Torture 06:48

4.Escape 07:59

5.Nostalgia 06:29

6.Rage of Gods 10:30

7.Last Fight 08:12

rok wydania: 2015

gatunek: progressive heavy epic metal

kraj: Włochy

skład zespołu:

Gianni Nepi - śpiew, gitara basowa

Francesco Sozzi - gitara

Paolo Ninci - perkusja

Francesco Longhi - instrumenty klawiszowe

"Ithaca" wydana w kwietniu 2015 przez wytwórnię Metal On Metal otwiera trzeci etap muzycznej historii słynnej włoskiej ekipy i tu schodzą się drogi dwóch pierwszych etapów - epickiego i progresywnego stając się jedną drogą...

Można grać i epicko, i melodyjnie, i progresywnie, jeśli się ma muzyczną klasę. DARK QUARTERER ją ma. Ma też pomysł, choć nie własny, bo album ma charakter konceptu opartego na poemacie greckiego poety Konstantinosa P. Kavafisa z roku 1911.

Choć ta podróż Odyseusza ma charakter podróży do wnętrza siebie, to jednak wyrażona jest zdecydowaną metalową muzyką. Chyba najmocniej i najbardziej soczyście brzmi ta płyta ze wszystkich dotychczasowych w dorobku grupy. Po prostu mistrzowski mix (Andrea Ramacciotti) i mastering (Alex Marton).

To muzyka pełna poezji, pełna spokojnych pasaży, ale i mocarnych epickich heavy metalowych riffów i w tym wszystkim dojrzały wokalista Gianni Nepi odnajduje się znakomicie. Chyba najlepsze partie wokalne do tej pory, a przecież od debiutu minęło tyle lat... Masywne, pełne przekonania i jakże melodyjne są The Path of Life i Escape, który nasycony jest klasyką prog rocka i heavy rocka lat 70tych. Intensywne, pełne kolorów i energii granie. A jakże barwny i nietypowo zaaranżowany jest dynamiczny classic epic metalowy Rage of Gods. Niemal jak musical w pewnych momentach, w innych rockowy space rockiem lat 70 tych, a w innych po prostu trudny do określenia w korzeniach i źródłach. Dziesięć minut niespodzianek i to wyłącznie pozytywnych! Fenomenalne partie klawiszowe Francesco Longhi. Absolutnie doskonałe!

Dostojeństwo epic heavy ubrane w tyle delikatności i tak bogatą aranżację jak w Last Fight można usłyszeć niezwykle rzadko. Wspaniały refren, wspaniałe plany dalsze o charakterze symfonicznym i heroizm tej kompozycji nie podlega żadnej dyskusji. Fenomenalnie to zostało po prostu zrobione i zagrane. Ta zaciętość partii instrumentalnej i jej plastyczność jest niespotykana! No i cisza i gitara akustyczna, i pianino na zakończenie płyty, takie skromne, a przy tym jakże monumentalne...

Teatralnie opracowany Night Song zdumiewa poetyką i szczerością przekazu, a posępny, kroczący  i z mrocznym wokalem Mind Torture stanowi dla niego idealny kontrapunkt. Jest tu walka łagodności i okrucieństwa, jest umiejętnie podany pierwiastek psychodeliczny, dużo się dzieje, bardzo dużo... I te fantastyczne vintage partie instrumentów klawiszowych - aż chce się tego więcej. Nastrój, klimat, jakże to ważne na tej płycie i jaki piękny budują w Nostalgia. Prawdziwa nostalgia rozpisana na łagodne partie instrumentów i wspaniały głos Gianni Nepi. Wstrząsające, prawdziwe, muzycznie piękne...

Przepiękny album z muzyką, której niuanse i małe tajemnice odkrywa się stopniowo.


ocena: 10/10

new 5.10.2020