Tombstone

[Memorius]

Tombstone - Shadows of Fear (2020)

tracklista:

1.Can't Kill Metal 05:38

2.Toxic Avenger 05:01

3.Blood Diamond 04:37

4.The Battle of Kalascha 04:07

5.Win or Die 05:34

6.Shadows of Fear 06:12

7.Eye of the Storm 04:31

8.Heavy Metal Poisoned 03:50

9.Sea of Rock 'n' Roll 05:13

10.The Master 06:42

11.The Queen 05:22

12.Written in Stone 07:23

rok wydania: 2019

gatunek: heavy/power metal / heavy metal

kraj: Finlandia

skład zespołu:

Kenneth Nylund - śpiew, gitara

Mattias Sjöholm - gitara

Johan Granström - gitara

Thomas Knipström - gitara basowa

Simon Åbacka - perkusja

Ten zespół gra już bardzo długo, od roku 2001 i w bardzo stabilnym składzie, ale nigdy nie wyszedł poza obszar sceny podziemnej w swoim kraju. W roku 2010 wydali niskonakładowy album

self release "Made in Metal", potem na długo o nich ucichło i przypomnieli o sobie w marcu 2019 ponownie wydanym nakładem własnym albumem "Shadows of Fear".

Jest ponad godzina mocnego heavy/power metalu, który jako podgatunek dla Finlandii jest niespecyficzny. Tu się gra albo lżej, albo mniej epicko, albo w bardziej melodyjny sposób, albo z domieszką progresywności. TOMBSTONE jest inny i pod względem sposobu wykonania tego wszystkiego bezkompromisowy. Ta bezkompromisowość wypada szczerze i przekonująco, przede wszystkim ze względu na dobry, mocny wokal Kenneth Nylund i pełną energii grę gitarzystów. To jest ponad godzina zdecydowanie wysokoenergetycznego i raczej ciężko brzmiącego heavy/power metalu. Czasem w przypadku tego zespołu mówi się o wpływach MANOWAR, ale te skojarzenia są raczej mylne lub bardzo odległe od prawdy. Fakt, są w tych dłuższych i bardziej rozbudowanych kompozycjach, takich jak Written in Stone, czy częściowo balladowy Shadows of Fear takie podniosłe, pompatyczne momenty, ale żeby zaraz MANOWAR? Po prostu klasyczne epic heavy metalowe chwyty i konstrukcje aranżacyjne. Nawet, jeśli chodzi o otwierający ten album Can't Kill Metal. No i są pierwiastki heavy/thrashowe jak w przepotężnie w tych fragmentach brzmiącym Written in Stone. Ogólnie także w tych bardziej monumentalnych utworach sola gitarowe są najlepsze i więcej niż bardzo dobre. Zespół jednak zbyt często stawia sobie za cel dewastację heavy/power metalową w szybkich tempach, jak w Toxic Avenger, czy teutońsko brzmiącym Heavy Metal Poisoned i nieco wolniejszych The Queen oraz The Battle of Kalascha i to jest dobre, ale nie porywające granie o cechach heroicznych. Za to w tej kategorii zdecydowanie wyróżnia się także pełen pędu, ale i z bardzo atrakcyjną melodią Eye of the Storm. The Master jest za to raczej topornym wyrażeniem fascynacji PRIMAL FEAR i PARAGON i to takie powszednie w melodii granie niemieckiego heavy/power, a łagodzenie tego bardziej melodyjną drugą częścią w stylu classic heavy niewiele tylko poprawia sytuację. Umiarkowanie tylko interesująca jest mocna heavy ballada Blood Diamond, za to pięknie i łagodnie rozpoczynający się Sea of Rock 'n' Roll bardzo zaskakuje w drugiej części i to znakomita prezentacja tego, co było solą metalu lat 80tych. Wyborne sola, wyborny klimat i wszystko tu trzyma w napięciu do ostatniej chwili.

Brzmienie mocne i soczyste, jak na self production bardzo dobre, może tylko trochę te gitary w niektórych miejscach nadmiernie drapieżnie przesterowane.

Jak na Finlandię zespół nawet oryginalny, jak na światowy heavy/powee - mniej.

ocena: 7,8/10

new 13.09.2023