DT
02.06.2022, 18:37:41
Trail of Murder - Shades of Art (2012)
![[Obrazek: 356309.jpg?5505]](https://www.metal-archives.com/images/3/5/6/3/356309.jpg?5505)
tracklista:
1.Shades of Art 04:30
2.Carnivore 03:58
3.Lady Don't Answer 04:38
4.Mab 04:09
5.I Know Shadows 04:30
5.I Know Shadows 04:30
6.Your Silence 05:14
7.Higher 03:57
8.The Song You Never Sang 03:15
9.Nightmares I Stole 04:02
10.Child of Darkest Night 04:42
11.Some Stand Alone 03:47
12.My Heart Still Cries 05:22
rok wydania: 2012
gatunek: melodic heavy/power metal
kraj: Szwecja
skład zespołu:
Urban Breed - śpiew, instrumenty klawiszowe
Daniel Olsson - gitara, gitara basowa, instrumenty klawiszowe
Pelle Åkerlind - perkusja
Ponieważ w "metalowym" mieście Bollnäs zawsze coś się w takiej muzyce dzieje, to po odejściu z TAD MOROSE w 2007 Daniel Olsson w 2011 założył TRAIL OF MURDER. Wokalistą został oczywiście sam Urban Breed, a perkusistą Pelle Åkerlind z BLOODBOUND (oraz MORGANA LEFAY), przy czym Urban Breed i Åkerlind w BLOODBOUND się rozminęli i razem niczego tam nie nagrali. TRAIL OF MURDER postawił sobie za cel stworzenie muzyki nieco bardziej przystępnej niż TAD MOROSE i w jakimś, choć nie dominującym stopniu zbliżonej do BLOODBOUND z Breedem. Album nagrany przez nowy zespół przedstawiła w końcu października 2012 niemiecka wytwórnia Metal Heaven.
Właśnie o taką muzykę jak tytułowy Shades of Art tu chodzi. Rytmiczne granie w średnim tempie z masywną gitarą i nienagannym jak zwykle wokalem Urbana Breeda w konwencji BLOODBOUND. Przebojowe, ale nie komercyjne, bujające, interesujące wykonawczo. I ostrzej, i nostalgicznie w świetnym Carnivore. No tak, może i podobne do BLOODBOUND z wczesnego okresu, lecz co z tego? TRAIL OF MURDER do perfekcji opanował granie masywne, w średnich tempach, ze świetnymi solówkami i ozdobnikami gitarowymi i łagodnym, oddalonym planem klawiszowym. Mocarne refreny, do których za każdym razem dążą z nieubłaganą konsekwencją, a jakie są one przy tym pełne szwedzkiej rockowej elegancji! Tak jak w Lady Don't Answer, gdzie przy okazji coś w zwrotkach przypominają z miarowego heavy/power TAD MOROSE. Kruszące są nieraz te riffy, obudowują dramatyzm potężnych refrenów jak w Mab. Łagodniej, romantycznie jest w kolejnym pięknym, wysmakowanym I Know Shadows, natomiast Your Silence jest bogaty w pomysły niemal na krawędzi progressive i tu środki wyrazu są mocno zróżnicowane, w pewnym sensie na zasadzie kontrapunktu. O znakomitym, spokojnym, refleksyjnym refrenie oczywiście i tu nie zapominają. Niezbyt udana wycieczka w kierunku progressive power metalu to The Song You Never Sang. Jakoś miałko i typowo to brzmi, pozostając już przy samej szwedzkiej scenie tego podgatunku. Jasne, że potrafią zagrać i trochę szybciej i to z rozwagą robią w Higher, dynamicznym, ale wpasowanym w ogólny styl albumu. W Nightmares I Stole także szybciej, z parciem do kolejnego rozmarzonego, pełnego przestrzeni refrenu. Rockowa oniryczna partia zaskakuje! Epicki w niewymuszony sposób i dosyć chłodny Child of Darkest Night jest jednym z najbardziej zapadających w pamięć z tej płyty, tak ze względu na mroczny klimat, jak i bardziej drapieżny wokal Urbana Breeda. Znakomity utwór o nad wyraz dopieszczonej w szczegółach aranżacji. Kapitalna melodia, tym razem także zwrotek. Ciekawe, że partie gitarowe w szybkim Some Stand Alone można odnieść zarówno do BLOODBOUND jaki do TAD MOROSE po reaktywacji. Niemniej refren to pełni pełen przystępnej melodyjności znak rozpoznawczy TRAIL OF MURDER. No i na koniec jeszcze jeden hit, My Heart Still Cries, gdzie melodic heavy metal, może nawet z obszarów MASTERPLAN łączy się z riffową potęgą czasów TAD MOROSE Urbana Breeda i Daniel Olsson. Coś spina ten utwór, coś spaja w tych epokach muzycznych słynnych muzyków ze Szwecji. I tak akustycznie się to kończy....
Właśnie o taką muzykę jak tytułowy Shades of Art tu chodzi. Rytmiczne granie w średnim tempie z masywną gitarą i nienagannym jak zwykle wokalem Urbana Breeda w konwencji BLOODBOUND. Przebojowe, ale nie komercyjne, bujające, interesujące wykonawczo. I ostrzej, i nostalgicznie w świetnym Carnivore. No tak, może i podobne do BLOODBOUND z wczesnego okresu, lecz co z tego? TRAIL OF MURDER do perfekcji opanował granie masywne, w średnich tempach, ze świetnymi solówkami i ozdobnikami gitarowymi i łagodnym, oddalonym planem klawiszowym. Mocarne refreny, do których za każdym razem dążą z nieubłaganą konsekwencją, a jakie są one przy tym pełne szwedzkiej rockowej elegancji! Tak jak w Lady Don't Answer, gdzie przy okazji coś w zwrotkach przypominają z miarowego heavy/power TAD MOROSE. Kruszące są nieraz te riffy, obudowują dramatyzm potężnych refrenów jak w Mab. Łagodniej, romantycznie jest w kolejnym pięknym, wysmakowanym I Know Shadows, natomiast Your Silence jest bogaty w pomysły niemal na krawędzi progressive i tu środki wyrazu są mocno zróżnicowane, w pewnym sensie na zasadzie kontrapunktu. O znakomitym, spokojnym, refleksyjnym refrenie oczywiście i tu nie zapominają. Niezbyt udana wycieczka w kierunku progressive power metalu to The Song You Never Sang. Jakoś miałko i typowo to brzmi, pozostając już przy samej szwedzkiej scenie tego podgatunku. Jasne, że potrafią zagrać i trochę szybciej i to z rozwagą robią w Higher, dynamicznym, ale wpasowanym w ogólny styl albumu. W Nightmares I Stole także szybciej, z parciem do kolejnego rozmarzonego, pełnego przestrzeni refrenu. Rockowa oniryczna partia zaskakuje! Epicki w niewymuszony sposób i dosyć chłodny Child of Darkest Night jest jednym z najbardziej zapadających w pamięć z tej płyty, tak ze względu na mroczny klimat, jak i bardziej drapieżny wokal Urbana Breeda. Znakomity utwór o nad wyraz dopieszczonej w szczegółach aranżacji. Kapitalna melodia, tym razem także zwrotek. Ciekawe, że partie gitarowe w szybkim Some Stand Alone można odnieść zarówno do BLOODBOUND jaki do TAD MOROSE po reaktywacji. Niemniej refren to pełni pełen przystępnej melodyjności znak rozpoznawczy TRAIL OF MURDER. No i na koniec jeszcze jeden hit, My Heart Still Cries, gdzie melodic heavy metal, może nawet z obszarów MASTERPLAN łączy się z riffową potęgą czasów TAD MOROSE Urbana Breeda i Daniel Olsson. Coś spina ten utwór, coś spaja w tych epokach muzycznych słynnych muzyków ze Szwecji. I tak akustycznie się to kończy....
Wyborne melodie, wyborne wykonanie, wyborny sound z masteringiem Mistrza Jonasa Kjellgrena i jest to nieco bardziej ugładzony sound TAD MOROSE z początku wieku.
Wysokich lotów to album, ale kariera zespołu potoczyła się niezbyt szczęśliwie. Urban Breed odszedł w roku 2015. Zastąpiła go w 2017 debiutantka Nina Söderquist, ale jako female fronted metal band TRAIL OF MURDER już niczego do tej pory nie nagrał.
ocena: 9,3/10
Wysokich lotów to album, ale kariera zespołu potoczyła się niezbyt szczęśliwie. Urban Breed odszedł w roku 2015. Zastąpiła go w 2017 debiutantka Nina Söderquist, ale jako female fronted metal band TRAIL OF MURDER już niczego do tej pory nie nagrał.
ocena: 9,3/10
new 2.06.2022
NIE JESTEM ATEISTĄ - WIERZĘ W HEAVY METAL
"Only The Strong Survive!"
"Only The Strong Survive!"