DT
21.07.2019, 19:45:23
Annihilator - Suicide Society (2015)
![[Obrazek: R-7484078-1512150981-1075.jpeg.jpg]](https://img.discogs.com/AH_tPEjXvsnlNGd5sDvcDLCCX4o=/fit-in/600x600/filters:strip_icc():format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-7484078-1512150981-1075.jpeg.jpg)
Tracklista:
1.Suicide Society 03:50
2. My Revenge 05:06
2. My Revenge 05:06
3. Snap 04:54
4. Creepin' Again (Parasomnia) 04:16
5. Narcotic Avenue 05:19
6. The One You Serve 05:45
7. Break, Enter 05:47
8. Death Scent 05:11
8. Death Scent 05:11
9. Every Minute 05:00
Rok wydania: 2015
Gatunek: modern heavy/power metal
Kraj: Kanada
Skład:
Jeff Waters - śpiew, gitara, gitara basowa
Mike Harshaw - perkusja
Ta 15 z kolei płyta ANNIHILATOR nie powstała w tym składzie, co poprzednia, co samo w sobie jest już normą u Watersa.
W roku 2014 odszedł Padden, co można było w świetle jego ostatnich występów uznać jednak za stratę. Płytę ponownie wydała wytwórnia UDR Music.
Sukcesy kończą się na dobrym wokalu Watersa. Ta płyta jest absolutnie nieudaną próbą wtłoczenia muzycznej filozofii LP "King Of The Kill" w ramy modern metalowe i muzycznym bublem Watersa na miarę "Schizo Deluxe", żeby już nie sięgać wstecz dalej niż dziesięć lat.
Waters tworząc te bezwartościowe muzycznie kompozycje chyba nie zrozumiał. albo zapomniał, że grając "modern" w modern brzmieniu, zresztą dosyć paskudnym, zwłaszcza jeśli chodzi o sound gitary nie można osiągnąć sukcesu, jeśli melodie nie są atrakcyjne. Modern granie pozbawione agresji musi być melodyjne z zasady, bo jest skierowane do określonej grupy słuchaczy, na wyrazistość tych melodii nastawionych. Tak jest gdy gra SCAR SYMMETRY czy MERCENARY, ale te zespoły grały lub grają realnie modern metal,a nie budują go na heavy- speed fundamencie tradycyjnym, jak to zrobił tu Waters. Jedyna kompozycja, która spełnia tu standardy melodic modern metalu to zamykający ten album Every Minute rozpoczynający się balladowo, a rozwijający i kończący boysbandowo i tylko dzięki konsekwentnemu wokalowi niezahaczający o emocore czy podobne rzeczy. Pogodzić modern grania z tradycją, w tym przypadku własną i chwalebną nie można, lub przynajmniej się to Watersowi nie udało. Wszystko, co tu zostało zaprezentowane jest słabe, chaotyczne, siłowe i nasycone nieudanymi i nietrafionymi ornamentacjami, które śmieszą zwłaszcza tych bardziej obytych w modern melodic graniu. Marne, bardzo marne refreny, zupełnie bezbarwne, pompowane sztuczną energią zwrotki. Do tego po prostu słaba gra samego Watersa z nielicznymi przebłyskami, które jeszcze bardziej puszczają na dno, to za zagrał tu źle. Większość riffów wykorzystał już zbyt wiele razy, to, co nowe, też nie jest jego, a raczej przynależy społeczności kiepskich grup, które grają modern thrash i modern groove, na obrzeżach mocarzy stylu i gatunku. Ktoś mógłby powiedzieć - "no przecież Snap to jest taki melodyjny i przyjemny..." Na pewno? Na pewno ma jakąś wartość jako kompozycja Watersa? Co jest warta łupanina modern metalowa w Narcotic Avenue czy Suicide Society? Momentami tej płyty nie da się w ogóle słuchać, także z powodu okaleczenia najlepszych chwytów z albumu "King Of The Kill".
Straszny upadek.
W roku 2017 już zupełnie osamotniony Jeff Waters wydał pod szyldem ANNIHILATOR album "For The Demented". Jeśli tak ma brzmieć "modern heavy metal" to może lepiej, żeby podobne płyty nie powstawały...
ocena: 3,3/10
new 21.07.2019
W roku 2014 odszedł Padden, co można było w świetle jego ostatnich występów uznać jednak za stratę. Płytę ponownie wydała wytwórnia UDR Music.
Sukcesy kończą się na dobrym wokalu Watersa. Ta płyta jest absolutnie nieudaną próbą wtłoczenia muzycznej filozofii LP "King Of The Kill" w ramy modern metalowe i muzycznym bublem Watersa na miarę "Schizo Deluxe", żeby już nie sięgać wstecz dalej niż dziesięć lat.
Waters tworząc te bezwartościowe muzycznie kompozycje chyba nie zrozumiał. albo zapomniał, że grając "modern" w modern brzmieniu, zresztą dosyć paskudnym, zwłaszcza jeśli chodzi o sound gitary nie można osiągnąć sukcesu, jeśli melodie nie są atrakcyjne. Modern granie pozbawione agresji musi być melodyjne z zasady, bo jest skierowane do określonej grupy słuchaczy, na wyrazistość tych melodii nastawionych. Tak jest gdy gra SCAR SYMMETRY czy MERCENARY, ale te zespoły grały lub grają realnie modern metal,a nie budują go na heavy- speed fundamencie tradycyjnym, jak to zrobił tu Waters. Jedyna kompozycja, która spełnia tu standardy melodic modern metalu to zamykający ten album Every Minute rozpoczynający się balladowo, a rozwijający i kończący boysbandowo i tylko dzięki konsekwentnemu wokalowi niezahaczający o emocore czy podobne rzeczy. Pogodzić modern grania z tradycją, w tym przypadku własną i chwalebną nie można, lub przynajmniej się to Watersowi nie udało. Wszystko, co tu zostało zaprezentowane jest słabe, chaotyczne, siłowe i nasycone nieudanymi i nietrafionymi ornamentacjami, które śmieszą zwłaszcza tych bardziej obytych w modern melodic graniu. Marne, bardzo marne refreny, zupełnie bezbarwne, pompowane sztuczną energią zwrotki. Do tego po prostu słaba gra samego Watersa z nielicznymi przebłyskami, które jeszcze bardziej puszczają na dno, to za zagrał tu źle. Większość riffów wykorzystał już zbyt wiele razy, to, co nowe, też nie jest jego, a raczej przynależy społeczności kiepskich grup, które grają modern thrash i modern groove, na obrzeżach mocarzy stylu i gatunku. Ktoś mógłby powiedzieć - "no przecież Snap to jest taki melodyjny i przyjemny..." Na pewno? Na pewno ma jakąś wartość jako kompozycja Watersa? Co jest warta łupanina modern metalowa w Narcotic Avenue czy Suicide Society? Momentami tej płyty nie da się w ogóle słuchać, także z powodu okaleczenia najlepszych chwytów z albumu "King Of The Kill".
Straszny upadek.
W roku 2017 już zupełnie osamotniony Jeff Waters wydał pod szyldem ANNIHILATOR album "For The Demented". Jeśli tak ma brzmieć "modern heavy metal" to może lepiej, żeby podobne płyty nie powstawały...
ocena: 3,3/10
new 21.07.2019
NIE JESTEM ATEISTĄ - WIERZĘ W HEAVY METAL
"Only The Strong Survive!"
"Only The Strong Survive!"